نشانه های آشکاری وجود دارد که مذاکرات ژنو، که دور تازه و مهم
آن از فردا (چهارشنبه) در ژنو آغاز می شود، تنها بر محور صلح
اتمی با ایران نمی چرخد، بلکه مهم ترین چالش های منطقه، مانند
جنگ داخلی در سوریه و اوج گیری کشتارهای مذهبی درعراق نیز بخش
مهمی از مذاکرات ژنو است که به نوعی دست جمهوری اسلامی در آنها
بند است. این درحالی است که تحولات اخیر در مصر و نزدیکی نظامی
و سیاسی این کشور به روسیه، پس از 4 دهه (با مرگ عبدالناصر و
روی کار آمدن انورسادات) نیز به اهرم فشاری برای جلوگیری از
یارگیری های تازه و محکم شدن پای روسیه در خاورمیانه تبدیل شده
است. بویژه که روابطه ایران و روسیه از یکسو و حمایت روسیه از
سوریه از سوی دیگر سیر صعودی را طی می کند. رابطه ای که
مناسبات نظامی شانه به شانه مناسبات سیاسی در حال گسترش و رشد
است.
به همین دلیل، سفر روز گذشته یک هیات سوری به مسکو برای رایزنی
و همآهنگی سیاسی برای مذاکرات ژنو (مسئله ژنو 2 امر دیگری است
که هنوز تشکیل آن زیر علامت سئوال است) و اظهار نظر های وزیر
خارجه روسیه "لاوروف" در روزهای گذشته پیرامون بحران سوریه و
حتی بخش مهمی از مذاکرات تلفنی روز گذشته پوتین رئیس جمهور
روسیه و حسن روحانی رئیس جمهور ایران در همین ارتباط بوده است.
بنابراین، بنظر می رسد که در کنار توافق اتمی با ایران و رسیدن
به یک توافقنامه مشترک و آغاز لغو تحریم ها، توافق ها و همکاری
های سیاسی جمهوری اسلامی در منطقه ممکن است. همچنان که بخشی از
شکست احتمالی مذاکرات اتمی نیز بستگی به توافق ها و تفاهم های
سیاسی در منطقه دارد که البته تمام طرفین این مذاکرات با برگ
های خود وارد مذاکره می شوند.
پیک نت 28
آبــــــان |