|
سید مصطفی تاجزاده در نامه ای خطاب به اعضای جبهه مشارکت نوشت:
1- اظهارات اخیر مقامات قضایی نشان می دهد که حضرات نه تنها
حاضر به اذعان به نقش و سهم خویش در رساندن میهن و مردم به وضع
اسف انگیز کنونی نیستند و قصد اصلاح رفتار و گفتار غیرحقوقی،
یکسویه و شکست خورده خود را ندارند، بلکه برخلاف رأی و خواست
مردم در رویای استمرار فضای امنیتی و پلیسی به سر می برند و
متأسفانه از حوادث منطقه نیز عبرت نمی گیرند.
باید پرچم دفاع از حقوق و آزادی های اساسی شهروندان به ویژه
منتقدان را هم چنان برافراشته نگاه داریم. اگر خردورزی را شرط
لازم حکمرانی خوب می دانیم، شرط کافی آن امکان انتقاد آزاد و
در شرایط امن مخالفان از عملکرد حاکمان و نهادهای حکومتی است.
گسترش و نهادمند شدن نقد به تدریج همه مقامات و دستگاه های
حکومتی را پاسخ گو کرده و از استقرار استبداد جلوگیری می کند.
دفاع ما از حقوق منتقدان باید چنان قاطع، عام و آشکار باشد که
حتی یک نفر هم دچار این توهم نشود که اصلاح طلبان نیز مخالفان
خود را خس و خاشاک می دانند که وجودشان به بادی بند است. یا
خدای ناکرده آنان را میکرب می خوانند تا سلامت جامعه در گرو
حذف و نابودی آنان تعریف شود.
«مخالف رهبری دشمن پیغمبر است» هیچ گاه شعار و راهبرد ما نبوده
و نخواهد بود. به عکس ما حامی شعار «زنده باد مخالف من» خاتمی
و «دوست داشتن مخالف» موسوی هستیم و برخلاف
جناح رهبری
که براساس معیارهای دوگانه عمل می کند و آن چه بر خود جایز می
داند برای دیگران غیرمجاز اعلام می دارد و آن را برنمی تابد ما
به قاعده زرین
اخلاق ملتزم هستیم و هر حقی که برخود روا می داریم برای
مخالفان خود نیز قائلیم.
2- نمی توان و نباید از منتقدان مذاکرات هسته ای انتظار داشت
که نگرش و تحلیل خود را کنار بگذارند یا سکوت کنند. مگر
مخالفان گفتگو با ایران در ایالات متحده از اعتراض به دولت
اوباما دست برداشته اند و یا منع می شوند؟ کاخ سفید هم نمی
تواند از طرح دیدگاه های آنان جلوگیری کند. اگرچه می کوشد مانع
تصویب تحریم های جدید در کنگره شود تا در مذاکرات خللی ایجاد
نشود. براین اساس برپایی تظاهرات علیه اقدام های رئیس جمهور و
وزیرامور خارجه، سردادن شعار مرگ برآمریکا توسط قشرهایی از
مردم، تهیه و نصب پوسترهای اعتراضی علیه ایالات متحده و تقاضا
برای علنی کردن پیشنهادات ایران به گروه 5+1 هیچ منع قانونی
ندارد و از حقوق مسلم هر ایرانی از جمله مخالفان به شمار می
رود. ضمن آن که ما حق نداریم همه منتقدان هم وطن خویش را
افراطی بخوانیم. زیرا نه با واقعیت انطباق دارد و نه به مصلحت
کشور و خودمان است. البته در افشای اقدامات غیرقانونی تکفیری
های جنگ طلب هرگز کوتاهی نخواهیم کرد.
3- نقد دولت و استفاده جناحی از امکانات عمومی و نهادهای لشکری
و کشوری برای تخریب آن، دو مقوله کاملا جداگانه هستند. اولی
قانونی، اخلاقی و به سود همه است و دومی غیرقانونی است، حرام
خواری سیاسی محسوب می شود و به زیان همگان است. براین اساس
لازم است از موسسه
اوج
وابسته به سپاه پاسداران توضیح خواست که با کدام مجوز قانونی
بودجه عمومی را صرف تهیه بیلبوردهای تبلیغاتی انتقادی نموده و
برخلاف ضوابط شهرداری تهران آن ها را در سراسر شهر نصب کرده
است؟
برگزاری تظاهرات نیز حق مسلم موافق و مخالف دولت است اما تعرض
فیزیکی به دولت مردان یا به هم زدن مراسم قانونی توسط لباس
شخصی های وابسته به نهادهایی که اسامی آن ها در گزارش تحقیق
مجلس در مورد مراسم 22 بهمن قم ذکر شد، یعنی سپاه و بسیج و
اطلاعات و نیروی انتظامی، برخلاف تمام ضوابط قانونی و موازین
اخلاقی است. رسانه های مخالف باید با امنیت کامل و حتی بهره
مندی از کمک های دولت به نقد عملکرد آن بپردازند اما تلاش های
تفرقه افکنانه بنگاه های خبرسازی و خبرپراکنی وابسته به سپاه
مانند
فارس
و
تسنیم
محکوم و قابل پیگرد حقوقی است. اگرچه قوه قضائیۀ آقای لاریجانی
وظایف خود را در این زمینه انجام نمی دهد.
