|
فريبا داوودی مهاجر چند سال پیش در جلسه پرسش و پاسخ جبهه
مشاركت منطقه قم شركت كرد. وی كه مدتی در زندان بوده، در اين
جلسه كه بارها از سوی برخی ها به تشنج كشيده شد تا بلكه حقايق
برزبان آورده نشود، اطلاعاتی را در باره وضع زنان ايران مطرح
كرد كه برای بسياری از حاضران در جلسه تكاندهنده بود. وی
همچنين درباره دوران بازداشت خود اطلاعاتی را فاش ساخت و در
پايان آن از خبرنگاران حاضر درجلسه خواست تا برای حفظ آبروی
نظام از انتشار اين اطلاعات خود داری كنند. اين اطلاعات تاكنون
درجائی منتشر نشده و خبرنگاران حاضر در آن جلسه به تعهد خود
تاكنون عمل كرده اند، درعين حال كه كنجكاوی بسياری برانگيخته
شده كه با اين زن اصلاح طلب و روزنامه نگار در زندان و سلول
انفرادی چه رفتاری شده است.
این جلسه، مربوط به دوران پیش از کودتای 22 خرداد 1388 علیه
برنده انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری، یعنی "موسوی" است.
کودتا شد، کشته شدند، زندانی شدند، حبس خانگی شدند و... اما
آیا آن وقایعی
که فریبا داوودی با احساس مسئولیت و حتی خودداری از بیان
جزئیات آنچه که دیده و میدانسته بر زبان آورد حل شد؟ و یا با
آن کودتا، بر این فاجعه افزوده شد؟
حکومت نخواست و نتوانست حتی تحمل کند در این حد از احتیاط و
ملاحظه نظام، فاجعه بازگو شود تا برای آن راه حلی یافت شود. و
حالا، فاجعه بر فاجعه افزوده شده و می رود که در یک انفجار کور
اجتماعی ایران به کام حوادثی برود که سرانجام آن معلوم نیست.
چرا نباید، به اخبار و اطلاعات و گزارش های گذشته بازگشت و آن
ها را مرور کرد؟ چرا باید اسیر سیل اخبار و رویدادها شد و
فراموش کرد در گذشته چه حقایقی گفته و منتشر شده است؟
فريبا داوودی در سخنرانی خود در جلسه پرسش و پاسخ قم گفت:
متأسفانه در ايران با انسداد جنسيتی مواجه هستيم و من از اصلاح
طلبانی كه اصل را پرداختن به دموكراسی می دانند و مسئله زنان
را در حاشيه قرار می دهند گله دارم.
اصلاح طلبان ايران با يك خطای جدی در مقوله اصلاحات روبرو
هستند و آن نپرداختن به شكاف های اجتماعی است. همانطور كه همه
نظريه پردازان دنيا ابراز عقيده كرده اند چنانچه بر روی شكاف
های اجتماعی كار نكنيم نمی توانيم راجع به مقوله توسعه صحبتی
داشته باشيم.
اصلاح طلبان ايران ارتباط خود را با جنبش زنان قطع كرده و به
عنوان رقيب به آنها می نگرند.
جنبش زنان از نوع جنبش های جديد ايران است. زنان ايران نيز
بدنبال منزلت,اطلاعات برابری با مردان و حضور درحاكميت و
فعاليت های اقتصادی هستند.
هزينه ای كه جامعه زنان ايران می دهد به مراتب سنگين تر از
هزينه ای است كه اكنون برای اصلاحات سياسی داده می شود. زنان
ما ديگر قدرت پرداخت اين هزينه ها را ندارند.
آمار بالای طلاق, فرار دختران, قاچاق دختران و زنان, خودسوزی و
خودكشی در ميان دختران، قتل های ناموسی، به بردگی بردن دختران
و زنان و اجاره آنان به مردان بخشی از هزينه هايی است كه زنان
و دختران ايران می پردازند.
چرا به راحتی از كنار دخترانی كه از ايران به شيخ نشين های
خليج فارس قاچاق می شوند و مثل بردگان به نمايش در می آيند كه
آيا شيخی بپسندد يا نپسندد می گذريم و به آن فكر نمی كنيم؟
چرا با مسئله فروپاشی اخلاقی كه جامعه به سمت آن می رود بطور
جدی پرداخته نمی شود؟
وظيفه همه فارغ از گروه بندی ها و تفكرات سياسی است كه به
مسئله قاچاق زنان و دختران و فروپاشی اخلاقی جامعه به طور جدی
بپردازند.
زنان ايران قدرت اقتصادی مستقل ندارند و وقتی وابستگی اقتصادی
پيدا كردند به مواردی تن می دهند كه واقعا فاجعه است. امروز
پديده بهره كشی از زنان با سوء استفاده از شرع را در جامعه
شاهد هستيم. عده ای زنان متعددی را از روستاها صيغه می كنند و
در منازلی در تهران در معرض فروش و اجاره می گذارند.
طبق تحقيقاتی كه داشته ام در دروازه غار تهران خانه هايی وجود
دارد كه با صيغه كردن زنان و دختران روستايی و انتقال آنها به
تهران اين زنان را به فروش و اجاره می گذارند.
نظام نتوانسته اصلا حقوق زنان را در جامعه پاسخ دهد و من به
عنوان يك زن از نقش دولت و حكومت در اين مورد راضی نيستم.
خشونت, ضرب و جرح, طرد كردن و آزارهای روانی زنان از ديگر
مشكلات زنان ايران است. در بحث نفقه هنوز به نظرات 300 سال پيش
استناد می شود. باب اجتهاد در مورد همه مسائل باز است جز در
باب زنان.
وی كه طول سخنرانی اش بارها با درگيری لفظی و اعتراض مخالفين
تا مرز تشنج پيش رفت, در پاسخ به سئوالی راجع به حوادث و
رويدادهای دوران بازداشت 30 روزخود، تحمل سلول انفرادی و
محكوميت 2 ساله اش در پاسخ به يكی ازپرسش كنندگان حاضر در
جلسه, توضيحاتی دراين باره داد اما از خبرنگاران رسانه های
جمعی حاضر در جلسه خواست برای حفظ آبروی نظام از انعكاس مسائل
دوران بازداشتش خودداری كنند.
پیک نت 6
تیــــــر |
