در پی چاره ای، برای نجات آخرین دور مذاکرات اتمی که قرار است
در مسکو برگزار شود، احمدی نژاد به بهانه شرکت در اجلاس
شانگهای راهی چین شد تا مقامات چینی را واسطه نجات مذاکرات
مسکو کند و جلیلی دبیر شورای امنیت ملی جمهوری اسلامی به بهانه
شرکت در کنفرانس بین المللی امنیتی سن پترزبورگ راهی مسکو شد.
کانون اصلی و دلیل اصلی سفر و مذاکرات جلیلی و احمدی نژاد نه
امنیت پترزبورگ بود و نه مسائل پیمان شانگهای، بلکه مسئله اتمی
ایران بود.
جلیلی که در روز افتتاح مجلس نهم، گزارشی پیروزمندانه از دو
مذاکره بغداد و استامبول داده بوده و موجب پوزخند هاشمی
رفسنجانی شده بود، در جریان سفر به مسکو از ترور دانشمندان
اتمی ایران توسط اسرائیل سخن گفت. درحالیکه که هنوز معلوم نیست
عوامل اسرائیل در کدام ارگان اتمی و امنیتی ایران نفوذ کرده
اند که تا حد آگاهی از زمان خواب و بیداری دانشمندان اتمی
ایران از رمز و رازها با خبرند!
و احمدی نژاد نیز در پکن و
به بهانه دیدار
با حامد کرزای رئیس جمهور افغانستان که نه سر پیاز اتمی است و
نه ته این پیاز و زیر پایش هم بیش از هر زمان دیگری سست است
گفت:
ما به گفتگو و مذاكره پایبندیم 1+5 تمایلی به حل وفصل پرونده
هستهای ایران ندارد. موضوع هسته ای تنها بهانهای است كه
سلطهطلبان از آن به عنوان اهرمی برای فشار به ایران استفاده
میكنند و
به احتمال زیاد
اجازه نخواهند داد این مساله حداقل در مسكو و با میزبانی دولت
روسیه هم حل وفصل شود."
احمدی نژاد در بخش دیگری از مذاکرات اتمی خود با حامد کرزای،
سخنی آب نکشیده و جنجال ساز دیگری را بر زبان آورد که بلافاصله
بعنوان امکان تولید بمب اتمی در ایران، در صدر خبرهای جهان
قرار گرفت. او گفت:
" اگر ایران بخواهد بمب اتم بسازد، هراسی از هیچكس ندارد و به
صورت علنی آن را اعلام میكند و كسی هم نمیتواند مانع آن شود
و حداكثر كاری كه سلطهطلبان میتوانند انجام دهند همین
مانعتراشیهایی است كه امروز مشاهده میكنیم اما مساله این
است كه سیاست اصولی و قطعی جمهوری اسلامی ایران اجازه حركت به
سمت ساخت بمب اتم را نمیدهد."
پیک نت 20 خـــــرداد |