4- مداحان درباری مانند سایر قشرها حق فعالیت سیاسی و اظهارنظر
در این زمینه دارند. هتاکی معدودی از آنان را نیز باید تحمل
کرد و انتظار رسیدگی قضایی به اقدامات غیرقانونی آن ها را از
سر بیرون کرد چرا که هرگز چاقو دسته خود را نمی برد! ولی
پیگیری یک مسئله ضرورت دارد و باید از رهبر پرسید که چرا
بیت
خود را در اختیار مداحان هتاک و مرگ خواه قرار می دهد تا در
حضور ایشان به مداحی بپردازند و در غیابشان مراسم فوق را نشانه
تأیید رهبری از رفتار و سخنان شرم آورد خود تبلیغ کنند؟ همچنین
لازم است از رهبر پرسید که چرا مردم ایران نمی توانند روزه خود
را با مناجات ملکوتی استاد شجریان افطار کنند تنها به این دلیل
که وی به برخی از رفتارهای غیرانسانی حکومت انتقادهای به جایی
کرده است اما در عوض صدا و سیما می تواند تحت هر شرایطی مِلک
طِلق چند مداح بد دهان و افراطی باشد؟ به راستی اگر بنیانگذار
جمهوری اسلامی در قید حیات بود آیا مداحی را که علناً مرگ
هاشمی را آرزو می کند،(منصور
ارضی)
برصدر می نشاند؟
5- اقدام جدید صدا و سیما مبنی بر فرصت دادن به مقامات دولت
سابق به منظور دفاع از عملکرد خویش و نقد و حتی ردّ آمار و
گزارش های دولت تدبیر و امید با هر انگیزه ای که آغاز شده
باشد، نه تنها مغایر قانون نیست بلکه فی نفسه اقدامی اخلاقی و
دموکراتیک محسوب می شود اما آن چه زشت و غیرقانونی است راهبرد
رسانه میلی در هشت سال گذشته است که تمام مسئولان دولت های قبل
از عصر «حکومت یکدست اقتدارگرا» را از حق مسلم خود در پاسخ
گویی به اتهامات آقای احمدی نژاد و حامیان بالادستی و زیر نظر
او محروم کرده بود. به نظر من اصلاح طلبان می توانند با بسیج
افکار عمومی رهبری را قانع یا مجبور کنند تا قانون را رعایت
نماید و دستور دهد صدا و سیما بعد از این حق دفاع از عملکرد
دولت ها را نه فقط برای دولت نهم و دهم بلکه برای تمام دولت
های پس از انقلاب به رسمیت بشناسد. علاوه بر آن به همه اشخاص
حقیقی و حقوقی که در آن رسانه مورد نقد و به ویژه مورد اتهام و
افترا واقع می شوند، فرصت داده شود تا در برنامه های مشابه و
مناسب از خود دفاع کنند. چنین اقدامی به سود همگان است که
بدانند نقد عملکرد رقیبشان در صدا و سیما بدون پاسخ نمی ماند.
بنابراین با دقت و انصاف و احتیاط بیشتری سخن بگویند. روش صدا
و سیمای تیمسار ضرغامی اختصاصی کردن حقوق برای گروهی خاص و
محروم کردن گروهی دیگر به طور مطلق از حقوقشان است. شیوه ما به
عکس دموکراتیک کردن این حقوق و تعمیم آن به همه ایرانیان است.
در صورت انجام یک نظرسنجی در این زمینه معلوم خواهد شد که بیش
از 90% مردم راهبرد دوم را می پسندند.
