احمدی نژاد که چند دادگاه در پیش دارد و فعلا در یکی از آنها حاضر نشده، در یک فرار به جلو، نامه ای سرگشاده به حسن روحانی نوشته و خواهان یک مناظره برای پاسخگوئی به گزارش یکصد روزه روحانی شد که از سیمای جمهوری اسلامی پخش شد. گزارشی که نشان داد از دوران 8 ساله ریاست جمهوری احمدی نژاد که 4 سال دوم آن با یک کودتای خونین آغاز شد چه ویرانه ای باقی مانده است.

نخست این که احمدی نژاد یک مناظره تلویزیونی را با میرحسین موسوی در کارنامه خود دارد و ملت نیز یک زخم عمیق بر روح و روان و اعتماد خود. اگر مناظره می توانست مسیری را عوض کند، در انتخابات 88 این مسیر باید عوض می شد و 4 سال فاجعه بر 4 سال پیشین افزوده نمی شد و موسوی و کروبی در حصر نبودند و زندان ها اینگونه از کارگزاران دهسال اول جمهوری اسلامی که همزمان بود با رهبری آیت الله خمینی در گوشه زندان ننشسته بودند. بنابراین، احمدی نژاد بدنبال مناظره و قبول حقایق نیست. او خوب می داند که محاکمه در کار خواهد بود اما مناظره ای در کار نخواهد بود. از جمله انگیزه های او برای نوشتن این نامه اتفاقا همین است. یعنی فرار از محاکمه. اما او و حامیانش در نهادهای نظامی و غیر نظامی که از آینده موقعیت حکومتی و اقتصادی خود روز به روز نگران تر می شوند هدف بزرگتری از این دعوت به مناظره دارند. این هدف، در حقیقت تهدید خامنه ایست. این که اگر روند کنونی دولت روحانی ادامه پیدا کند دهان خواهند گشود و خواهند گفت که آنچه آنجام شد با هدایت و دستور رهبر بود. بنابراین، دعوت به مناظره یک تهدید آشکار و جدی است. درعین حال که احمدی نژاد در پایان نامه خود از در صلح و دوستی در آمده و برای همکاری با دولت روحانی اعلام آمادگی کرده است. احمدی نژاد و حامیان نظامی و روحانی اش درعین حال که با این نامه خامنه ای را تهدید به افشاگری کرده اند، مگر جلوی روحانی را بگیرد، تهدید به ایجاد حوادث بزرگ نیز کرده اند. البته به بهانه ای که در نامه آمده است. این که یاران و خدمتگزاران 8 سال دولت او به وی فشار می آورند!

پیک نت 13 آذر