رویدادهای هفته های گذشته در ایران، که در حاشیه حسینیه ها و بویژه در شب های "قدر" در شهرهای تهران و قم و شیراز و ... روی داد، یکبار دیگر نشان داد که علی خامنه ای کشور را به سمت یک جنگ خانگی هدایت می کند. یا او می داند که چنین می کند و یا نمی داند و از ضعف و ناتوانی و کور ذهنی ناشی از قدرت طلبی او اطرافیان استفاده کرده و کشور را به این سمت می برند. در حالت اول، دقیق ترین تعبیر مذهبی و سیاسی را دراین باره آیت الله منتظری به کار برد و گفت که وی جائر است و عزلش واجب! و در حالت دوم این کلام هاشمی رفسنجانی که دو ماه پیش بر زبان آورد، دقیق ترین کلام است: دشمن در میان ما نفوذ کرده است!

5 شب حمله اوباش تحت رهبری سپاه و بسیج، به خانه شیخ مهدی کروبی رئیس مجلسین سوم و ششم و امیرالجاج آیت الله خمینی رهبر انقلاب ایران و حمله همین اوباش به مسجد قبا در شیراز در روز قدس حجتی است انکار ناپذیر بر این که کشور به سمت جنگ داخلی می رود و با اولین رویداد بزرگ – از جمله حمله به ایران- شیرازه پاره پاره حاکمیت کنونی، بکلی از هم خواهد گسست و فریادهای خفته مردم خشمگین تبدیل به رویاروئی با بسیج و اوباش و در ادامه آن سپاه خواهد شد. تردید نیست که بدنه و حتی گروه بندی های موجود در میان فرماندهان سپاه و نیروی انتظامی و بسیج نیز به روی هم سلاح خواهند کشید و از میان مردم خشمگین یارگیری خواهند کرد.

این، حاصل آن رهبری داهیانه مقام معظمی است که تصور کرده شاه اسماعیل صفوی است و آنها که یک دست بر سینه و دستی دیگر را مانند همه نظامی های جهان کنار شقیقه خود قرار میدهند، ارتش قزلباش او.

آینده نزدیک نشان خواهد داد که دو کلام آیت الله موسوی خوئینی را که امروز و دیروز حسین شریعتمداری بعنوان اتهام وی مطرح می کرد و می کند باید به رنگ زرد طلائی نوشت.

1- پس از عیادت از سعید حجاریان ترور شده، جلوی در خروجی بیمارستان به خبرنگاران گفت: درباره این ترور هم انگشت اشاره مردم به یک نقطه است!

2- در بحث های مربوط به انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم و این که خاتمی بیاید و یا میرحسین موسوی، از او نقل است که در تشویق این دو و ضرورت پایان دادن به تردید ها گفته: باید فکری برای کشور کرد. آقای خامنه ای هر روز مملکت را به یک سمتی می کشد!

و امروز، به آن نتیجه ای نزدیک شده ایم که همه باید برای آن فکری بکنند و جلوی فاجعه ادامه خودسری های علی خامنه ای و مافیائی که در بیت او لانه کرده و کشور به سمت جنگ داخلی می برد را بگیرند.

حضور رهبران و فعالان جنبش سبز
در خانه محمدرضا جلائی پور

مدیران وزارت نفت و ریاست جمهوری – که این قرارداد در حضور آنها امضا شد باید پاسخ بدهند که چگونه؟ چرا؟ و با کدام مجوز قانونی؟، دو شرکت یک میلیون ریالی با مدیران و سهامداران کاملا یکسان، در روز تولد خود، در طرح های چند میلیارد دلاری مشارکت داده می شوند و از منابع حاصل از سه میلیارد یورو اوراق مشارکت ارزی و سه هزار میلیارد تومان اوراق مشارکت ریالی بهره مند می شوند.

آنچه را می بینید و می شنوید، بخشی از سخنرانی و یا پاسخ علی خامنه ای به باصطلاح انتقاداتی است که در جلسه دانشجویان بیان شده است. دانشجویانی که اکثرا بسیجی اند و یا طلبه های پیش از عمامه گذاری که شکل و شمایل و رنگ موی و رنگ چشم آنها نشان میدهد که عده ای از آنها از کشورهای افغانستان و لبنان و پاکستان و... اند.

آقای خامنه ای در این بخش از پاسخ های خود دراین جمع، با صراحت می گوید که جای بحث سیاسی در تلویزیون نیست، بلکه در یک اتاق و یا سالن و محفلی در بسته است. به این ترتیب، لابد عقل آقای خمینی نمی رسید که اجازه داد در همین تلویزیون جمهوری اسلامی آیت الله بهشتی و بنی صدر و سروش و مصباح یزدی و طبری و کیانوری و نگهدار و فتاپور و دکتر پیمان (رهبران حزب جمهوری اسلامی و حزب توده ایران و فدائیان و مسلمانان مبارز و...) درجلسات متعدد و طولانی با هم درباره همه مسائل انقلاب و جامعه بحث مستقیم کنند.

 او با صراحت مردم ایران را بی شعور اعلام می کند که با دیدن یک مناظره تلویزیونی می توانند گول آن کسی را بخورند که مسلط است و عیار. او فراموش می کند که اگر سطح شعور مردم این بود، چرا به احمدی نژاد که در مناظره های انتخاباتی آن همه عیاری و شعبده بازی و دروغ گوئی کرد نتوانست مردم را بفریبد و از آنها رای بگیرد؟ اعتراف او به بی اعتقادی اش به آزادی و شعور مردم را خود مستقیم ببینید و بشنوید.