|
تحریم های جهانی، بازرگانی خارجی جمهوری اسلامی را بشدت در
تنگنا قرار داده و ضرورت حفظ ارزهای خارجی توسط دولت چند برابر
گذشته شده است. علیرغم این شرایط، دولت با دست و دلبازی، برای
ساختن سنگری جنگی، ارز به کیسه برخی دولت های کوچک جهان سوم می
ریزد. هزینه ای که برای سفر احمدی نژاد به لبنان خرج شد و
تاکنون بالغ بر 420 میلیون دلار ارزیابی شده، - جدا از
میلیاردها دلاری که تاکنون به حزب الله لبنان و برای بازسازی
جنوب لبنان از جیب ایران هزینه شده- از جمله این خاصه خرجی
هاست که به زخم خونریز سیاست جنگی و نظامی جمهوری اسلامی زده
شد و نقش آفتابه خرج لهیم را پیدا کرد.
مقامات دولتی مدعی اند ذخیره ارزی کشور 80 میلیارد دلار است،
اما کارشناسان معتقدند 30 میلیارد دلار این رقم ادعای بی پایه
است و ذخیره ارزی ایران، با احتساب طلب های ایران از برخی
کشورهای جهان سوم که دولت احمدی نژاد ارز در اختیار آنها قرار
داده، از 50 میلیارد دلار بیشتر نیست. و این تمام ذخیره ارزی
بانک مرکزی است. ذخیره ای که در صورت تحریم نفت ایران باید
عصای دست اقتصاد فلج جمهوری اسلامی شود.
در چنین شرایط بحرانی که همه نگران آینده بدون نفت اند، سیستم
بی کنترل واردات به کشور همچنان فعال است و طی 6 ماه گذشته
واردات کشور به مرز بی سابقه 30 میلیارد دلار رسید. از طرف
دیگر، به نوشته سایت "آینده" دولت طی چند هفته اخیر، بمنظور
یافتن چاره ای برای بازار، صدها میلیون دلار ارز به بازار
تزریق کرد، که حاصل به مقصود نبود. باید توجه داشت که بدلیل
شرایط جهانی که برای ایران پیش آوره اند، خطوط اعتباری و
فایناس نیز قطع است و امکان خریدهای غیر نقدی و مدت دار دیگر
برای جمهوری اسلامی ممکن نیست.
بدین ترتیب، پشت هیاهوها و نمایش های توخالی درجریان سفر احمدی
نژاد به لبنان، نتایج سیاست نظامی و اتمی حاکم، مانند موریانه
تمام زیربناهای اقتصادی ایران را جویده و آنگاه که همه چیز فرو
بریزد، فریاد رسی نیست. حتی از جنوب لبنان کسی بانگ همدردی
بلند نخواهد کرد. |
