مهم ترین خبر
نوزدهمین نمایشگاه امسال مطبوعات جمهوری اسلامی حمله لباس شخصی
ها و چماقداران بسیج به نوری زاد، مستند ساز منتقد سیاستهای
رهبر جمهوری اسلامی بود. همان اوباشی که در کودتای 22 خرداد 88
سیاهی لشگر کودتا بودند و در خیابان جنایت و در بازداشتگاه ها
فجایع آفریدند، امسال بازدید کننده نمایشگاه مطبوعات شده
بودند. همین عده در نمایشگاه مطبوعات به نوری زاد که تا چند
سال پیش محبوب رهبر بود و حالا مغضوب با شعار "مرگ بر ضد ولایت
فقیه"، "مزدور برو گمشو" حمله ور شدند.
فیلم این یورش
که نشان میدهد اوباش حکومتی آن را با "چاله میدان" اشتباه
گرفته اند بلافاصله روی شبکه یوتیوب قرار گرفت و برخی عکس های
آن نیز توسط خبرگزاری فارس که خود دستش در همین اوباشگری ها
بند است و خبرگزاری آنهاست با افتخار و لابد بعنوان حرکت
انقلابی منتشر شد.
آنها که فیلم
محاصره نوری زاد از سوی لباس شخصی ها و نوچه های سردار نقدی در
سپاه فدائیان ولایت را دیده اند، حق دارند و باید از خود سئوال
کنند که پس از 33 سال که از تاسیس جمهوری اسلامی و انقلاب 57
می گذرد، چرا هنوز حکومت برای دفاع از خویش نیازمند گروه های
"مرگ بر" این و آن است و نسل سوم و بلکه چهارم گروه های مهاجم
را سازمان داده است. از شب خروج شاه از ایران همین دار و دسته
ها را برای جلوگیری از بحث "بعد از شاه چه باید کرد؟" با شعار
"بحث بعد از مرگ شاه" به مقابل دانشگاه تهران فرستادند و تا
نوردهمین نمایشگاه مطبوعات نیز هنوز وضع همان است که از بعد از
خروج شاه از ایران بود!
تمام تجربه نشان
میدهد که این شیوه، شیوه مسلط و جا افتاده درحکومت است و حکومت
ثبات خویش را در به میدان فرستادن همین دار و دسته ها میداند.
آیا این روش یعنی "ثبات"؟ اگر ثباتی با این روش برقرار شده بود
که نیازی به تکرار 33 ساله آن نبود!
پیک نت 14 آبان 1391 |