علی خامنه ای، روز گذشته نماز جمعه تهران را،
مطابق سنتی چند ساله در ماه رمضان خواند. چنان که گوئی هیچ
اتفاقی در ایران روی نداده و همه چیز همان است که سال گذشته
بوده است! مقداری خود را با حضرت علی مقایسه کرد و از شباهت
هایش به ایشان گفت و مقداری هم از آیت الله خمینی و شباهت هائی
که به ایشان دارد. البته در هر دو شباهت "چشم فتنه در آوردن"
را بعنوان نمونه ذکر کرد، تا توجیهی باشد برای کودتای 22 خرداد
و جنایاتی که متعاقب آن توسط نیروهای تحت فرماندهی او در کشور
روی داد. آشفته حالی نماز جمعه بعد از انتخابات را نداشت و به
همین دلیل نیز نه بغض کرد و نه از نیمه علیل بودن خود سخن گفت،
اما مانند همیشه ادعاهائی را طرح کرد که کوچکترین ارتباطی با
واقعیات کشور ندارد. از جمله حمایت مردم از نظام، که البته
منظور از نظام، شخص خودش است.
بسیج و سپاه را با لباس شخصی بسیج کرده و به
نماز جمعه او برده بودند تا شعار بدهند "ما اهل کوفه نیستیم،
علی تنها بماند" و او نیز آگاهانه با ابراز "تشکر" و "متشکرم"
زمان را دراختیار شعار دهندگان قرار داد تا شعار بدهند و سیمای
جمهوری اسلامی پخش کند و حمایت مردم از "نظام" را نشان دهد.
سخنان او بر محور 4 نکته متمرکز بود: 1- ادامه
مقابله با مردم و معترضان به کودتا 2- تهدید غیر مستقیم کسانی
مانند موسوی و کروبی و خاتمی و احتمالا رفسنجانی و مراجع مذهبی
3- برگزاری راهپیمائی روز قدس بدون شعار علیه آنچه که نه در
قدس، بلکه در ایران می گذرد 4- فعالیت های اتمی و ادامه آن
سیاستی که وی در این زمینه دارد.
در واقع، چهارمین محور را اگر محور اصلی سیاست
های چند سال اخیر بدانیم، سرکوب مردم، کودتای انتخاباتی، تهدید
سران جمهوری اسلامی که مخالف سیاست اتمی او هستند و همچنین
برگزاری روز قدس برای محکم ساختن پشت جبهه عربی سیاست اتمی
همگی بر دایره آن می چرخند. سیاست و محوری که از آن بوی حمله
به ایران می آید و او با انداختن چفیه عربی به گردن، اکنون چند
سالی است خود را آماده آن نشان میدهد. انتخابات پرشور ریاست
جمهوری را برای همین هدف نیاز داشت، اما به آن شرط که احمدی
نژاد در آن پیروز شود. به احمدی نژاد همه امکانی را در جریان
تبلیغات انتخاباتی دادند تا هم انتخابات پرشور برگزار شود و هم
احمدی نژاد رای بیآورد. انتخابات پرشور شد اما نتیجه اش آن نشد
که وی انتظار داشت و به همین دلیل علیه این نتیجه کودتا کرد.
سرانی که او در سخنرانی دیروز خود آنها را
تهدید کرد، مخالف سیاست ماجراجویانه اتمی او هستند. از جمله
میرحسین موسوی که در جریان سفرهای پیش از رای گیری انتخاباتی،
در سفر به خوزستان و همچنین در یک مصاحبه مطبوعاتی در تهران
گفت که مخالف سمت گیری نظامی سیاست اتمی است و آن را تغییر
خواهد داد. خاتمی و هاشمی و ناطق نوری و حسن روحانی و بسیاری
دیگر با سیاست های نظامی و اتمی او مخالف اند و او در نماز
جمعه دیروز تهران تلویحا به همین مخالفت ها و مخالفین اشاره
کرد. بسیاری از آنها که اکنون در زندان اند، از جمله مخالفان
این دو سیاست به هم گره خورده او هستند. او که از نتیجه واقعی
انتخابات ریاست جمهوری ضربه خورده، در پی نمایشی خیابانی است
تا از آن همان نتیجه ای را تبلیغ کند که می خواست از نتیجه
انتخابات و رای آوردن احمدی نژاد تبلیغ کند. برای این نمایش
خیابانی، روز قدس نشانه گرفته شده است، اما وحشت از آنست که
مردم با شعارهای خود در این راهپیمائی شرکت کنند و نه با
شعارهای حکومتی. هشدار او برای جلوگیری از باصطلاح شعارهای
انحرافی در همین رابطه بود و بی شک در هفته ای که از امروز
آغاز شده، تدابیر امنیتی و انتظامی و همچنین دستورات کودتائی
برای جلوگیری از چنین واقعه ای شروع خواهد شد. بیشترین نیروی
نظامی را در لباس شخصی بسیج خواهند کرد تا بلکه راهپیمائی روز
قدس را دراختیار بگیرند، و در عین حال نگرانند که مردم به
خیابان بیایند و شعارهای خودشان را بدهند. او می داند که خطیب
نماز روز قدس – تا اینجا آنگونه که اعلام شده هاشمی رفسنجانی-
مطابق توازن نیروی مردمی و نیروی حکومتی که دراین راهپیمائی
شرکت می کند سخنرانی خواهد کرد.
آن تهدید به ادامه سرکوب، تهدید به دستگیری
چهره های سیاسی هنوز دستگیر نشده و ضرورت شرکت در راهپیمائی
روز قدس با محور چهارم می چرخید که وی حساب شده دیروز در نماز
خود به آن اشاره کرد. ادامه سیاست اتمی! و خواه نا خواه ادامه
دولت نظامی و کودتائی! |