ژیلا مهرجویی؛ که هوای آلوده تهران او را کشت و روز گذشته
معصومه ابتکار نامه ای در همین رابطه خطاب به داریوش مهرجوئی
نوشت، طراح صحنه و لباس و خواهرداریوش مهرجویی بود.
وی در دورههای هجدهم و بیستم جشنواره فیلم فجر به ترتیب برای
فیلمهای «بوی كافور عطریاس» و «خانهای روی آب»، موفق به
دریافت جایزه شده بود.
وی سال 1324 در تهران متولد شد و تحصیلات خود را در رشتههای
كارگردانی در مركر آموزش مدرسه عالی سینما و تلویزیون و جامعه
شناسی علوم آموزشی (مقطع كارشناسی ارشد در دانشگاه اوتساتود
فرانسه) ادامه داد. پس از آن در سمتهای مختلف هنری از قبیل:
دستیار كارگردان و برنامهریز، منشی صحنه و مونتور حضور یافت و
موفق به ساخت فیلمهای مستند (15 فیلم)، كوتاه داستانی و
تبلیغاتی شد. او همچنین در یك سریال تلویزیونی و چندین فیلم
سینمایی به عنوان طراح صحنه و لباس به ایفای نقش پرداخت و
توانست دو بار در كشور فرانسه نمایشگاهی را در زمینه نمایش
لباسهای سنتی ایرانی برگزار كند. مهرجویی در سال1381 فیلم
«چناران» را ساخت و آن را به عنوان تز دانشگاهی خود تهیه نمود.
از دیگر فعالیتهای مهرجویی میتوان به نوشتن حدود 20 سناریوی
بلند و سریال و همچنین ترجمه دو كتاب از زبانهای فرانسه و
انگلیسی اشاره كرد.
پیک نت 16
آذر |