همه پرسی پیوستن به اوکرائین و یا روسیه،
علیرغم همه فشار سنگینی که امریکا و اتحادیه اروپا به روسیه
برای جلوگیری از آن وارد آمد، روز گذشته برگزار شد. از جمله
این فشارها، تهدید به تحریم ها و حتی کنار گذاشتن روسیه از
جمع7 کشور بزرگ سرمایه داری است. همه این فشار ناشی از آگاهی
از نتیجه این همه پرسی بود. یعنی بازگشت کریمه به روسیه. در
حقیقت نیز این همه پرسی نه برای پیوستن بلکه برای بازگشت بود،
زیرا "کریمه" در سال 1954 براساس تمایل مردم کریمه و توافق
دولت وقت اتحاد شوروی (زمان رهبری خروشجف) بصورت یک دولت
خودمختار به اوکرائین وصل شد و همه پرسی دیروز یکبار دیگر
سئوال از مردم کریمه برای بازگشت به روسیه یا ماندن در چارچوب
اوکرائین بود. هم امریکا و هم اتحادیه اروپا که نقشه استقرار
ناتو در اوکرائین بزرگ را در سر داشتند، همگی میدانستند که همه
پرسی بدون کوچکترین تقلب و یا فشار حکومتی در کریمه برگزار
خواهد شد و به همین دلیل بحثی در این مورد نداشتند و رسانه های
غربی نیز نتوانستند روی آن مانور کنند. به همین دلیل آنها کوشش
کردند همه پرسی برگزار نشود.
اتحادیه اروپا درحالی از تهدید به تحریم
روسیه سخن می گوید که ۳۶
درصد کل واردات گازی آن و ۳۱
درصد واردات نفت خام این اتحادیه از روسیه تأمین میشود. این
نفت وگاز از کریمه و اوکرائین می گذرد و به همین دلیل اوکرائین
که خود وابستگی مستقیم به نفت و گاز روسیه دارد، علیرغم آن که
چه دولتی در آنجا بر سر کار باشد، عملا ناچار است مناسبات
دوستانه خود با روسیه را حفظ کند. راستگراها و فاشیست هائی که
در اوکرائین دولت تشکیل داده اند نیز این واقعیات را میدانند.
از جمله دلائل خونسردی مسکو در باره رویدادهای اوکرائین همین
نکته و بحران اقتصادی است که اتحادیه اروپا خود در آن دست و پا
می زند.
پیک نت 26 اسفند |