هفته پیش رئیس قوه قضائیه به نیروهای امنیتی و سپاه هشدار داد
که مواظب باشند تا نیروهای تکفیری پایشان به ایران باز نشود و
این حکایت از آن دارد که کشور ما نیز در معرض خطر است.
مگر می شود که در یمن، پاکستان، افغانستان، ولگا، عراق و شام
این همه تخریب صورت گیرد اما ترکش آن به ما برخورد نکند؟ باید
نگرانی مسئول مربوطه را جدی گرفت. اما نکته ای که لازم می دانم
در اینجا روشن کنم این است که مبارزات و منازعات فقط در سطح
میدانی صورت نمی گیرد بلکه در سطح رسانه ای نیز همین درگیری ها
بشدت رواج دارد.
گروه های شیعه و سنی، چه عرب و چه عجم، چه اردو و چه پشتون و
چه زبان های دیگر، هر یک با به راه انداختن شبکه ای، آتش بیار
معرکه شده اند و به دنبال صیدی هستند.
فلان طلبه مطرود از قم، به سانتامونیکا فرار کرده و شبکه
ماهواره ای برای خود زده و دائماً به مقدسات اهل سنت توهین می
کند. آن یکی به لندن فرار کرده و ایضاً. فلان گروه سنی به دوبی
رفته و با شبکه جهانی خود حرف های قدمای شیعه مانند محدث نوری
را دائماً تکرار می کند که بنگرید که شیعیان چگونه قائل به
تحریف قرآن اند! و الی ماشاءالله… تا بخواهید ماهواره ها پر از
این گونه شبکه هاست.
نمی دانم چطور دولت ما اجازه می دهد در قم شبکه ای ماهواره ای
باشد و از این شبکه با استناد به صحاح و مسانید نکاتی مطرح شود
که گرچه می تواند در مجالس بحث علمی خصوصی مطرح شود، اما طرح
آن ها به صورت عمومی برای همگان سم قاتل است. آقایان غافلند از
این که مردم عوام با دلیل و برهان امور را مقدس نساخته اند.
بلکه به عللی امری برایشان تقدس یافته است.
(این مقاله بر محور اصل موضوع خلاصه شده است و کسانی که علاقه
به متن کامل آن دارند می توانند به روزنامه اعتماد و سایت این
روزنامه در اینترنت مراجعه کنند)
پیک نت 17 بهمن |