خبری را در خصوص بازنشستگی سالی
300 نفر عضو
هیئت علمی منتشر کردید.
میخواستم بر این خبر صحت بگذارم و بنویسم که این موضوع حقیقت
دارد.
فکر میکنم آمار از 300 نفر بیشتر باشد. آنوقت که من در
پژوهشگاه
میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری خدمت میکردم، به همین منوال
بود. ما کسانی داشتیم که جزء اعضاء هیئت
علمی کهنه کار بودند و از ظرفیت علمی بسیار بالایی بر خور دار
بودند. با اینکه اعضای
هئیت علمی تا سقف 35 سال میتوانند خدمت
کنند ولی به صورت اجبار قبل از 30 سال خدمت آنها را بازنشست می
کردند. ( آقای خلعتبری، خانم شیشه گر، خانم نوبان، آقای وطن
دوست، خانم
چوبک) متاسفانه نام بقیه
را
فراموش کرده ام. در پرداخت سنوات همه به انها
ظلم کردند.
تمام
این دودها از کنده مشایی و بقایی که دار و دسته رئیس جمهور
بودند
بلند شد. در این میان یک حادثه تلخ پیش آمد که قلب هر انسان
آزاده ایی را به درد می آورد.
یک عضو
هئیت علمی داشتیم به نام دکتر مسعود آذر نوش . ایشان یک دوره
ای رئیس پژوهشکده باستاشناسی بود. خارج
کشور زندگی می کرد با خانواده، که بخاطر حس ایران دوستی،
برگشته بود ایران.
اوضاع اسف بار پژوهشگاه، ایشان را آزار میداد. تعریف می کرد که
یک قرار داد 400 میلیون تومانی برای
قلعه الموت قزوین منعقد شده است و دوباره می خواهند تعین حریم
و نقشه برداری و از این
دوباره کاری ها بکنند در صورتیکه خودم این کارو کردم و
تازه کتابی هم دراین باره منتشر کرده ام.
حالا میخواهند یک نفر بیاورند کارهای من را کپی
کند و 400 میلیون به جیب بزند. سخت از این کار ناراحت و متاثر
بود. سرانجام در اثر این فشارها در
آسانسور محل زندگی اش سکته کرد و در گذشت.
کسی مقصر نبود جز
امثال مشایی و بقایی که مسئولین وقت سازمان بودند.
پیک نت
13 دی |