خبرگزاری ایسنا از دو سفر استانی وزیر کار کابینه روحانی "علی
ربیعی" و چند خبر و اظهار نظر مقامات دولت احمدی نژاد گزارشی
از ساعات کار در ایران تهیه کرده که خلاصه آن را می خوانید:
ربیعی:
"متاسفانه
زیاده گویی یکی از خصلتهای ماست که وقت زیادی از ما را
میگیرد.
حداقل در طول چهار سال فعالیت، یکسالش را خواب هستیم، در سر
کار، فیلم تماشا میکنیم، چایی میخوریم و هیچ فردی را نمی
شناسیم که بگوید ما چیزی را بلد نیستیم. ما ایرانیها درباره
همه چیز نظر می دهیم از دعوای مایلی کهن و علی دایی تا مسائل
دیگر.
باید نگرشمان نسبت به اشتغال را اصلاح کنیم: اولین مسئله این
است که باید فرهنگ کار را درست کنیم و علاوه بر فرهنگ بهره وری
باید اعتقاد به کار را افزایش داد.
من الان نمیدانم دقیقا چقدر بیکار در کشور وجود دارد چرا که
پایههای آماری جابهجا شده است. من نمی گویم تعریف یک ساعت
کار در هفته برای شاغل دانستن افراد قابل قبول است اما هر
آماری که درباره عملکرد اشتغال زایی از سوی دولت ارائه می شود
باید بر مبنای تعریف مشخصی باشد و افراد بدانند آمار با چه
تعریفی برآورد و ارائه شده است.
رواج نوعی کارها، در مشاغل دست پایین در برخی استانها نظیر
تهران و یزد، مازندران نیروی کار نیست. حدود یکسال است که یک
مغازه خیاطی در جنوب تهران به یک کارگر ساده نیاز دارد و هنوز
نتوانسته جذب کند چون کسی حاضر نیست وارد مشاغل پایین دستی شود.
ایسنا: بهمن ماه سال 1391 بود که مرکز پژوهشهای مجلس شورای
اسلامی کار مفید کارمندان ایرانی به ویژه در بخش دولتی را "22
دقیقه در روز" اعلام کرد. این رقم برای سال گذشته، یک ساعت و 4
دقیقه یا به عبارتی
۶۴
دقیقه بود. با یک حساب سرانگشتی مشخص میشود که هر کارمند
ایرانی در خوشبینانهترین شرایط در هفته کمتر از
۶
ساعت کار می کند. در حالی که ساعت کار مفید هفتگی در ژاپن
۴۰
تا
۶۰
ساعت و در کره جنوبی نیز
۵۴
تا
۷۲
ساعت برآورد می شود.
آمار سالانه ساعتهای کار مفید ایران در مقایسه با کشورهای
همسایه ترکیه، افغانستان و پاکستان هم جالب توجه است. این رقم
در ترکیه
۱۳۳۰ساعت،
در پاکستان
۱۱۰۰
ساعت و در افغانستان
۹۵۰
ساعت براورد شده است که در مقایسه با ایران (۸۰۰
ساعت) شرایط بهتری دارند.
از سوی دیگر، تعداد تعطیلیهای بالا هم به این میزان پایین کار
مفید اضافه شده و ایران را از نظر بهرهوری در موقعیت بسیار
نامناسبی قرار میدهد. در تابستان
۱۳۹۰،
وقتی لایحه افزایش تعطیلات عید فطر به مجلس رفت، مصطفی
کواکبیان در مخالفت با آن
گفت:
"وقتی
به ادارهجات مراجعه میکنیم، وقت نماز جماعت تعطیل است که
البته باید تعطیل باشد، سپس زیارت عاشورا میخوانند و پس از آن
دعای دیگر. اگر بخواهیم درست محاسبه کنیم، ما در ایران
۱۵۰
روز هم کار نمیکنیم."
علیرضا محجوب هم ایران را "تعطیلترین کشور جهان" نامید.
صحت
رقم بیکاری تهیه شده توسط دولتهای نهم و دهم وارد میشود، حتی
این آمارها هم در مقایسه با دولت خاتمی نشان از بهبود و پیشرفت
ندارند و در تعارض کامل با وعدههای محمود احمدینژاد هستند.
در اولین سال ریاستجمهوری خاتمی نرخ بیکاری
۱۳.۱
بود که در سال
۸۳
به
۱۰.۳
هم نزول پیدا کرد. این نرخ در اولین سال ریاستجمهوری
احمدینژاد
۱۱.۵
بود که در سال
۸۹
تا
۱۳.۵
درصد بالا رفت و در سال
۱۳۹۰
به
۱۲.۳
رسید؛ یعنی بالاترین رقمهای دهه
۸۰
.
نرخ بیکاری برای جوانان
۱۵
تا
۲۹
ساله هم روند مشابهی را طی کرده است. خاتمی با
۲۳.۷
شروع میکند و به
۱۹.۶
میرساند اما این نرخ در سال
۱۳۹۰
به
۲۴
رسیده است.
پیک نت 26
شهریور |