|
بیانیه شماره 17 میرحسین موسوی که پس از سرکوب خونین عاشورای
88 منتشر شد، تاریخی ترین بیانیه جنبش سبز است. این که امروز
مردم در خیابان هستند و یا نیستند و در انتخابات خرداد سال
آینده چه پیش خواهد آمد، هر کدام تفسیر خود را دارد، اما هیچ
تفسیری نمی تواند از بار دقیق و واقع بینانه بیانیه تاریخی 17
میرحسین موسوی بکاهد!
فرازهائی از این بیانیه را بخوانید:
1- گیرم که چند روز با دستگیریها ، خشونت ها ، تهدیدها و بستن
دهان روزنامه ها و رسانه ها سکوت برقرار گردید، تغییر قضاوت
مردم را نسبت به نظام چگونه حل می کنید؟ تخریب مشروعیت را
چگونه جبران می نمائید؟ نگاه ملامت آمیز و متعجب همه جهانیان
از این همه خشونت یک دولت به ملت خود را چگونه تغییر می دهید؟
با مشکلات بر زمین مانده اقتصادی و معیشتی کشور که به دلیل ضعف
مفرط دولت روزبروز وخیم تر می شود چه می کنید؟ با چه پشتوانه
ای از کارآمدی و انسجام ملی و سیاست خارجی موثر، سایه قطعنامه
ها و امتیازخواهی های بیشتر را در سطح بین الملل از سر کشور و
ملتمان دور می کنید؟
2- اینان می اندیشند با عقب راندن نخبگان و روشنفکران و
دانشگاهیان و فعالان از صحنه سیاسی خواهند توانست بدون پرداختن
ریشه ای به مسائل امروز کشور به دیروز قبل از انتخابات
برگردند؟ اما کسانی که تاریخ را خوانده اند و کمی با ماهیت
پیچیده جوامع آشنایی دارند می دانند که این تفکر ناشی از یک
توهم واقع گریز و پناه بردن به رویکردهای کم عمق و گول زننده
است .
3- بنده به صراحت و روشنی می گویم فرمان اعدام و قتل و زندانی
کروبی و موسوی و امثال ما مشکل را حل نخواهد کرد. بنده به
صراحت می گویم تا وجود یک
بحران
جدی در کشور به رسمیت شناخته نشود، راهی برای خروج از مشکلات و
مسائل پیدا نخواهد شد. عدم اذعان به بحران ، توجیه گر ادامه
راه حل های سرکوبگرانه خواهد شد. اذعان به وضعیت بحرانی می
تواند راه حل را نه در سرکوب که بر سر آشتی ملی قرار دهد .
تهمت بی دینی و همراهی با قدرتهای بیگانه مستکبر و افراد بدنام
و جریانهای منحوسی چون منافقین به فرض آنکه به حذف فیزیکی
تعدادی از خدمتگزاران اسلام و مردم منتهی شود ناشی از چشم بستن
به ماهیت مشکلات ملی کشور است. من به عنوان یک دلسوز می گویم
منافقین با خیانت ها و جنایت های خود مرده اند، شما برای کسب
امتیازهای جناحی و کینه ورزی آنها را زنده نکنید .
بنده و دوستان عزیزم که امروز بسیاری از آنها در زندانها محبوس
هستند پای بندان سرسخت استقلال کشور هستیم و از اینکه بازار
اسلامی ما تبدیل به یک بازار مکاره برای کالاهای بیگانه شده
است رنج می بریم. ما به شدت با فساد موجود که ناشی از سیاستهای
سوء و عدم تدبیر است مخالفیم. ما می گوئیم نهاد بزرگ و تاثیر
گذاری چون سپاه اگر هر روز چرتکه بیاندازد که قیمت سهام چقدر
بالا و پائین رفته نمی تواند از کشور و منافع ملی آن دفاع
نماید؛ هم خود به فساد کشیده می شود و هم کشور را به فساد می
کشاند . ما می گوئیم و حاضریم در مباحثات نشان دهیم که امروز
منافع و حقوق مستضعفان و کارگران و کارمندان و سایر اقشار ملت
در یک فساد بزرگ در حال غرق شدن است . جنبش سبز مخالف دروغ است
و آنرا آفتی خانمان برانداز برای کشور می داند و از این رو
دروغ های سیاسی و امنیتی و اقتصادی و فرهنگی و امثال آنرا خطری
بزرگ برای کشور می دانیم.
ما یک دولت و نظام صادق و رئوف و با شفقت و مبتنی بر آراء مردم
می خواهیم که به تنوع آراء و عقاید مردم نه به شکل تهدید بلکه
بصورت یک فرصت نگاه کند. ما سرک کشیدن به زندگی خصوصی مردم،
تفتیش عقاید، تجسس، بستن روزنامه ها و محدود کردن رسانه ها را
مخالف دین مترقی و رهایی بخش خود و مخالف قانون اساسی برآمده
از این دین می دانیم. ما ضایع کردن یک ریال از بیت المال را در
جهت اهداف باندی و جناحی حرام می دانیم و می گوئیم که سند چشم
انداز ملی بیست ساله که به تایید همه ارکان نظام رسیده است
امروز به یک ورق پاره بی ارزش تبدیل شده است. ما هشدار می دهیم
که رقیبان بزرگی در منطقه با رشدهای اقتصادی دو رقمی در حال
ظهور هستند و روز به روز قوی تر می شوند . درحالی که ما
متاسفانه از دادن یک بودجه سالانه و نگهداشتن حسابهای ذخیره
ارزی و امانت در سپرده های مردم و پاسخگویی در مقابل دیوان
محاسبات عمومی و مجلس شورای اسلامی عاجز هستیم .
