بخش های مهمی از سخنان محمد خاتمی در دیدار با هیات تحریریه
سایت خبری "بازتاب" که در عنوان اصلی پیک نت امروز به آن اشاره
شده است.
زندان رفتن برای کسی که جرم و گناهی کرده، لکه ننگ و عاری است.
آیا امروز در بخش های قابل توجهی از جامعه زندان رفتن عار است
و یا افتخار؟ اینها نشانه ها و علامت های خوبی نیست و حکومت
باید در کار خود تجدید نظر کند.
ما می گوییم رفتارها بد است و این امر دارد به نظام لطمه می
زند. اگر می گوئیم جامعه ما دموکراسی می خواهد اولا باید مشخص
کنیم مراد ما از دموکراسی چیست؟ ثانیا دموکراسی مثل این نیست
که ناگهان در جامعه مستقر شود و یک شبه همه دموکرات شوند! نه
این طوری نیست، این مسائل شرایطی دارد. باید شرایط فرهنگی،
اجتماعی و تاریخی خاصی پدید آید تا دموکراسی مستقر شود.
مردم ما از استبداد، استعمار، عقب ماندگی و عقب افتادگی بیزار
شدند و بودند. اینها انگیزه حرکت هایی بوده که مردم کرده اند و
در ایران کار بزرگی صورت گرفت. قانون اساسی مشروطیت با اختلاف
چهار سال از ژاپن در صد و چند سال پیش تصویب شد. ولی ژاپن مسیر
دیگری طی کرده ولی ما در همان ابتدا گرفتار هرج و مرج شدیم و
بعد رضا خان آمد؛ بعد از شهریور بیست هم هرج و مرج شد و بعد
کودتای 28 مرداد؛ در انقلاب اسلامی ابتدا آزادی ها وجود داشت،
ولی هرج مرج و جنگ و ترورها موجی از سخت گیری ها را موجب شد،
اصلاحات هم که فقط بازگشت به اصول اولیه انقلاب و خواست های
تاریخی مردم بوده و الان این وضع پیش آمده. چرا؟
در جامعه ما چرا این ظرفیت نبود؟ ما روشنفکران چه کار کرده ایم
تا پایه های جامعه را محکم کنیم تا آنچه می خواهد بدست بیاید
بتواند پایدار شود و بسط یابد.
آنچه مورد نظر است این که حکومت ازآن مردم باشد و برآمده از
اراده مردم باشد. منبع حکومت مردم باشند، حکومت را مردم روی
کار بیاورند. مردم بتوانند آن را جا به جا کنند و حاکمان در
مقابل ملت مسئول باشند و لوازمش عبارت است از آزادی بیان،
آزادی اندیشه، آزادی نقد و نیز کارشناسی علمی و درک درست مسائل
برای حل آنها و من بر این باورم که دین ما هم همین را می خواهد
و البته قرائتی هم هست که به نام دین این ها را قبول ندارد و
در نتیجه مردم را از دین زده می کند.
امام گفتند مشروعیت منتهی به رای مردم است. یک دید و رویکرد به
دین می گوید اگر مردم نخواهند، نمی توان بر آنها حکومت کرد؛
دید دیگری هم می گوید انتخابات امر تزیینی و تشریفاتی است.
کارهایی که امروز انجام می شود، قصد خیر در آنها نیست و مردم
هم می توانند تشخیص دهند.
نباید انتظار داشت فردی که بعد از این دولت می آید، مشکلات را
یک شبه می تواند حل کند. به خصوص اگر کارشکنی ها در برابر آن
زیاد باشد.
آنچه ما باید بخواهیم، تغییر این وضعیت است.برای اینکه ما
بتوانیم این فضا را تغییر دهیم، باید ارزیابی کنیم که آمدن یا
نیامدن ما کدام مناسب تر است. البته آن طرف همه تلاش خود را می
کند که نگذارد ما بیاییم.
معتقدم شرایط حضور اصلاح طلبان به عنوان کاندیدا دادن چندان
فراهم نیست، چشم اندازی هم برای فراهم آمدنش نمی بینم.
خبر نامه نگاری بنده به رهبری با وساطت آقای هاشمی به کلی دروغ
است. اگر بخواهم این کار را بکنم، خودم مستقیماً این کار را
انجام خواهم داد. نه نامه ای نوشته شده و نه آقای هاشمی واسطه
بوده است.
به هر حال هم دلمان برای کشور و مردم می سوزد و هم خطرات بزرگی
جامعه و نظام و مردم را تهدید می کند.
با این روندی که هست، فقط یک راه وجود دارد. اینکه نظام
رویکردش را عوض کند و آن را در انتخابات آزاد و سالم و فراگیر
نشان دهد؛ ما هم کمک کنیم که مشکل حل شود. ولی متأسفانه نشانه
های امیدوار کننده ای برای این رویکرد نمی بینم.
پیک نت 17 دی |