|
محمد علی نجفی
رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در نخستین نشست فصلی
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در این سازمان، گفت:
این سازمان یک سازمان علمی فرهنگی است که باید به مثابه یک
دانشگاه تلقی شود. این سازمان کارکردهای فرابخشی،
میان‌بخشی و بخشی دارد که هر یک از سه بخش موجود در این
سازمان در طول سال‌های گذشته فراز و نشیب‌های داشته و
متاسفانه تغییر و تحولات زیادی را پشت سر گذاشته است. از نظر
سازمانی بحث‌های تشکیلاتی مانند جابه جایی‌های زیادی که در
طول سال‌های گذشته انجام شد و میان کارشناسان اغتشاش‌هایی را
به وجود آورد یا تصمیم‌گیری‌هایی که برای انتقال معاونت میراث
فرهنگی به شیراز و معاونت صنایع دستی به اصفهان صورت گرفت که
دست کم در کوتاه مدت باعث وارد شدن آسیب‌های زیادی به بدنه
سازمان شد.
سازمان میراث فرهنگی دوران پرتحول و فراز و نشیبی را طی کرده
است، در طول سال‌های گذشته چه در سال 83 که نخستین ادغام رخ
داد و چه بعد از 85 که ادغام دوم یعنی صنایع دستی اتفاق افتاد.
سازمان از دو مساله اساسی ناپیوستگی میان بخش‌ها و تنزل منزلت
بخش‌های مختلف سازمان در جریان توسعه متوازن رنج می‌برد.
در طول سال‌های گذشته هیچ گاه سازمان میراث فرهنگی نتوانست،
شان خود را در حدی که باید تبیین و از آن دفاع کند. در هشت سال
اخیر نیز سیاسی شدن نگاه‌ها به میراث فرهنگی سومین مشکلی بود
که این سازمان فرهنگی با آن روبرو شد.
امروز باید در سطح تعیین راهبردهای کلان سازمان این سه مساله
را برطرف کنیم، اصل و اساس کار سه بخش میراث فرهنگی ، صنایع
دستی و گردشگری فرهنگ است، این سه بخش در عین حال که فرهنگی
است یک نهاد رابط میان فرهنگ و صنعت نیز محسوب می‌شود.
بنابراین با این نگاه باید به بازتعریف نقش و کار کردهای
سازمان میراث فرهنگی بپردازیم و سازمان و ارگانش را با نگاه
فرهنگی سامان دهیم و سازمان را به عنوان مبلغ و معرف فرهنگی به
کشور بشناسانیم.
این سه کاره سازمان باید به عنوان اعضای وابسته یک پیکره را
تشکیل دهند. با این ادغام ما به نقطه‌ای می‌رسیم که این سه
محور یک بدن واحد دارند و پس از آن امیدواریم هر کدام به کمک
عضوهای دیگر بشتابند.
متاسفانه بخش عمده‌ای از اهل فرهنگ با سازمان میراث فرهنگی و
گردشگری، رفت و آمد ندارند. اگر نگوییم آنها
قهر هستند می‌توانیم بگوییم
که رابطه خوبی با سازمان ندارند، بنابراین باید کاری کنیم که
این افراد حتی اگر شده برای تفنن به سازمان رفت و آمد کنند. با
باز شدن راه ورود این افراد می‌توانیم یک تعامل وسیع میان
دانشگاهیان و اصحاب رسانه با مسئولان و کارشناسان سازمان داشته
باشیم، ما نیاز زیادی به این تعامل داریم و باید آن را تقویت
کنیم. آن وقت است که می‌توانیم از عقبه سازمان حرف بزنیم و به
یک سرمایه اجتماعی برسیم و امیدوار باشیم که نقش خود را در
توسعه کشور در مقابل ملت به خوبی ایفا می‌کنیم.
داشتن این نگاه ظلم به فرهنگ است، من این نگاه را متوقف می‌کنم
و اجازه نمی‌دهم با هر بهانه‌ای و در هر چارچوبی این نوع نگاه
وارد سازمان میراث فرهنگی شود، من مدیران متخصص را فرا می
خوانم تا با کمک یکدیگر به این هدف برسیم.
به مشاورانی نیاز داریم که در کنار فعالیت‌های جنبی در مجمع
مجازی مشاوران در حوزه‌های میراث فرهنگی ، صنایع دستی و
گردشگری فعالیت کنند. در این مجمع که دست کم هزار نفر را در
سطح سازمان به عضویت خود قبول می‌کند، جریان تصمیم سازی در
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را به فضای بزرگتری تبدیل
می‌کنیم، این نخستین قدم در این سازمان است که باید انجام شود.
در انتخاب همکارانم در این حوزه دید خود را نشان دادم و از
آقایان حجت، بهشتی و گلشن برای قبول مسئولیت‌هایشان
سپاسگذاری می‌کنم. تا جایی که می‌دانم بسیاری از دلسوزان
فرهنگی کشور از قبول زحمت این افراد در سمت‌هایشان خوشحال
هستند.
پیک نت 6
شهریور |
