کلیات لایحه هدفمند کردن یارانه ها در مجلس تصویب شد. بدنبال این اقدام، سایت "فرارو" با عباس عبدی پیرامون نتایج این اقدام گفتگو کرد که فشرده ای از آن را می خوانید:

دولت می خواهد از این طریق کسری بودجه خود را تامین نماید، این طرح تورم ایجاد می کند و چون اختیار توزیع پول در دست دولت است موجب فساد و تباهی در اخلاق و فرهنگ جامعه می شود.
پول را در اختیار هر کسی بگذارید، آن پول فساد آور است و مردم هم برای به دست آوردن آن پول تلاش می کنند و در این راه دچار فساد می شوند. با این طرح اختیار 20 هزار میلیارد پول به دست دولت می افتد و هر کاری بخواهد می کند.  این طرح می تواند به پاشنه آشیل حکومت تبدیل شود، به این دلیل که دولت نمی تواند مسئله اش را با شش دهک بالا حل کند، مسئله حقوق ادارات، مسئله طبقه متوسط و مناطق شهری این تبدیل به یک پاشنه آشیل عجیب و غریب می شود و شکاف های داخلی حکومت را افزایش می دهد. اما آقایان کاری به این مسائل ندارند فقط می خواهند آن پول را مصرف کنند.

این طرح موجبات رادیکالیزه شدن جامعه را فراهم می کند؟

رادیکال شدن ربطی به این مسئله ندارد، رادیکالیسم در ارتباط با انسداد سیاسی جامعه است. وقتی که جامعه به لحاظ سیاسی بسته باشد رادیکال می شود. وقتی که جامعه رادیکال شد این گونه موارد فرایند رادیکالیسم را تشدید می کند، نه این که آنها موجب ایجادرادیکالیسم شوند. وقتی که جامعه بسته شد اولین مشکلی که بوجود می آید چون دولت حاضر نیست قواعد علمی را بپذیرد به فشار و زور متوسل می شود، توسل به زور مانند هروئین عمل می کند، انسان را معتاد می کند و برای هر مسئله دیگری هم امنیتی عمل می کند و فشار و زور را به کار می برد. در واقع راه حل انتخابی فشار و زور است و نه چیز دیگری. در حالی که مسائل اقتصادی و سیاسی و فرهنگی را می توان با تدبیر حل کرد. در این حالت چون چنین اعتیادی وجود دارد راه حل اصلی و نهایی در فشار و زور خلاصه می شود و جامعه در دوری می افتد که غیر این راه حل نمی تواند به چیزی دیگری فکر کند. همچنان که یک شخص هروئینی در مسیری می افتد که غیر از هروئین چیز دیگری درد او را کم نمی کند.

این طرح موجب تضعیف نهادهای دیگر در مقابل دولت می شود. مجلس به شدت دستش بسته خواهد شد و قدرت نظارتی اش را از دست می دهد و قوای دیگر هم دچار همین وضعیت می شوند و یک دولت غیر منطقی همراه با پول زیاد باقی می ماند که در کوتاه مدت مسئله را حل می کند ولی در بلند مدت هم دولت و هم جامعه را با بحران مواجه می نماید.

این طرح بخاطر افزایش قیمت نفت و شکافی که بین قیمت ها وجود دارد ارائه شده است. از یک طرف چهار سال است می گویند قیمت حامل های انرژی ثابت است و از طرف دیگر قیمت نفت درمقطعی به 140دلار می رسد. وقتی که جامعه راه درست را نرود شکاف همین گونه می ماند، تا یک جایی می شود تحملش کرد اما از یک جای دیگر قابل تحمل نیست.

دولت با بدست آوردن این پول بخشی از آنرا به کارخانه ها تزریق می کند، اما گیری که در این میان ایجاد می شود این است که کارخانه ها با تزریق پول مشکلاتشان حل نمی شود. کارخانه ها باید رقابت و کیفیت و کارایی و بهره وری خود را بالا ببرند، با این سیاست ها این اهداف تحقق پیدا نمی کند.

بنابراین در کوتاه مدت مشکلات برخی کارخانه ها را حل می کند اما بدلیل این که کارخانه به واردات متکی می شوند و این پول ها باید به دلار تبدیل شوند و برای تبدیل آن به دلار نیاز به واردات دارند، کارخانه ها به نوعی در رقابت با خارج از کشور قرار می گیرند. در نتیجه بهره وری و راندمان پایین می آید و وضع رقابتی هم بدتر می شود. دولت به کارخانه ها رانت و یارانه می دهد ولی این فقط بحران را عقب می اندازد و وقتی که بحران ظهور پیدا کرد به شکل بدتری سر باز می کند.