|
دکتر علی شکوری راد، نماینده مجلس ششم (مراجعه کنید به عنوان
اول پیک نت امروز) بمناسبت سالگرد انقلاب 57 و متاثر از تصفیه
ها و تسویه حساب ها در سازمان نظام پزشکی، نامه ای خطاب به
دکتر ظفرقندی نوشت.
بخش هائی از این نامه را می خوانید:
«هرچه در این 34 سال اتفاق افتاده باشد از بزرگی و شیرینی آن
روز و آن خاطره بزرگ نمی کاهد. دوباره حال و هوای آن روزها در
من زنده شده است. تا 22 بهمن سال 88، این حال و هوا را با حضور
در راه پیمایی های بزرگی که برپا می شد و در کنار مردمی که همه
از یک رنگ بودند تجدید می کردیم اما در آن روز نیروهای امنیتی
و سازمان سرکوب خاطره تلخی را برای ملت رقم زدند و امنیت بخشی
از مردم را از آنان گرفتند. آقای کروبی را کتک زدند. موسوی را
به خانه برگرداندند. عمامه از سر خاتمی انداختند و محمد رضا
خاتمی را بازداشت کردند. من نیز که به اتفاق خانواده به
راهپیمایی پیوسته بودم احساس امنیت نمی کردم و ناگزیر زودتر به
خانه برگشتم. از آن سال به بعد شرکت در راهپیمایی معنای خود را
از دست داده است. اما راستش را بگویم در این روز دلم بیقراری
می کند. چیزی گم شده است.
کاش کسانی این روز را به نفع خود مصادره نمی کردند و اجازه می
دادند ملت از همه رنگ، در سالروز شادمانی بزرگ خود دوباره در
کنار هم باشند و همان شعارها را تکرار کنند. استقلال، آزادی،
جمهوری اسلامی. نه یک کلمه کم ونه یک کلمه بیش. کاش به گونه ای
رفتار می شد که ما جوانان آن روزگار که سهمی در آن پیروزی بزرگ
داشتیم می توانستیم سرمان را بالا بگیریم و پاسخگوی نسلی باشیم
که روزگار خود را می بیند و از ما سوال میکند شما برای چه
انقلاب کردید؟ چه می خواستید؟ آیا این همان است که شما می
خواستید؟
نه ما این را نمی خواستیم! انقلاب این نبود. نااهلان و
نامحرمان انقلاب ما را ربوده اند. مصباح یزدی کجای انقلاب بود
که امروز برای آنها که امام امام میکنند خط و نشان می کشد؟
شریعتمداری که بود که امروز خود را شاخص ولایتمداری می داند؟
احمدی نژاد چکاره بود؟ لاریجانی ها کجا بودند؟ سید احمد خاتمی
کی انقلابی شد؟ نه عزیزکم! نه جوانکم! انقلاب خوب بود. انقلاب
درست بود. در حفظ ارزش های آن کوتاهی کردیم. الآن هم تاوانش را
می دهیم. تو دیگر بر زخم دل ما نمک مپاش.
نا اهلان و نامحرمان انقلاب مردم ما را ربوده اند و الا مراد
هاشم زهی کیست که به دکتر ظفرقندی بنویسد صلاحیت شما احراز نشد
و یا آن مامور ناشناس و غیر قانونی وزارت اطلاعات که در جلسه
هیأت نظارت بنشیند و حرف بزند و حرف او فصل الخطاب برای پنج
عضو قانونی ولی بی اختیار هیأت باشد و آنها جرأت نکنند حتی
بپرسند: چرا؟
پیک نت 24
بهمن 1391 |
