بخش مهمی از جدالی که میان جمهوری اسلامی و دولت های اروپائی و
امریکا از یکسو و کشورهای منطقه از سوی دیگر وجود دارد، نیازی
است که سپاه به بازار منطقه دارد. تولید انبوه تسلیحات نظامی،
تولید انبوه اتومبیل های مونتاژ شده و شرکت هائی که تاسیس شده
برای قرار دادهای ساختمانی در خارج از کشور همه با هم تبدیل به
آن فشاری شده که جمهوری اسلامی می آورد تا اروپا و امریکا سهمی
از بازار منطقه را به آن واگذار کنند. پیشنهاد تشکیل یک اتحاد
نظامی در خلیج فارس پیش از آن که هدفش دفاع مشترک و حفظ امنیت
(شیخ نشین ها چه نیازی به دفاع در برابر امریکا دارند؟) باشد،
بدست آوردن بازار سلاح در این کشورهاست. خیابان های ایران از
اتومبیل فرش شده اما کارخانه های تولید و مونتاژ اتومبیل که
همه وابسته به سپاه اند نمی توانند تعطیل شوند. باید بازاری
برای آنها دست و پا شود. گرجستان، ارمنستان، ترکمنستان، ترکیه،
عراق، سودان، شیخ نشین ها و ....
با آن همه موشک کوتاه برد تولید شده، آن همه کاتیوشا و آر پی
جی تولید شده و انبار شده چه باید کرد؟ درحالیکه کارخانه های
اسلحه سازی سپاه شبانه روز مشغول تولید اند. اینها بازار می
خواهد.
و امریکا و اروپا چگونه و به چه حسابی کوچکترین فضائی را در
بازار منطقه برای جمهوری اسلامی باز کنند؟ اسرائیل خود
بزرگترین تولید کننده و تاجر اسلحه در منطقه است. این بازار را
واگذار کند به جمهوری اسلامی؟
اینها نکات فرعی و حاشیه ای جدال اتمی و نظامی جاری نیست،
بنیادهای سیاست نظامی و اتمی جمهوری اسلامی است. به این
بازاریابی که به خواب دیدن پنبه دانه توسط شتر می ماند توجه
کنید:
«یک دستگاه "پژو 207 آی" (اتوماتیک) که جدیدترین محصول شرکت
ایران خودرو است روز یکشنبه در مرکز تجاری ایران خودرو در
عشقآباد ترکمنستان با حضور سفیر جمهوری اسلامی و نمایندگان
نهاد ریاست جمهوری ترکمنستان به عنوان هدیه از طرف شرکت ایران
خودرو به مناسبت سالروز تولد رئیس جمهور این کشور به طرف
ترکمنی تحویل داده شد.»
روزنامه های چند سال گذشته را باید ورق زد و به این سخنان
بارها تکرار شده احمدی نژاد به نمایندگی از فرماندهان سپاه
رسید که خطاب به قدرت های جهانی می گفت: ما سهم خودمان را در
منطقه و جهان می خواهیم!
پیک نت 13
تیــــــر |