|
بدنبال سخنان اخیر حبیب الله عسگراولادی پدرخوانده حزب موتلفه
اسلامی که در آن موسوی و کروبی را فتنه گر ندانست و گفت که
بنده سالهای زیر دست موسوی کار کرده ام، عده ای از اصلاح طلبان
نامه تشکر آمیزی برای وی نوشتند. این نامه به امضای الیاس
حضرتی نماینده کنونی مجلس بوده است. عسگراولادی هم در سخنرانی
خود و هم در توضیح جمله خود در آن سخنرانی تصریح کرد که به
آخرین مراحل عمر خود رسیده و باید بزودی در آن دنیا جواب خدا
را بدهد. بنابراین نمی تواند دروغ بگوید و آنچه گفته نظر اوست.
بدنبال نامه اصلاح طلبان با امضای الیاس حضرتی به عسگراولادی،
وی پاسخی دو پهلو در جواب این نامه داده است که در زیر بخش
اصلی آن را می خوانید:
جناب آقای الیاس حضرتی
مدیر مسئول محترم روزنامه اعتماد
السلام علیکم
جمعی از دوستان اصلاح طلب که نام شما هم در بین آنهاست طی
نامه‌ای از مواضع اینجانب درخصوص بازخوانی فتنه 88 تشکر کردند
و باب گفت‌وگویی را بازکردند، من به شما برادر عزیز و فرد فرد
برادران مذکور سلام ویژه دارم می‌خواستم به این بهانه و مطالب
خوب و دلسوزانه‌ای که در مکتوب شماست به عنوان یک برادر کوچک
مطالبی را مشفقانه عرض کنم:
1- نوشته اید: "شرایط گفت‌وگو خاصه گفت‌وگوی سیاسی از نیروهای
فعال انقلابی گرفته شده است" و آن‌را بدترین اتفاق سالهای
اخیر دانسته‌اید. این حرف درستی است. ما در هیچ حالتی نباید
باب گفت‌وگو را بسته بدانیم. بنده در دوران دولت اصلاحات باب
گفت‌وگویی را با ارگان دولت و نیز با دبیر کل محترم حزب حاکم
باز کردم، امّا متاسفانه آن باب را بستند. این باب را گشوده و
مفتوح باید بدانیم و براساس خرد جمعی مردم سالاری دینی را
نهادینه کنیم.
2- سخنی از استبداد سیاسی و خودکامگی و خطر آن در نهضت ملی صد
ساله اخیر به میان آوردید و اضافه کردید؛ باید فرهنگ مردم
سالاری و اخلاق انسانی و تعامل حزبی را نهادینه کنیم. این هم
سخن حقی است، ما از وقتی که از مبانی نظام و امام فاصله
گرفتیم، گرفتار دیو استبداد و خودکامگی شدیم. در فتنه سال 88
برخی از دوستان بجای پشتیبانی از ولایت فقیه تابع گام به گام
آمریکا ، انگلیس و رژیم صهیونیستی شدند. کار بجایی رسید که
اکنون ما می‌بینیم دوستان خوبی را از دست دادیم . ما دوباره
می‌توانیم برادرانه همدیگر را در آغوش بگیریم و بر دشمن اسلام
و انقلاب و کشور لعن و نفرین بفرستیم و باز هم رحماء بینهم
باشیم.
3-
از
خطر اغیار در انحراف از مسیر اسلام و انقلاب یاد کردید و
نوشتید:"ساکتین انقلاب چنان بر طبل خشونت، افراط و تندروی و
ظاهر فریبی کوبیده‌اند که انقلابیون واقعی را از همراهی با
انقلاب باز داشتند" و در همین نوشته از تدبیر رهبری معظم
انقلاب یاد کردید که معظم له اجازه نخواهند داد، چنین اتفاقی
بیفتد . صمیمانه عرض می کنم انقلابیون نباید صحنه را خالی کنند
و اسیر تندروی‌ها شوند . ای کاش برخی انقلابیون اسیر فتنه
کسانی نمی‌شدند که می‌خواستند آنها را از صحنه سیاسی کشور حذف
کنند. برادرانه توصیه می کنم رهبری معظم انقلاب را فصل الخطاب
و قائمه این نظام بدانیم و برای پیشرفت و توسعه کشور همکاری
نمائیم و مطمئن باشیم وحدت و اقتدار ملی ایران اسلامی تقویت
خواهد شد.
4- از رویکرد خردگرایی، انصاف، میانه‌روی و اعتدال سخن گفتید و
آن‌را گوهر گمشده جامعه امروز ما دانستید. از میانداری اهل
افراط بی‌ریشه و بی‌تعهد به منافع ملی حرف به میان آوردید.
باید بگویم جانا سخن از دل همه ما میگوئید!
حرف ما این است که چرا در سال 88 نتایج انتخابات و رأی مردم
پذیرفته نشد و بر آن مهر "تقلب"زده شد. چرا به ده‌ها هزار نفر
از برگزارکنندگان انتخابات که همه ساله امین مردم بوده و هستند
و در اجرا و نظارت ، انتخابات را کنترل کرده و می‌کنند تهمت
عدم امانت داری زده شد.
اینها گله های ما می‌باشد. اما با همه این
بی مهری‌ها بنده می‌گویم جلوی ضرر را از هر کجا بگیریم منفعت
است. به عقیده من باید بین جریان فتنه و جریان اصلاحات یک مرز
گذاشت و این دو را از همه جدا کرد.
جریان اصلاحات یک جریان مشروع در انقلاب
است. باید همه ملت در یک رقابت سالم و اخلاقی بتوانند به نامزد
مورد علاقه خود رای دهند، نتیجه هرچه بود بپذیریم، ولو برخلاف
رای ما باشد.
5- گفتید؛"باید پاسخگوی تندروی‌ها و ندانم کاری‌هایی باشیم که
اعتدال و فضیلت را به حاشیه راند" این حرف درستی است و ما را
یک گام به جلو می‌برد.
البته ما هم معتقد نیستیم مقام عصمت داریم و هر آنجه در مقابله
با فتنه کردیم درست بوده است. ممکن است خطاها و اشتباهاتی هم
صورت گرفته باشد، باید از آن باصراحت تبرّی جست، اما در مسیر
اصلاحی ملت که در مقابله فتنه آمریکا و اذنابش ایستادند، نباید
تشکیک کرد مردم جلوتر از نخبگان دست آمریکا را خوانده بودند و
مردانه از رهبری و نظام دفاع کردند.
6- در نامه یا بیانیه خود بنده ناچیز را مورد تفقّد و تقدیر
قرار دادید از لطف شما ممنون هستم. بنده در سنی می باشم که
باید توشه خود را برای سرای باقی برگیرم . ما و شما بزودی به
ملاقات خدا خواهیم رفت. همانطور که این دنیا در محضر خدا هستیم
آن دنیا در حضور حق باید پاسخگوی اعمال و گفتار و تقریر خود
باشیم.
برای خودم و شما آرزوی عاقبت به خیری دارم.
پیک نت
30 دی |
