سکوت، خبر نیست؟
نگاه رسانه ها
به سه خبر و یک نامه

یک دیدار، یک پیام نوروز، یک نامه و یک آزادی، از مهم ترین اخبار روزهای نخست سال 1391 بود. پیام نوروز رئیس جمهور امریکا خطاب به مردم ایران، نامه مادر سهراب اعرابی خطاب به محمد خاتمی، آزادی مهدی خزعلی از زندان و دیدار شیخ مهدی کروبی با خانواده اش در محل حصر خانگی!

از میان این چهار رویداد خبری، بسیار از سایت های فارسی زبان به همراه  رسانه های تصویری و صوتی برای پیام اوباما سنگ تمام گذاشتند. درعین حال که از کنار سه خبر دیگر – بویژه نامه مادر سهراب اعرابی- بسرعت گذشتند و چندان به آن نپرداختند. انگیزه آن توجه و این تغافل باز می گردد به سیاستی که هر رسانه ای دارد. برای نمونه، آنها که رای محمد خاتمی در انتخابات مجلس نهم را چنان پیراهن عثمان کرده بودند که طرد انتخابات از سوی اکثریت مردم تحت تاثیر آن قرار گرفت، طبیعی بود که به نامه مادر سهراب چندان نپردازند که جنجالی که بر سر رای دادن خاتمی راه انداخته بودند باد هوا شود!

از دیدار کروبی و خانواده اش هم خبر در نیآمده بود، زیرا کروبی چیزی نگفته بود. این رسانه ها یادشان رفت که همین سخن نگفتن کروبی خود بزرگترین خبر است! به این دلیل ساده که کروبی شخصیتی نیست که برای ادامه دیدارهای خانوادگی دهانش را ببندد. بنابراین، می توان حدس زد که مذاکرات و تفاهم هائی در عالی ترین سطح حکومتی درجریان است! حدسی که درباره خبر ملاقات مجتبی خامنه ای با میرحسین موسوی می شد زد!

آزادی دکتر خزعلی از زندان نیز به همان دلیل پوشش خبری چندانی نیافت که او پس از بیرون آمدن از زندان سخنی نگفته بود. دراینجا نیز، رسانه ها یادشان رفت که این سکوت نیز می تواند روی دیگر سکوتی باشد که کروبی کرده است. بنابراین، سکوت خزعلی نیز خود خبر مهمی است!

اگر رسالت یک رسانه، جلب توجه مخاطبات خود به آگاهی از اوضاع حاکمیت و شرایط حاکم بر کشور باشد، آنوقت بی اعتنائی به این چند خبر، در تقابل با این رسالت است.

اما، نامه مادر سهراب اعرابی به محمد خاتمی. بسیاری از مقاله نویسان و مفسرانی که پس از رای دادن خاتمی روی نام وی قلم کشیده بودند، با انتشار این نامه، دیگر نمی توانستند دایه دلسوز تر از مادر شوند و به همین دلیل سکوت را ترجیح دادند.

آنچه مادر اعرابی نوشت، در تقابل بود با موضع گیری های تند و تیز و احساساتی علیه خاتمی. او در نامه اش نوشت:

«آقای خاتمی عزیز، روزی که شنیدم شما رای دادید اول شوک شدم ولی بعد از چند ساعت احساس کردم خیلی بزرگوارید و دست آنها را خیلی خوب خواندید و برای رسیدن به آرمان های بزرگ، همیشه همراه مردم خواهید بود، همچنانکه در هشت سال ریاست جمهوری تان آبروی مردم را در جهان حفظ کردید...»

متن این نامه را بصورت مستقل در همین شماره پیک نت منتشر می کنیم.

پیک نت  15 فروردین