حسنی
مبارک در یک تقلید دیگر از آقای خامنه ای، روز گذشته نظامی ها
وامنیتی های خود را در لباس شخصی به همراه اوباش سازمان
یافته،(برخی سوار اسب و برخی سوار شتر) روانه میدان آزادی
قاهره ( التحریر) کرد. تظاهرات دیروز مصر شباهت کامل داشت با
تظاهرات 9 دیماه سال 1388 که معروف به تظاهرات ساندیسی است.
ستاد کودتای 22 خرداد، مانند کاری که دیروز مبارک و فرماندهان
ارتش مصر کردند، لباس شخصی ها، اوباش تحت امر مداحان، بسیجی
های تابع و خانواده های تحت سرپرستی کمیته امداد موتلفه را با
انتقال چند هزار نفر از مردم اطراف شهرهای نزدیک به تهران در
به میدان انقلاب تهران جمع کرد تا نیروی خود را به نمایش
بگذارد. این همان تظاهراتی است که حجت الاسلام علم الهدا را از
مشهد با هواپیما به تهران آوردند تا سخنران آن شود و میلیونها
مردم معترض به کودتای 22 خرداد را مشتی بزغاله و گوساله خطاب
کند.
آنها
که سال 57 را بخاطر دارند، تظاهرات یکصد هزار نفره طرفداران
شاه در تهران را نیز فراموش نکرده اند که با همآهنگی دولت
بختیار و ارتشبد قره باغی در خیابان روزولت و سعدی به حرکت در
آمدند و خود را با شعار" خدا – قرآن- محمد، اینست شعار ملت" به
میدان مخبرالدوله و سپس بهارستان رساندند. هر حکومت بحران زده
و در آستانه سقوطی، حتی حکومت شاه نیز تا آستانه سقوط
طرفدارانی دارد. حتی اگر نیروی نظامی در لباس شخصی باشد.
بنابراین، نمایش نیرو زمانی معیار سنجش اعتبار حکومت هاست که
راهپیمائی برای مخالف و موافق آزاد باشد. البته به آن شرط که
حاکم بخواهد خود به چشم خویش شمار طرفدار و مخالفش را بسنجد!
تظاهرات دیروز طرفداران مبارک در قاهره، قطره ای بود در برابر
سیل مردمی که حاکمیت او را دیگر نمی پذیرند. اگر امروز در
ایران، راهپیمائی آزاد اعلام شود و امنیت آن نیز از قبل تضمین
شود، آنوقت مشخص می شود که تظاهرات 9 دیماه، بقول آقای خامنه
ای یک حرکت تاریخی بود و یا نمایشی شبیه آنچه روز گذشته حسنی
مبارک در مصر ترتیب داد.(ستایش آقای خامنه ای از آن تظاهرات
حکومتی را از
اینجا
بشنوید!)
تظاهرات دولتی دیروز قاهره را قرار است روز جمعه مردم مصر در
یک راهپیمائی سراسری در این کشور بدهند. این دعوتی است که از
سوی محمد البرادعی اعلام شده است. او گفته است روز جمعه مردم
مصر آخرین اخطار را به مبارک خواهند داد. او تا جمعه باید
برود! حوادث حاشیه ای تظاهرات حکومتی دیروز در قاهره نشان داد
که ادامه خیره سری مبارک می تواند به قیمت رویاروئی مسلحانه
مردم و حکومت تبدیل شود. |