|
هفته نامه آسمان در شماره 63 خود، مقاله ای را به قلم "محمد
قوچانی" یکی از پرکارترین و تیزبین ترین روزنامه نگاران دوران
ریاست جمهوری محمد خاتمی را منتشر کرده است. محمد قوچانی بزودی
قرار است کار حرفه ای خود را بعنوان سردبیر هفته نامه "ایران
دخت" شروع کند. این مجله قراراست
بزودی انتشار خود را آغاز کند و خبر آن در شماره روز گذشته پیک
نت منتشر شد.
مقاله قوچانی در چارچوب مانیفست روزنامه نگاری دوران "اعتدال و
اصلاحات" دولت روحانی منتشر شده است. دولتی که شاید شایسته
ترین نام برای آن دولت ائتلاف برای تحولات در جمهوری اسلامی
باشد. این مقاله را بصورت مستقل در این شماره پیک نت می خوانید
و آنچه در زیر می آید فرازهائی از آنست که علاوه بر بار
تحلیلی، حاوی نکات خبری است:
اگر برخی اصولگرایان فکر می‌کنند کار روحانی صرفاً نشان دادن
ماهیت ایالات متحده آمریکا و بازگشت به راه احمدی‌نژاد است، در
اشتباه محض به سر می‌برند. این گروه از اصولگرایان می‌خواهند
رقیبان خویشتن‌دار روحانی باشند بنابراین منتظر کارشکنی‌های
اسرائیل در کار مذاکره با آمریکا هستند. آنان همان کسانی هستند
که به تحریف سخنان مقام رهبری در حمایت از دیپلماسی دولت در
قالب تیتر اول روزنامه‌هایشان دست می‌زنند و همان کسانی هستند
که به پیروی از گوبلز فکر می‌کنند اگر برای تحریف سخنان ظریف
از درشت‌‌ترین قلم تیتر در صفحه اول روزنامه‌های خود استفاده
کنند، می‌توانند دروغ را جای راست تحویل دهند. اما حتی دست
گوبلز هم دیگر رو شده است.
روحانی دقیقاً با همان مشکلاتی روبه‌روست که خاتمی با آن درگیر
بود. استراتژی روحانی. حاکمیت یگانه است. روحانی تلاش
می‌کندحاکمیت را متحد و یکپارچه کند و برای تصمیمات خود
پشتوانه حاکمیتی ایجاد کند. روحانی معتقد نیست دولت تدارکاتچی
حکومت است و می‌خواهد قدرت نهاد دولت را احیا کند. گروهی از
روزنامه‌نگاران سیاسی از بیرون مرزهای ملی سخن از تفاوت و
تمایز دولت بنفش و جنبش سبز می‌کنند و برخی دیگر از سیاسیون در
خارج از کشور از تضاد ناگزیر و تعارض محتوم دولت اعتدال و جنبش
اصلاح سخن می‌گویند. آنان به صراحت می‌نویسند که میان این دولت
و دولت‌هایی که در سال 1388 وعده ایجاد آن داده شده بود تعارض
وجود دارد. اصلاح‌طلبان داخل کشور از دولت دفاع می‌کنند.
سیدمحمد خاتمی بنیانگذار گفتمان اصلاح‌طلبی در دولت‌های جمهوری
اسلامی نه‌تنها از نامزدی روحانی حمایت کرده بلکه در این پنجاه
روز بارها از دولت روحانی حمایت کرده است. از دو نامزد
اصلاح‌طلب انتخابات 88 هم
اخبار موثقی
مبنی بر حمایت از دولت وجود دارد که منابع آگاه خود به هنگام
آنها را منتشر خواهند کرد.
این دولت اگر موفق به حل مسأله هسته‌ای شود، اگر بعد از آن
بتوانند رونق اقتصادی ایجاد کنند، اگر در پناه امید اجتماعی
شکل گرفته بعد از انتخابات 24 خرداد به فرآیند آزادی‌های سیاسی
به خصوص رهایی زندانیان و عبور از حصرها و محدودیت‌ها کمک کند،
دولت موفقی خواهد بود. اقدامات 50 روزه اخیر اگرچه با برخی
آرمان‌ها (و گاه رویاها) فاصله دارد اما با شناخت واقعیت‌های
جامعه امروز ایران می‌تواند در مجموع قابل دفاع باشد. مطمئن
باشید اگر در شرایط کنونی نامزدهای اصلاح‌طلب سال 88 هم به
قدرت می‌رسیدند با وجود این ترکیب از پارلمان و حاکمیت، دولتی
متفاوت از دولت روحانی نمی‌توانستند تشکیل دهند. همچنان که
دولت خاتمی در سال 1376 چندان متمایز از این دولت نبود. اگر
روحانی موفق نشود درهای زیادی به روی ما بسته خواهد شد. ما
باید این لحظه طلایی را درک کنیم.
پیک نت 22
مــــــــــهر |
