|
گاه
حوادث
مهمی در ایران و منطقه روی میدهد که به یکباره تمام رسانه های
کتبی و تصویری، مطبوعات و سایت ها، فیسبوک و تویتر، تقریبا
بصورت یکدست و همراه با جهت گیری آنها را منتشر می کنند. البته
این جهت گیری درابتدا توسط رسانه های مهم جهانی و چند رسانه
فارسی زبان مانند بی بی سی و اسرائیل و صدای امریکا پخش می
شوند و سپس بقیه بدنبال آنها. اقدام ارتش مصر برای برکناری
"محمدمرسی" پس از تظاهرات سراسری میلیون ها مردم مصر که شمار
آنها از 14 تا 20 میلیون گزارش شده بود و یا استفاده دولت
سوریه از سلاح شیمیائی و آخرین آنها، حمله به پایگاه اشرف در
عراق از جمله این خبرهاست. در مورد اول از هر طرف ای میل و
پیام به پیک نت می رسید که هر چه زودتر ما هم این اقدام ارتش
مصر را یک کودتای امریکائی اعلام کنیم و یا حداقل همان جهت
گیری را اتخاذ کنیم که رسانه های مورد اشاره در بالا داشتند.
یعنی کودتا در مصر، بدون اشاره به ماهیت و نتیجه آن. ما دراین
باره پس از اندکی تامل اعلام کردیم که باید به زمینه های
اجتماعی این واقعه توجه کرد و از نظر دور نداشت که ارتش هم می
تواند تحت فشار یک جنبش اجتماعی از آن تاثیر بپذیرد و ضمنا
فراموش نکنیم که در همین مصر قیام افسران منجر به حکومت ملی
"عبدالناصر" شد. و باز فراموش نکنیم که درکشورهای جهان سوم
یگانه نیروی منسجم و سازمان یافته پیوسته ارتش و نیروهای نظامی
بوده اند و ....
در مورد سوریه نیز ما زیر بار اعلام استفاده دولت سوریه از
سلاح شیمیائی نرفتیم زیرا با سیاست تبلیغاتی امریکا و متحدان
آن در ناتو آشنائی داریم. همانگونه که اکثریت خوانندگان
پیک نت آشنائی دارند. در عراق همین جنجال به پا شد، در لیبی
همین نسخه پیچیده شد و در افغانستان نیز به بهانه برکناری
طالبانی که مجسمه های بودا در کوه های بامیان را به توپ بسته
بود نیروی نظامی پیاده کردند. این که دولت سوریه چه اشتباهاتی
کرد و یا نکرد، یک بحث است، این که به بهانه استفاده از سلاح
شیمیائی بخواهند سوریه را هم به سرنوشت لیبی وعراق و افغانستان
تبدیل کنند یک بحث دیگر. این که وجود یک سپاه پاسداران بنام
سپاه قدس با یک
فرمانده سرلشگر (قاسم سلیمانی) و دخالت نظامی این سپاه
در کشورهای منطقه و از جمله سوریه، بی شک در آینده زمینه
تبلیغاتی بزرگی خواهد بود برای دخالت نظامی درایران یک بحث
بسیار جدی است، اما این که پس از سوریه نوبت لبنان است و بدنبال
آن "ایران" هم یک بحث جدی است. مسئله بر سر بود و نبود جمهوری
اسلامی نیست، بلکه مسئله بر سر بود و نبود ایران است.
در مورد حمله به پایگاه نظامی مجاهدین خلق در عراق (اشرف) نیز
موضع گیری خبری ما تقریبا همینگونه بوده و در آینده نیز در
مورد تمامی مسائل همینگونه خواهد بود. یعنی همه جانبه یک
رویداد را دیدن، دنباله رو شبکه های خبری نشدن و تبدیل نشدن به
حلقه ای از زنجیری که یک خبر را بصورت یکسان منتشر می کنند.
اغلب آنها که از ما می خواهند تبدیل به حلقه ای از این زنجیره
شویم، این نوع خبرها را از طریق
دیگر رسانه ها خوانده اند. مگر آن که خبر و رویدادهای را
از نگاه پیک نت بخواهند که در این صورت با آنها موافقیم؛
اما به این شرط که به ما فرصت بدهند اطلاعات لازم را جمع آوری
کنیم. نه آن که کپی برداری خبری کنیم از رادیو اسرائیل و بی بی
سی و صدای امریکا که هر کدام مطابق سیاست های امریکا و
انگلستان و اسرائیل خبر پخش می کنند.
آنچه که در پایگاه اشرف اتفاق افتاد یک اقدام غیر انسانی و
جنایتکارانه بود که ما نیز دست سپاه قدس را در آن آلوده می
بینیم، اما این حلقه در کنار حلقه های دیگر رویدادهای چند ماه
و حتی چند هفته اخیر قابل تفسیر است. یعنی تحرکات تحریک آمیز
مجاهدین خلق در همسوئی با نیروهای مخالف بشار اسد در سوریه.
بویژه که هم بلندپایگان جمهوری اسلامی می گویند و هم از روز
روشن تر است که می خواهند خاکریز سوریه و لبنان را برای حمله به ایران پشت
سر بگذارند. رهبری سازمان مجاهدین خلق که از این واقعه
برای خود یک تریبون تبلیغاتی برپا کرده، بیش و پیش از هر اقدام
تبلیغاتی، باید راه حلی برای انتقال افراد این پایگاه نظامی به
دیگر کشورها پیدا بکند. و البته طبیعی است که هیچ کشوری مهاجر
و پناهنده
با توپ و مسلسل نمی پذیرد. اگر آنجا (عراق) مانده اند به امید
نقش آفرینی در فردای پس از سقوط دو خاکریز سوریه و لبنان،
طبیعی است که باید پیش بینی چنین رویدادهائی را هم بکند و آمادگی دفع آن
نیز باشند.
اجازه بدهید، نگاه پیک نت به حوادث و رویدادها و اخبار، نگاه
پیک نت باشد و نه کپی زنجیره ای اخباری که همه جا هست و می
خوانید و می شنوید.
پیک نت 16
شهریور |
