|
معاون وزارت اقتصاد و رئیس کل گمرک "مسعود کرباسیان" با هفته
نامه تجارت فردا مصاحبه کرده و اعلام داشت:
ساختار سازمانی گمرک ایراد دارد. گمرک همچنین دارای استراتژی
کنترل مناسب نیست. اما نکته نگران‌کننده دیگر این است که در
سال‌های گذشته نقش گمرک در سیاستگذاری مربوط به بخش بازرگانی
ناچیز بوده است. هشت سال پیش وقتی گمرک را ترک کردم، جزو پنج
گمرک برتر دنیا بودیم. امروز در رتبه 103 قرار داریم و این
برای من چیزی شبیه فاجعه است.
در حال حاضر به طور متوسط، 32 روز طول می‌کشد تا کالایی به
کشور وارد شود. در میان کشورهای منطقه شامل کشورهای ایران،
عراق، اردن، عمان، عربستان و امارات تنها وضع عراق از ما بدتر
است. در عراق 82 روز طول
می‌کشد تا کالا وارد کشور شود. در اردن 15 روز، در عمان 9 روز،
در عربستان 17 روز و در امارات 7 روز. از نظر هزینه مورد نیاز
برای واردات هم تنها وضع عراق از ما بدتر است.
قیمت تمام‌شده هر دلار برای واردات رسمی گوشی تلفن همراه هشت
هزار و 670 تومان است. یعنی اگر فردی بخواهد از مجاری رسمی،
گوشی تلفن همراه وارد کند باید بابت هر دلار ارزش کالا، بیش از
هشت هزار و 600 تومان بپردازد در حالی که همین کالا را می‌شود
با هزینه کمتر و از راه‌های غیررسمی وارد کشور کرد.
در حال حاضر قیمت تمام‌شده هر دلار واردات رسمی برنج 5800
تومان، پوشاک 8400 تومان، لوازم یدکی 7800 هزار تومان، لوازم
خانگی 6000 تومان و لاستیک 8000 تومان است. به طور متوسط 32
روز طول می‌کشد تا مجوز بگیرید، گشایش اعتبار کنید، ثبت سفارش
کنید، بیاورید، تخلیه کنید و از گمرک بیرون ببرید. هزینه حمل
و نقل را هم اضافه کنید. مگر سرمایه یک بازرگان در سال چقدر
گردش دارد؟ اگر از مسیر دیگری کالا وارد کند به نفع اوست و
راحت تر می‌تواند سرمایه‌اش را به گردش در آورد.
یکی از راه‌های محاسبه میزان قاچاق کالا این است که ارزش
واردات رسمی یک کالا به کشور را با آمارهای صادراتی کشور مبدأ
مقایسه کنید. مثلاً با این روش ما متوجه شدیم برنج وارد شده به
ایران با برنج صادرشده از کشورهای مبدأ 19 درصد اختلاف از نظر
ارزش دارد. همین طور در مورد تلفن همراه و سیگار که متوجه شدیم
به ترتیب 92 و 74 درصد اختلاف از نظر ارزش وجود دارد.
سال گذشته میزان مصرف سیگار در کشور 65 میلیارد نخ برآورد شده
است که حدود 26 میلیارد نخ در کشور تولید شد، 14 میلیارد نخ به
صورت رسمی وارد کشور شده و برآورد می‌شود حدود
25 میلیارد نخ به صورت قاچاق
وارد کشور شده باشد. سال گذشته 5.3 میلیارد دلار لوازم آرایشی
وارد کشور شده که سهم تولید و واردات رسمی کمتر از 3.1 میلیارد
دلار است و حداقل 2.2 میلیارد دلار
به صورت قاچاق وارد کشور شده است. در مورد گوشی تلفن همراه هم
برآورد ما این است که از 20 میلیون گوشی وارد شده به کشور
حداقل 5.18 میلیون دستگاه به
صورت قاچاق وارد کشور شده باشد.
مهم نیست چه نهادی متصدی مبارزه با قاچاق کالا باشد. مهم این
است که انگیزه قاچاق از بین برود. عوامل زیادی هستند که باعث
می‌شود قاچاق کالا تشدید شود.
