|
امروز تقبیح گذشته نازیستی
آلمان به یک تشریفات سیاسی در برلین تبدیل شده، همدلی پشت پرده
محافل حاکمه آلمان با جنبش نئونازی های اوکرائین نشان داد که
این همدلی جزء جدایی ناپذیر سیاست شرقی جمهوری فدرال آلمان شده
است.
اطلاعات در این مورد بسیار کم است. اغلب در این باره اطلاع
دارند که ویتالی کلیچکو، تحت الحمایه آنگلا مرکل صدراعظم این
کشور است. حزب «ضربه» یا (مشت)، دست پخت استراتژیست های سیاسی
بنیاد "کُنراد آدئنائر" می باشد. این تشکیلات از بودجه دولتی
آلمان تأمین مالی می شود. توجهات زمانی به کلیچکو معطوف شد که
وارد کردن «مرد» قادر به اجرای وظیفه، مأمور آلمان به هرم قدرت
اوکرئین بعنوان هدف تعیین گردید. روزنامه های آلمان او را با
عنوان «مرد ما در کیف» می نامند.
در زمان های اخیر برلین فعالانه به سمت شرق روی آورده است.
فشار جدید آلمان در پوشش گفتمان دمکراسی وارد می شود، ولی
ماهیت آن تغییر نکرده است. تغییرناپذیری الزامات «یورش به شرق»
و موضع فعال برلین در رابطه با «اروپای مرکزی»، و حمایت از
اقدامات ویرانگرانه مخالفان اوکرئینی و فشار بر رئیس جمهور،
یانوکویچ مدلل گردیده است.
ویتالی کلیچکو با حرکت متقابل به قیم خود پاسخ داد. اخیرا این
سخنان بر زبان او جاری شد، که تشکیلات اوکرئینی متحد ارتش
ورماخت در زمان جنگ کبیر میهنی برای استقلال اوکرئین می جنگید
و باید بجای مفهوم «جنگ کبیر میهنی»، عبارت «جنگ جهانی دوم»
بکار برده شود تا آن از دور خارج گردد.
اما جالب توجه این است که برلین تماسهایش را تنها به کلیچکوی
«میانه رو» محدود نمی کند. در اوایل سال ۲۰۱۲، یعنی مدتها پیش
از دامن زدن به ناآرامی های کیف، اعضای احزاب مخالف اوکرئین،
از جمله آنها "اولگ تیاگنیبوک"، فرمانده لشکر اس اس
«گالیتسین»، توسط همان بنیاد کنراد آدنائر به میزگردی در کیف
دعوت شدند. بگفته شرکت کنندگان آلمانی این میزگرد، در جریان
گفتگوها، آینده مخالفان اوکرئین مورد بحث و مذاکره قرار گرفت.
آیا گروه ملی گرایان افراطی «آزادی» موظف نیست اقدامات خود
برای موفقیت های آینده در انتخابات ماه اکتبر سال ۲۰۱۲ را به
رسم معمول مذاکره با شرکای آلمانی خود تبدیل نماید؟ جالب توجه
این که بلافاصله پس از انتخابات ماه اکتبر، کلیچکو و یاتسنیوک
به گروه ملی گرای افراطی «آزادی» پیوستند و همراه با
تیاگنیبوک، یک «اژدهای سه سر» در «میدان اروپا» ظاهر شد .
بنیاد کنراد آدئنائور یک ساختار نزدیک به اتحاد دمکرات- مسیحی،
حزب تحت رهبری آنگلا مرکل است. روزنامه نگاران از مدتها قبل
فاش کردند که صدراعظم آلمان «مربی ویتالی کلیچکو» می است.
دمکرات- مسیحی ها به تعبیر برخی سیاستمداران اتحاد دمکرات-
مسیحی با آرامش بسوی برقراری مناسبات نزدیک با گروههای ملی
گرای افراطی مانند «آزادی» پیش می روند.
اینک دو تشکیلات آمریکایی مجرب در کار سازماندهی «انقلاب های
رنگی»، یعنی نهاد بین المللی جمهوریخواهان و مؤسسه دمکراتیک
ملی نیز به برگزار کنندگان آن دیدار با اپوزیسیون اوکرئین ملحق
شده اند. جان مک کین، سناتور آمریکایی مدیر نهاد بین المللی
جمهوریخواهان که تفاهم نامه همکاری سیاسی او را با ویتالی
کلیچکو پیوند می دهد. مؤسسه دمکراتیک ملی را مادلن اولبرایت،
مدیریت می کند. هر دو مؤسسه که راهنمای «احساسات انقلابی» در
کشورهای منتخب برای این هدف محسوب می شوند، بطور مستقیم با
دولت آمریکا کار می کنند. تماس «عقاب های» آمریکا با ملی
گرایان افراطی اوکرئین دیگر راز پنهانی نیست، و دعوت به گسترش
چنین تماسها اغلب بگوش می رسد.
دیدار بعدی مقامات بلندپایه آلمان با اولگ تیاگنیبوک در ماه
آوریل سال ۲۰۱۳ سر گرفت. همان وقت سفیر آلمان با رئیس «آزادی»
دیدار و گفتگو کرد. در این دیدار، تیاگنیبوک ضرورت تقبیح سیاست
رئیس جمهور یانوکوویچ، و همچنین کمک به رو در رویی با «رژیم ضد
اوکرئینی» را خواستار شد.
بدین ترتیب، تکیه بر محافل راست افراطی را برلین دیگر امری شرم
آور برای خود حساب نمی کند. کاملا در توان استراتژیست های
آلمان بود که تیاگنیبوک و کلیچکو را به جهات مختلف سوق دهند،
ولی بجای این، برلین برای وحدت مخالفان میانه رو و اپوزیسیون
تندرو در یک جبهه کوشش کرد. بخصوص اینکه مقامات آلمان از
ارتباط راستگرایان اوکرئین با فعالان حزب ملی- دمکراتیک آلمان
که پس از سال ۱۹۴۵ پدید آمد و بسیاری ها آن را بعنوان یک
سازمان اصیل نئونازی تعریف می کنند اطلاع دارند. اعضای گروه
ملی گرای افراطی «آزادی» بارها مهمان حزب ملی- دمکراتیک آلمان
بوده اند و روزنامه ملی- دمکرات های آلمان، با کمال گستاخی،
مصاحبه سرگئی نادال، شهردار شهر ترنوپل مبنی بر «گسترش منافع
اروپا به کمک اوکرئین تا مرز روسیه» و عدم متوقف کردن آن در
مرز لهستان با اوکرئین را بطور مکرر انتشار دادند.
شاید، برای تحقق مفاد اساسی سیاست شرقی جمهوری فدرال آلمان
رادیکالیزه کردن جامعه اوکرئین به مفهوم ملی گرایی آن شرط لازم
محسوب می شود. برلین اتحاد کیف و مسکو را بمثابه مانع اصلی
ممکن در شرق ارزیابی می کند. آلمان مجددا، مثل بار گذشته، به
مرزهای آن رسیده است. توان اقتصادی بالقوه آن از چهارچوبه ای
که آنگلوساکسون ها بموقع خود نفوذ آلمان در اروپا را دفع
کردند، خارج شده است. آلمان ها بار دیگر بطرف شرق حرکت می
کنند، و آنها در کمال آمادگی به طرفی که با آن کاملا آشنا
هستند هجوم آورده اند.
http://www.fondsk.ru/news/2014/02/01/germano-banderovskij-sojuz-protiv-ukrainy-25517.html
پیک نت 26 بهمن |
