بهاره هدایت عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم
که در دادگاه کودتا به 9 سال و نیم زندان محکوم شده و اکنون در
زندان کوتای 22 خرداد است، به مناسبت 16 آذر پیامی منتشر کرد
که بخش هائی از آن را می خوانید:
جفایی که امروز بر دانشگاه و تمامی قلمرو سرزمین مادری و
فرزندانش می رود، آخرین تلاش های تاریک دلانی است که دیدگان
بیدار جوانان این مرز پر گوهر، خواب آسوده از چشمان بی رمق شان
ربوده و هر فریاد آزادی که برخیزد، کابوس آشفته رهایی ما را می
بینند.
فغان که به نااهلانی گرفتار آمده ایم که حلقوم، جز به دروغ نمی
گشایند.
میانمان حصار
افکنده اند، اما در این سر هنوز هوای آن همه یار دبستانی است
که دست در دست هم خواندیم و یاد مشت های گره کرده و فریادهاست
که از گلو برکشیدیم که عشق میان ما را هیچ خشت و آهن و سنگی
دیوار نمی تواند بود. این شب ها و روزهای کشدار، غمگین و سرد،
یقینا روزی برای همیشه پر خواهند کشید و شاخه های ترد و سبزرنگ
امید، پیچک پنجره هایمان خواهند شد. بدون شک فردای روشن را در
کنار هم نفس خواهیم کشید و گلدان ها را در وزش نسیم آزادی لب
ایوان ها خواهیم گذاشت. |