اکبراعلمی نماینده دو دوره مجلس

حصر خانگی

اکبر اعلمی نماینده مردم تبریز در مجلس ششم و هفتم در گفتگو با «سلام نو» گفت: حصر خانگی در ایران نوعی مجازات نانوشته است که معمولا بدون برگزاری محاکمه ای و بر اساس اراده و منویات خاصی اعمال می‌شود. در این روش که اغلب با کاهش اثر گذاری شخص محصور در بین جامعه و هوادارانش صورت می‌گیرد، فرد در مکان خاصی و اغلب در منزل خود دور از دسترس دیگران از جمله خویشاوندانش قرار می‌گیرد و لاجرم ماموران امنیتی و انتظامی محل مذکور را تحت کنترل‌های شدید امنیتی قرار می‌دهند و با اعمال محدودیت‌هایی رابطهٔ محصور را با دنیای خارج قطع می‌کنند. میزان، شدت و ضعف محدودیت‌ها نیز به منویات مسئولین و تصمیمات اتخاذ شده و موقعیت اشخاص بستگی دارد.

حصر خانگی، پدیده‌ای مسبوق به سابقه است و در رژیم سابق هم علیه برخی شخصیت‌ها همچون موحوم دکتر محمد مصدق و مرحوم ایت الله العظمی سید حسن قمی به اجرا در امد. اما پس از انقلاب دامنهٔ این نوع مجازات غیر قضایی گسترش یافته و برای نخستین بار در اولین ماه‌های بعد از انقلاب دوباره دامن گیر مرحوم سید حسن قمی -دایی همسران آقایان مرحوم سید احمد خمینی و سیدمحمد خاتمی- و همچنین نورالدین کیانوری، صادق روحانی، سید محمد روحانی، سید محمد شیرازی، سید کاظم شریعتمداری، حسینعلی منتظری شد و در سال ۸۸ هم بلاخره نوبت به میر حسین موسوی نخست وزیر سابق و مهدی کروبی رییس مجلس ششم رسید .

حصر خانگی در قوانین کشور قانونی نیست و در تعارض اشکار با قوانین جزایی و آیین دادرسی کیفری و خصوصا اصول متعدد قانون اساسی از جمله اصول ۳، ۲۲، ۳۳، ۳۴، ۳۵، ۳۶، ۵۷، ۶۱، ۱۱۰ و ۱۵۶ دارد.

پیک نت  26  آبان