علی اکبر صالحی وزیر خارجه جدید جمهوری اسلامی، که ظاهرا از ممنوعیت و تحریم سفر به اروپا و امریکا خارج شده، روز گذشته در "وین" پایتخت کشور اطریش ظاهر شد. سفری که ارتباط با مسائل اتمی دارد، اما ارتباط با مسائل سیاست خارجی هم بصورت طبیعی دارد.

صالحی، در اطریش به همان تله ای گرفتار آمد که علاء الدین بروجردی رئیس کمیسیون سیاست خارجه مجلس در ایتالیا گرفتار آمد. هر دو در برابر این سئوال قرار گرفتند که مقامات حکومت شما چگونه قیام مردم عرب را تائید می کنند، اما درعین حال تظاهرات و ناراضیان خود را سرکوب؟

جواب صالحی نیز همان پاسخی بود که بروجردی در ایتالیا به خبرنگاران داده بود. این که اعتراضات در ایران با اعتراضات مردم منطقه یکسان نیست و نباید آنها را با هم مقایسه کرد!

هنوز جزئیات پاسخ صالحی به خبرنگاران منتشر نشده، اما ادامه این مصاحبه و اظهار نظر نیز نمی تواند از آن چارچوبی خارج باشد که بروجردی در ایتالیا مراعات کرد. چارچوبی که در بیت رهبری تعیین شده و همه باید بصورت کلیشه ای آن را تکرار کنند.

شک نیست که مطبوعات اروپا بزودی این مصاحبه را با تفسیرهای خود منتشر خواهند کرد و با تمسخر خواهند نوشت: استبداد مگر دو تعریف دارد؟ یکی برای ایران و یکی برای کشورهای عرب!

در همین سفر وزیر خارجه آلمان که اخیرا یک سفر سه ساعته به تهران کرده است، با اشاره به تظاهرات اعتراضی مردم ایران و بازداشت موسوی و کروبی از صالحی خواست تا نسبت به تامین امنیت جانی آنها و قرار نگرفتن زیر فشارهای جسمانی (بخوانید شکنجه) به جهانیان اطمینان بدهد!

سفر دو مقام مرتبط با سیاست خارجی جمهوری اسلامی به اروپا- ایتالیا و اطریش- نشان داد که از این پس هر مقام جمهوری اسلامی که نه در برابر خبرنگاران ماست به دهان صدا و سیما در داخل، بلکه در برابر خبرنگاران آزاد در سفرهای خارجی قرار گیرند، با همان سئوالی قرار میگیرند که علی اکبر صالحی و علاء الدین بروجردی قرار گرفتند.