6-
ما همواره خواستار شفاف شدن امور بوده و هستیم و آن را اصلی
دموکراتیک می دانیم. براین اساس منتظر آشکار شدن نتایج مذاکرات
نمایندگان کشورمان با گروه 5+1 هستیم. در صورت نیل به تفاهم
خود به خود معلوم خواهد شد که طرفین چه داده اند و چه گرفته
اند اما اگر خدای ناکرده مذاکرات با شکست مواجه شود، دکتر ظریف
باید به ملت ایران توضیح دهد که پیشنهادهای طرفین دقیقاً چه
بوده و چه عواملی موجب شده که مذاکرات با ناکامی مواجه شود و
این که تداوم تحریم ها ناشی از درازدستی و فرصت طلبی طرف مقابل
بوده یا کوته بینی و فرصت ناشناسی حکومت ایران؟ یا هردو؟ و
افزون بر آن از آقای لاریجانی می خواهیم که پس از 6 سال به طور
صریح و شفاف به مردم توضیح دهد که رئوس تفاهم وی با آقای
سولانا برای رفع تحریم در سال 86 چه بود و چرا عملی نشد؟ از
سوی دیگر ما برای شفافیت هرچه بیشتر امور در قلمرو داخلی نیز
خواهان روشن شدن
نقش رهبری
در حصر غیرقانونی آقایان کروبی و موسوی و خانم رهنورد هستیم و
این پرسش را داریم که چرا با حضور 5 عضو دولت تدبیر و امید،
شورای عالی امنیت ملی قادر به لغو بازداشت
و حصر غیرقانونی آنان نیست؟ ما حق ملت می دانیم که از زبان
آقای دکتر روحانی بشنوند که دولت وی دقیقاً چه چیزی از دولت
قبل تحویل گرفته است و مشتاق دانستن این مسئله هستیم که چه کسی
از قرائت گزارش تحقیق مجلس هشتم درباره تهاجم وحشیانه لباس
شخصی های سازمان یافته به کوی دانشگاه تهران و مجتمع مسکونی
سبحان جلوگیری کرده است؟ مردم ما به شدت مایلند روشن شود که در
فرار آقای خاوری از ایران دولت احمدی نژاد مقصر بود یا دستگاه
قضایی؟
7- من نیز مانند شما منتقد مقاله روزنامه بهار هستم. در عین
حال آگاهم که نهادهای زیرنظر رهبری به ویژه قوه قضائیه با فصل
سوم قانون اساسی بر سر مهر نبوده و نیستند و با اولین بهانه
حکم قتل روزنامه منتقد و مستقل را صادر می کنند. بر این اساس
سخن بسیاری از شهروندان به ویژه جوانان آن است که چه اصلاح
طلبان چنین مقاله ای را نقد کنند و چه ساکت بمانند، تغییری در
تعطیلی روزنامه داده نخواهد شد. پس بهتر است سکوت کنیم تا دست
کم در مرگ آن روزنامه مسئولیتی متوجه ما نباشد. من به عکس
معتقدم که باید مقاله ای را که نمی پسندیم، نقد کرده و در عین
حال از حقوق نویسنده آن دفاع کنیم و تا آن جا که می توانیم
بکوشیم که مانع تعطیلی آن روزنامه شویم. چنین اقدامی از سوء
استفاده دوگانه طرفداران حکومت و جامعه تک صدا جلوگیری کرده و
آن ها را تا حدود زیادی خلع شعار می کند. زیرا از یک طرف دیگر
نمی توانند اصلاح طلبان را به سهل انگاری در زمینه های عقیدتی
و مذهبی متهم کنند و از طرف دیگر قادر نخواهند بود مخالفت آن
ها را با توقیف روزنامه و دفاعشان را از حقوق و آزادی نویسنده
آن حمایت از انحراف دینی بخوانند. تجربه دوران اصلاحات به من
آموخت که سکوت اصلاح طلبان در برابر مطالبی که نمی پسندند، از
قدرت بسیج آنان در دفاع از حقوق و آزادی های اساسی شهروندان می
کاهد و در نقطه مقابل، نقد ما از آن چه قبولش نداریم و قابل
نقد می دانیم، بر توان مان از دفاع از حقوق فوق خواهد افزود.
فراموش نکنیم که روزنامه «جوان» متعلق به سپاه پاسداران
بلافاصله پس از 24 خرداد پیش بینی و در واقع اعلام کرد که با
لغو انتشار روزنامه ها پروژه عبور از روحانی کلید خواهد خورد.
پس باید با چنین روندی بسیار خردمندانه و دوراندیشانه برخورد
کرد و مانع از انحراف واقعی یعنی حکومت خودکامگان بر جمهوری
اسلامی ایران شد.
اوین – آبان ماه 92
پیک نت 14
آبــــــان |
