در آستانه اجرای حذف یارانه ها، نیروی انتظامی و امنیتی در شهر ایلام بسرعت دوربین های مدار بسته نصب می کنند و آماده شورش مردم می شوند. این درحالی است که وقتی سیل مردم به خیابان روانه شد، از دوربین مدار بسته آن کاری که دولتی ها انتظار آن را دارند بر نمی آید. یعنی این دوربین ها حداکثر می توانند چهره شماری از مردم را ثبت کنند. درعین حال که مردم گرسنه ای که به خیابان می ریزند پیش از آن که به دوربین فکر کنند به شکم گرسنه زن و بچه شان فکر می کنند و وقتی کسی پروائی از مرگ ندارد، چه پروائی از دوربین؟

ایلام دو شورش بزرگ را در سالهای اخیر به یاد دارد. نخست شورش مردم علیه سهمیه بندی بنزین که طی آن دو روز کنترل شهر از دست نیروهای حکومتی خارج شد و یکبار نیز، پیش از ماجرای سهمیه بندی، و درجریان انتخابات که می خواستند با تقلب و صندوق سازی، مانع راه یافتن نماینده اصلاح طلب شهر "داریوش قنبری" به مجلس شوند. این شورش منجر به تصرف فرمانداری "ایوان" از طرف مردم شد و نیروی انتظامی از سپاه کمک گرفته و به روی مردم آتش گشودند. دراین حادثه حداقل سه نفر کشته و عده زیادی مجروح شدند. داریوش قنبری با این حمایت مردم به مجلس رفت و نتوانستند انتخاب مردم را لغو کنند!