|
روز آزادی
خرمشهر، یکی از صفحات تاریخی میهن ماست. نیروهای مسلح ایران که
در آن ارتش و مردم داوطلب دفاع از انقلاب و میهن نقش تعیین
کننده داشتند ارتش صدام حسین را از خاک ایران بیرون کردند و
شهرهای اشغال شده و در راس همه آنها "خرمشهر" را آزاد کردند.
اشتباه بزرگ از این مرحله به بعد آغاز شد، یعنی ادامه
جنگ در خاک عراق با خیال خام فتح کربلا و رفتن به سوی فتح قدس!
همین خیال خام
سرنوشت انقلاب 57 را رقم زد و نقشی تعیین کننده در رسیدن
جمهوری اسلامی به لحظه
کنونی
داشت. فاجعه ای که در ابعادی عظیم تر و در پاسخ به سیاست
نظامی و اتمی حاکمیت جمهوری اسلامی است. حاکمیت تصور می کند
مردم ایران، همان مردم سال 1358 اند که میلیون ها نفر آنها
داوطلب دفاع از انقلاب و رهبری آن و خاک میهن شدند. در حالیکه
این میلیون ها ایرانی در انتظار تسویه حساب با حاکمیت اند!
بسیاری از ایرانی ها نیز با خام خیالی تصور می کنند با حمله
نظامی به ایران کار یکسره شده و آقایان حاکم را می برند و فوکل
کراواتی ها را می آورند و ماجرا تمام می شود! همین تصور خام
است که برای سقوط بشار اسد در سوریه روز شماری می کنند و از ما
(پیک نت) نیز می خواهند همان سیاستی را در ارتباط با سوریه
دنبال کنیم که رادیو اسرائیل و بی بی سی و صدای امریکا و
دیگران دنبال می کنند. یعنی بپیوندیم به توپخانه یکطرفه پخش
اخبار سوریه. ما زیر بار این فشار نرفته و نخواهیم رفت. اخبار
را از هر دو سو منتشر می کنیم و لحظه ای نیز در افشای ماهیت
آنها که بعنوان نیروهای مسلح وارد سوریه شدند به خود تردید راه
نخواهیم داد. ناتو از القاعده یک ارتش مزدور تشکیل داده است که
در لیبی نقش خود را به پایان رساند و با تجربه لیبی اکنون در
سوریه مشغول عملیات است و ما خطاب به خوانندگان خود می گوئیم:
باید چشم ها را باز کرد. نفرت از حاکمیت جمهوری اسلامی هرگز
نباید ما را در شناخت واقعیات گمراه کند. آنها که در لیبی و
سوریه آبدیده شده اند، می توانند بزودی به ایران برسند. اخبار
جنایات لیبی و سوریه را باید دنبال کرد و این نه به معنای دفاع
از حکومت بشار اسد است و نه حمایت از جمهوری اسلامی، بلکه
حمایت از آگاهی و آگاهی بخشی است. به دور از هیجان و هیجان
زدگی به رویدادها نگاه کنیم و آسان نپذیریم و با اندک اطلاع
دهان باز نکنیم و قلم بر کاغذ نگذاریم. تمام نیروهای مترقی
جهان نگران رویدادهای منطقه اند. همه آنها می دانند سرمایه
داری راه حل بحران اقتصادی و اجتماعی خود را در جنگ جستجو می
کند و گسترش جنگ در منطقه خاورمیانه و درگیر کردن کشورهای
ثروتمند و نفت خیز در این جنگ – چه مهاجم و چه مورد تهاجم قرار
گرفته- در چارچوب همین سیاست است. در حاکمیت کنونی جمهوری
اسلامی دست های پنهان و آشکاری به این آسیاب آب می ریزند.
سیاست نظامی – اتمی کنونی از یکطرف و سرکوب مردم و سانسور و
جلوگیری از بیان نظرات دیگری جز نظرات اتمی و نظامی حاکم و
مشروعیت بر باد رفته حکومت در کودتای 22 خرداد، همگی یک بافت
مشترک و به هم تنیده را تشکیل میدهند. برای نجات ایران و غرق
نشدن آن در گرداب جنگ داخلی و تجزیه کشور و رهائی از چنگال
حکومت کنونی راه دشواری در پیش است. آسان نبینیم و آسان نگیریم
حوادث و رویدادها و توطئه ها را!
پیک نت 6 شهریور |
