تظاهرات 25 بهمن از حدود
ساعت 2:30 ( 14:30) شروع شد، در ساعت 4 بعد از ظهر تقریبا
جمعیت عظیمی از همه طرف وارد خیابان آزادی و انقلاب( تقریبا از
امام حسین تا آزادی، بویژه از پیچ شمیران تا میدان آزادی) می
شدند.
ابتدا وعمدتا
درپیاده روهای دو طرف حركت می كردند و نیرو های پلیس و بسیج به
تعداد زیاد چه بصورت دسته های پیاده و چه بصورت موتور سوار(دو
تركه) در سراسر مسیر بویژه در سر چهار راه ها نگهبانی می دادند
و كنترل می كردند و اجازه نمی دادند تجمع صورت بگیرد.
حدود ساعت
4 بعد از ظهر جمعیت بزرگی توانست وارد خیابان آزادی بین میدان
انقلاب و چهار راه نواب بشود و با دادن شعارهای مختلف- مرگ بر
دیكتاتور، الله اكبر، یا حسین میر حسین ، و....- حركت كرد،
بطوری كه ماشین ها نتوانستند حركت كنند. در ضمن ماشین های
موجود در خیابان آزادی پیوسته با بوق مردم را همراهی می كردند.
وقتی جمعیت به چهار راه نواب رسید پلیس و بسیج مانع حركت آنها
به طرف آزادی شدند و درگیری شروع شد.
خود به خود جمعیت وارد
خیابان نواب (شمال و جنوب چهار راه نواب) شد و در گیری و
دستگیری ها با شدت شروع شد. از این زمان به بعد دیگر اجازه
تجمع چه در وسط خیابان و چه در پیاده رو ها داده نشد. جنگ و
گریز(سنگ و آجر به طرف پلیس و آتش زدن ظرف های زباله شهرداری
و...) در تمام چهار راه ها ومیدان ها- میدان آزادی، چهارراه
زنجان، چهار راه شادمان، چهار راه بهبودی، چهار راه های خوش،
نواب، میدان توحید، خیابان ستارخان، چهار راه اسكندری، كاوه
روبروی دانشكده دامپزشكی، جمال زاده، میدان انقلاب، چهار راه
وصال، فلسطین، ولی عصر، میدان ولی عصر، كالج، نجات الهی، میدان
فردوسی و....- تقریبا تا 8 شب ( زمان نوشتن این گزارش) ادامه
داشت.
نكته اینكه در دو
طرف خیابان آزادی و انقلاب و در تمام خیابان های منتهی به هر
چهار راه و یا میدان ها جنگ و گریز بین تظاهر كنندگان و پلیس و
موتور سواران با استفاده از باتوم و گاز اشك آور ادامه دارد.
هیچکس نمی تواند بر آور کند
جمعیتی که امروز به خیابان ها آمدند چقدر بود، اما شک نداشته
باشید که شمار آنها به چند صد هزار نفر می رسید و از تظاهرات
عاشورای سال پیش خیلی بیشتر بود.
به نظر می رسید
تعداد دستگیر شدگان و زخمی ها نسبت به تظاهرات گذشته - هم از
نظر شدت زخمی ها و هم از نظر تعداد- كمتر بود. باز هم به نظر
می رسید پلیس و حتی بسیجیی ها تمایل به شدت عمل نداشتند و میان
خودشان مرتب جر و بحث بود.
در حقیقت، تظاهرات مردم از ساعت 4 بعد از ظهر شکل جدی و همگانی
به خودش گرفت و خیلی از کسانی را که نمی دانستند مردم باز هم
به خیابان خواهند آمد و یا نه؟ غافلگیر کرد. نکته بسیار مهم
دیگر، روحیه شاد و همکاری و همیاری مردم با هم بود که به نظر
من، از تظاهرات سال 88 بیشتر بود. البته فرامواش نباید کرد که
لبه تیز همه شعارها علیه شخص علی خامنه ای بود و شعار جدیدی هم
درباره گرانی و بیکاری بر زبان مردم بود که جداگانه فرستاده
ام.
در صورت رسیدن خبر های مهم و جدید دو باره می فرستم. فعلا از
خواهرم که زنی نسبتا مسن است باید مراقبت کنم. امروز هنگام
دویدن در خیابان میرداماد پایش پیچ خورد. |