|
فرمانده کل سپاه، در مصاحبه با سیمای جمهوری اسلامی (به سبک
تلویزیون بی بی سی فارسی)، ادعاهائی کرد که بی شک مدعیان زیادی
دارد، که آنها، وی را دروغگو و یا بی اطلاع میدانند.
از جمله ادعاهائی که وی در باره پایان جنگ با عراق کرد. بموجب
این ادعا، ظاهرا نزدیک بوده سپاه کربلا را بگیرد و بغداد را
فتح کند و حضرت آقا (علی خامنه ای) هم به همین دلیل مخالف
پایان جنگ بوده، اما مقامات دیگر (لابد هاشمی رفسنجانی جانشین
فرمانده کل قوا- آقای خمینی- و میرحسین موسوی نخست وزیر) جلوی
این پیروزی درخشان را گرفته اند.
سرلشگر عزیز جعفری تنها در سیما به قاضی رفته و راضی از
سئوالات فرمایشی که روی کاغذ دست آقا پسر مجری داده بودند، در
پایان به تقلید از برنامه "به عبارت دیگر" بی بی سی با مجری
نشسته دست داد و راضی برخاست.
جدا از آنچه که هاشمی رفسنجانی در خاطراتش نوشته و تاکید کرده
که او در آستانه پذیرش آتش بس به همراه فرماندهان از جبهه غرب
باز میگشتند که پشت سرشان منزل به منزل بمباران می شد و فرار
نیروها جریان داشت، سرلشگر عزیز جعفری یادش رفته که امریکا در
همان زمان از روی سر ارتش صدام و قوای نظامی جمهوری اسلامی
وارد میدان جنگ شد و
در 12 تير 1367 هواپيماي ايرباس مسافربری ايران را روی خلیج
فارس با موشک زد و298 مسافر آن را فرستادند قعر دریا. این
آغاز طرح اعلام منطقه پرواز ممنوع بود. فرمانده کل سپاه که
ظاهرا در این دوران – به گفته خودش در مصاحبه مورد بحث- در
جبهه غرب بوده، یادش رفته که پایانه های نفتی ایران را
هواپیماهای امریکائی بمباران کردند و این گام دوم برای جدا
کردن جنوب، ایجاد یک منطقه پرواز ممنوع و آزاد و عملا تشکیل یک
خوزستان مستقل بود که بدست عراق نمی دادند، بلکه ژنرال های شاه
تحت حمایت ارتش امریکا قرار بود در آنجا مستقر شوند. اگر
امریکا کمی دچار تعلل شد بدلیل اخطار اتحاد شوروی وقت بود.
اخطاری که همراه بود با آماده باش نظامی ارتش سرخ برای ورود به
ایران از نقاط دیگری تا اجازه ندهد امریکا خوزستان را به سمت
مرکز ایران پشت سر بگذارد.
اینهاست آن واقعیاتی که منجر به قبول آتش بس شد و فرمانده سپاه
نمی تواند نداند، اما در سیمای جمهوری اسلامی آشکارا به مردم
دروغ گفت.
دو هفته پس از این وقایع که شک نیست اطلاعات آن در اختیار بیت
آیت الله خمینی بود و امثال هاشمی و خامنه ای از آن بی اطلاع
نیستند، در 27 تير 1367 آیت الله خمینی شتابزده قطعنامه 598
شورای امنیت سازمان ملل را پذیرفت. این قطعنامه در 29 تير 1366
در شورای امنیت تصویب شده بود و امریکا با استفاده از بند 7
منشور سازمان ملل، که اجرای مصوبات را با قدرت
نظامی مجاز می داند، قصد داشت با دخالت مستقیم در جنگ ایران و
عراق و به بهانه اجرای مصوبه شورای امنیت سازمان ملل مهم ترین
و ثروتمندترین بخش ایران را از ایران جدا کند!
پیک نت 21
مــــــــــهر |
