یادداشت سردبیری
مردم با اسلام مسئله ندارند
با حکومت کنونی مسئله دارند

دوست نازنینی از تهران نوشته: دیشب به علت تجمع مردم در میدان تجریش برای شب قدر، من که می خواستم ساعت دوازده به خانه ام واقع در "دربند" برگردم تا چهار صبح در ترافیک بودم و به خانه نمی رسیدم ...این هستند مردم ما... و چقدر نیروی انتظامی با لباس و بی لباس....»

در تکمیل این پیام که خواندن آن را به همه توصیه می کنیم می نویسم:

در دنیای خویش نباید غرق شد. آنها که واقعیت را می بینند و با درک آن حرکت می کنند به سر منزل می رسند نه آنها که تصورات خویش را جانشین حقیقت می کنند. این تنها شامل من و شما و غیر حکومتی ها نمی شود، بلکه حکومت هم می تواند گرفتار توهماتی به دور از واقعیت شود، چنان که شده است.

مردم با حکومت مسئله دارند، با مداحان مسئله دارند، با سرکوب خویش بنام مذهب مسئله دارند، با دزدی و غارت حکومتی بنام دین مسئله دارند، با دروغگوئی روحانیون مسئله دارند، با پوستر های تغییر شکل داده شده امام حسین و حضرت علی و هالیوودی کردن آنها در جمهوری اسلامی مسئله دارند و.... اما با حضرت علی و یا امام حسین مسئله ای ندارند. در گذشته هم نداشتند و اکنون هم ندارند. اتفاقا آنها را از جمع خود می دانند. یعنی جمع مظلومین زیر فشار ظالمین. چه امروز و چه در تاریخ. به همین دلیل است که می بینیم مردم در میدان تجریش بی آن که مداحی از اهل بیت رهبری مداحی کند و یا برای شب قدر فراخوانی داده شده باشد جمع شدند. جمع شدند و جمع می شوند برای آنکه یکدیگر را بیابند. برای حضرت علی هم عزاداری می کنند و حتی قران هم به سر می گیرند، اما این عزاداری و قران به سر گیری ربطی به حکومت ندارند. مردم با اسلام حاکم مسئله دارند اما با مظلومین مسئله ای ندارند. مردم با اسلام سلطنتی و استبدادی مسئله دارند. با اسلامی را که میخواهد زنان را از صحنه خارج کند مسئله دارند، با حکومتی که بنام اسلام به جوانی که در خیابان و درتظاهرات خیابانی دستگیر شده و در زندان به او تجاوز می شود مسئله دارند. با  حکومتی که حافظ فقر و غارت و تجاوز و فحشا و اعتیاد و بیکاری شده مسئله دارند. آنها که در تهران و در میدان تجریش آنگونه دیشب جمع شده بودند که دوست نازنین من از تهران نوشته، نه استبداد "شاهنشاهی" می خواهند و نه استبداد ولایتی، آنها حقشان را می خواهند. رای خودشان را می خواهند حکومت برگزیده خودشان را می خواهند. اگر این تضاد و تفاوت نبود، چرا آن همه نیروی انتظامی دور میدان تجریش به صف بشود و چماقداران حکومتی زنجیر و پنجه بوکس و اسپری خردل در جیب میان مردم جاسازی شوند تا مبادا "یا علی، یا علی" تبدیل شود به "یاحسین مظلوم"!

تحولات در جامعه ما، در همان داخل کشور شکل میگیرد. بگذارید معدودی در پیله خود باقی بمانند، من و شما پروانه ای شویم و در پیله خویش نپوسیم!

پیک نت  21  مرداد