|
"محسن میردامادی" سخنگوی دانشجویان خط امام پس از تصرف سفارت
امریکا و دبیرکل جبهه مشارکت است که در سالهای دولت محمد
خاتمی، با حضور بخشی از رهبران سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و
شماری از شخصیت های سابقه دار انقلاب اما غیر عضو در سازمان
مذکور بنیانگذاری شد. با کودتای 22 خرداد 88 او نیز به همراه
دیگر اعضای رهبری این حزب دستگیر شد و همچنان زندانی است.
البته پس از محکومیت در دادگاه کودتا که قضات آن لباس نظامی به
تن نداشتند اما گوش به فرمان بازجویان و رهبران نظامی کودتا
بودند و هستند که همگی از فرماندهان سپاه اند و سر حلقه
کودتائی آنها مجتبی خامنه ای است.
بمناسبت چهاردهمین سال تاسیس جبهه مشارکت، میردامادی تحلیلی
پیرامون اوضاع ایران منتشر کرده که در داخل زندان تهیه شده
است. او دراین مقاله تحلیلی که مشروح آن را دراین شماره پیک نت
می خوانید از جمله می نویسد:
در
فرآیند گذار به دموکراسی، در صورت فقدان ساختارها و نهادهای
مدنی و مهمتر از همه احزاب قدرتمند کثرت‌گرا، حفظ دموکراسی
برای اعمال حاکمیت ملت، حتی در صورت شکست دیکتاتوری،
اقتدارگرایی به اشکال مختلف بازتولید شده و حتی مبارزان و
آزادیخواهان دیروز را به آزادی ستیزان امروز
و اقتدارگرایان جدید تبدیل می‌کند و این واقعیت اسف بار، مسیر
طی شده‌ای است که تا کنون چند بار تجربه کرده‌ایم، و آن بخش از
نیروهایی که با رژیم استبدادی گذشته مبارزه می‌کردند پس از
این‌که در مسند قدرت قرار گرفتند در چنبره همان مناسبات
اقتدارگرایانه گذشته گرفتار و آن را احیا کردند و خود مبتلا به
عوارضی شدند که قبلا با آن به مبارزه برخاسته بودند.
وقتی در حصر بودن نخست وزیر دوران دفاع مقدس و رئیس دو دوره
مجلس که از چهره‌های شاخص این انقلاب و نظام هستند، و محکومیت
و حبس بخش مهمی از فعالان و مسؤولان سیاسی سابق و محدودیت‌ها و
حذف انبوهی دیگر از شخصیت‌ها ی سیاسی، فرهنگی وفعالان اجتماعی
و چهره‌های شاخص انقلاب و دوران جنگ و بعد از آن را می‌بینیم
انحراف از معیارهای اولیه آزادی با وضوح بیش‌تری خود را نشان
می‌دهد. قرار بود قضات، آزاده و مستقل باشند و هرگز تحت امر و
دستورپذیر نباشند. اما داستان تشکیل دادگاه‌ها، محاکمات و
احکام صادره در مورد فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران، دانشجویان
و دانشگاهیان وحتی در مواردی درباره مردم عادی در سالهای اخیر
و حوادث پس از انتخابات، گویاتر از آن است که نیاز به توضیح
داشته باشد. قرار بود نظامیان در رقابت‌های سیاسی و در سیاست
دخالت نکنند، اما متاسفانه امروز
نظامیان
تصمیم سازان وتصمیم گیران اصلی عرصه سیاست کشور شده اند و باید
با چراغ جستجو کرد که آیا غیرنظامیان نیز در سیاست نقشی دارند؟
قرار بود معیشت مردم روز به روز بهتر شود چنانکه در بیان امام
نیز بارها آمده بوده که درآمد سرشار نفت که در رژیم سابق صرف
خرید تسلیحات برای نظامیان و نظامی‌گری آن رژیم شد نباید از
این پس در آن امور مصرف گردد و باید برای بهبود اقتصاد کشور و
معیشت مردم به کار گرفته شود، اما امروزه سوء مدیریت و اتلاف
سرمایه‌های اقتصادی کشور از سویی و ماجراجویی وخودنمایی در
سیاست خارجی از سوی دیگر، زندگی را روز به روز بر مردم سخت‌تر
کرده و بحران در پی بحران به وجود آورده است . قرار بود که در
سیاست خارجی از مظلومان ورنج دیدگانِ در سراسر جهان حمایت کنیم
ولی معلوم نیست چرا حتی بر خلاف منافع ملی خود همچنان اصرار
داریم که مهمترین پشتیبان حکومت سوریه شناخته شویم؟
پیک نت 16 آذر |