- وقتی راه قانونی واردات کالا سنگلاخی و صعب‌العبور باشد،
طبیعی است که وارد‌کننده، کالایش را از مسیر کوتاه‌تر و
ساده‌تر وارد می‌کند. مثلاً از زمان ثبت سفارش وقتی 42 روز طول
می‌کشد که پارچه وارد کشور شود، یا 52 روز طول می‌کشد تا گوشی
تلفن همراه از گمرک ترخیص شود حتی برای ترخیص برنج هم باید 42
روز صبر کرد. در حالی که قاچاقچی در کمال آرامش می‌تواند در
نیمی از این زمان، کالا را به شما تحویل دهد. من اصلاً
نمی‌توانم درک کنم که به چه دلیل این همه مانع سر راه بازرگان
کشور وجود دارد. درک این موضوع سخت نیست و باید برای رفع موانع
آن اقدام کرد. در حال حاضر 25 سازمان سر راه تاجر قرار دارند
که باید مجوزهای لازم برای واردات را صادر کنند.
هنوز مانند قدیم‌ها فعال اقتصادی باید پرونده‌اش را دستش
بگیرد، لاک و مهر کند، به سنتی‌ترین شکل بوروکراسی، ارزیابی
شود، کالایش بماند، آزمایش انجام شود، 18 درصد عوارض بگیریم،
بیش از 22 سازمان مجوز دهند و در نهایت می‌بینید که کالا مدت
زیادی در گمرک مانده است. یعنی تمام سختگیری‌هایی که قرار است
موجب شود فردی کار غیرقانونی انجام ندهد اثر معکوس گذاشته و
فرد را به سوی کار غیرقانونی سوق می‌دهد. چون برای او صرفه
اقتصادی ندارد که قیمت تمام‌شده یک تلفن همراه به ازای هر یک
دلار هشت هزار تومان باشد.
در حال حاضر یک مرزنشین می‌تواند 25 ردیف از 71 ردیف کالاهای
گروه 10 را بیاورد یا یک ملوان 60 ردیف از این گروه کالاها را
می‌تواند وارد کند اما تاجر نمی‌تواند. این کالاها می‌تواند
همراه مسافر وارد شود. این تجارت غیر رسمی است.
شاید من به عنوان مدیر دولتی نباید خیلی از حرف‌ها را بزنم. به
هر حال همه رویه‌های ما به سود قاچاقچی است و هر روز هم بدتر
شده. در همه جای دنیا رویه‌ها را اصلاح می‌کنند تا شرایط بهتر
شود، در ایران رویه‌ها روز به روز پیچیده‌تر و سخت تر
می‌شود. قاچاقچی در دستگاه‌های بوروکراسی ما تحقیر نمی‌شود،
بیمه نمی‌دهد، پول ثبت سفارش نمی‌دهد، پول حقوق گمرکی و سود
بازرگانی نمی‌دهد، مالیات بر ارزش افزوده و مالیات علی‌الحساب
نمی‌پردازد، استاندارد و آزمایشگاه لازم ندارد، او فقط باید
پول ریسک‌اش را بدهد. راستش وقتی دوباره مسوولیت پذیرفتم، فکر
کردم دارم در زغال‌فروشی کار می‌کنم و طبیعی است که سیاه شوم.
مقرراتی که از سوی دولت قبل گذاشته شده بود منجر به این شد که
کالا به جای اینکه از مسیر گمرک انجام شود از دیگر مسیرها به
کشور وارد شود. برای نمونه افزایش ورود کالا از سوی مرزنشینان
و ملوانان یکی از این مسیرهاست. وقتی هر سه روز یک بار بخشنامه
صادر شود یعنی جریان تجارت خارجی رسمی تضعیف خواهد شد.
بنابراین همین اقدام موجب گسیل جریان تجارت به دیگر مبادی کشور
می‌شود.
در سال 1384 توافق شد رئیس‌کل گمرک ایران معاون سازمان جهانی
شود. گمرک ایران در برخی موارد جزو پنج گمرک اول دنیا بود اما
با کمال تاسف باید گفت در حال حاضر جزو 100 گمرک اول هم
نیستیم.
پیک نت 30 دی |