ما نه آمریکایی هستیم و نه انگلیسی . تا حال نه کارت تبریکی
برای روسای کشورهای بزرگ فرستاده ایم و نه امید یاری آنها را
داریم و می دانیم با اصالت قدرت در روابط بین اللمل هر کشور به
دنبال منافع ملی خود است و ما بیزار از کسانی هستیم که بر عرف
و اعتقادات دینی و ملی ملت خود احترام نمی گذارند . و مضحک است
که به ما تهمت اهانت به قرآن ، عاشورای امام حسین یا پاره کردن
عکس حضرت امام قدس سره زده شود . مسلما حرمت شکنی اگر در روز
عاشورا صورت گرفته باشد مورد تایید ما نیست، اما بدترین نوع
حرمت شکنی را کشتن بندگان بیگناه و عزادار در روز عاشورا و در
ماههای حرام می دانیم .
وضعیت کشور امروز چون رودخانه خروشان و عظیمی است که سیلابهای
تند و حوادث گوناگون باعث طغیان و گل آلود شدن آن شده است .
راه آرام کردن این رودخانه بزرگ و روشن ساختن و زلال کردن آب
آن در یک اقدام سریع و عاجل امکان پذیر نیست . اندیشیدن به این
گونه راه حلها که عده ای توبه کنند و عده ای معامله کنند و بده
و بستانی صورت گیرد تا این مشکل بزرگ حل شود عملا به بیراهه
رفتن است .
اعتقاد دارم که هنوز دیر نشده است و نظام ما آن قدرت را دارد
که در صورت تدبیر و در صورت داشتن یک نگاه احترام آمیز و توام
با ملاطفت به همه ملت و اقشار آن این مهم را بانجام برساند .
بنده تعدادی از این راه حلها را که چون نهرها و چشمه هایی از
اب روشن می تواند فضای ملی را تحت تاثیر قرار دهد و اوضاع را
به سمت بهبود ببرد، بیان می کنم :
۱-
اعلام مسئولیت پذیری مستقیم دولت در مقابل ملت و مجلس و قوه
قضائیه به نوعی که از دولت حمایت های غیرمعمول در مقابل کاستی
ها و ضعف هایش نشود و دولت مستقیما پاسخگوی مشکلاتی باشد که
برای کشور ایجاد کرده است . به یقین اگر دولت کارآمد و محق
باشد خواهد توانست جواب مردم و مجلس را بدهد و اگر بی کفایت و
ناکارآمد بود مجلس و قوه قضائیه در چارچوب قانون اساسی با او
برخورد خواهند کرد .
۲-
تدوین قانون شفاف و اعتماد برانگیز برای انتخاباتها به نوعی که
اعتماد ملت را به یک رقابت آزاد و منصفانه و بدون خدعه و دخالت
قانع سازد . این قانون باید شرکت همه ملت را علیرغم تفاوت در
آراء و اندیشه ها تضمین کند و جلوی دخالت های سلیقه ای و جناحی
دست اندرکاران نظام را در همه سطوح منتفی سازد . مجالس اولیه
انقلاب می تواند به عنوان الگویی مورد توجه قرار گیرند .
۳-
آزادی زندانیان سیاسی و احیاء حیثیت و آبروی آنها . بنده یقین
دارم که این اقدام نه به ضعف که به درایت نظام تعبیر خواهد گشت
. و نیز آگاهیم که جریانهای سیاسی منحطی با این راه حل مخالف
هستند .
۴-
آزادی مطبوعات و رسانه ها و اجازه نشر مجدد روزنامه های توقیف
شده جزء ضروریات روند بهبود است . ترس از آزادی مطبوعات باید
از بین برود و تجربیات جهانی در این زمینه باید مورد توجه قرار
گیرد . گسترش کانال های ماهواره ای و اهمیت یافتن آنها و
تاثیرگذاری قاطع این رسانه که بخوبی ناکافی بودن روش های قدیمی
و محدودیت صدا و سیما را می رساند . پارازیت ها و محدودیت های
اینترنتی می تواند برای مدت کوتاهی اثرگذار باشد . تنها راه
چاره داشتن رسانه هایی متنوع و آگاه و آزاد در داخل کشور است .
آیا زمان آن نرسیده است که با اقدامی شجاعانه و ناشی از اعتماد
به متفکران و نیروهای خلاق جامعه ، نگاهها را از آنسوی مرزها
به شکوفایی خلاقیت سیاسی و فرهنگی و اجتماعی داخلی برگردانیم ؟
۵-
برسمیت شناختن حقوق مردم برای اجتماعات قانونی و تشکیل احزاب و
تشکل ها و پایبندی به اصل
۲۷
قانون اساسی . اقدام در این زمینه که می تواند با درایت و
همکاری همه علاقمندان به کشور صورت گیرد در طول چند ماه می
تواند فضایی توام با دوستی و محبت ملی را جایگزین در گیری
سازمان بسیج و نیروهای امنیتی با مردم و یا درگیری مردم با
مردم نماید .
به بندهای فوق پیشنهادات دیگری نیز می توان اضافه کرد . به نظر
بنده حتی یک جوی کوچک زلال در این بین می تواند مغتنم باشد .
ضرورتی ندارد همه بندها با هم شروع شود . مشاهده عزم در این
راه بروشنی افق کمک خواهد کرد . و کلام آخر آنکه همه این
پیشنهادات بدون نیاز به توافق نامه و مذاکره و داد و ستدهای
سیاسی و از موضع حکمت و تدبیر و خیرخواهی می تواند اجرایی شود
.
پیک نت 24 بهمن 1391 |
