|
این "حسن
رحیم
پور ازغدی" است. آنها که از دهه خوفناک 60 در اوین و گوهر دشت
جان بدر برده اند و توانسته اند برای لحظاتی از فرصت استفاده
کرده، روزنه زیر چشم بند پیدا کرده و چهره او را ببینند، هرگز
او را فراموش نکرده اند. او بی رحم ترین بازجوی اوین بود و
بعدها همین بازجوئی ها را دستمایه نظریه پردازی اش شد. پس از
قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 ماموریتش در اوین تمام شد و
چند سال بعد با حکم آقای خامنه ای که رهبر شده بود، به عضویت
شورای عالی انقلاب فرهنگی در آمد و همچنان عضو این شوراست. سخن
گفتن علی شریعتی را در سخن گفتن تقلید می کند و دفاع از اختناق
و استبداد تخصص نظری اوست. این جمله، از آخرین تراوشان ذهنی او
در مخالفت با سخنرانی روحانی در جمع نخبگان و اساتید دانشگاهی
است، که در جمع فعالان سیاسی و فرهنگی مشهد (البته جمع خودی
ها) گفته است: «بزرگ ترین شلاق دین اسلام منطق.»
(البته اول شلاق و سپس آن منطقی که ایشان در دهه 60 در اوین به
زندانی می گفت برای متوقف شدن شلاق باید بپذیرد و سپس آن را در
اعترافات تلویزیونی تکرار کند.)
پیک نت 6 اسفند |
