|
داستان راه آهن اصفهان- شیراز داستانی است نسبتا قدیمی که
مقدمات
طراحی آن از دولت سازندگی آغاز و در اواخر دولت اصلاحات
عملیاتی شد. در دولت نهم اجرای این پروژه با افت و خیزهای
متعدد و متنوع به پیش رفت و در فروردین ماه سال 1388 در حالی
که پروژه پیش رفتی کمتر از 70 درصد داشت از سوی رئیس دولت نهم
وعده داده شد که «من از طرف مسوولین استانی و وزارت راه قول می
دهیم که زائرینی که برای مراسم ارتحال امام خمینی به تهران می
آیند، بتوانند از قطار استفاده نمایند» بدیهی است که این وعده
کلیه کارشناسان و اهل فن را در تعجب فرو برد.
و البته برخلاف پیش بینی کارشناسان، این وعده با شاهکار مهندسی
دولت نهم محقق شد اما.........
بالاخره قطار شیراز به اصفهان و تهران در تاریخ 13/3/88 از
محلی که به زحمت می توان آن را «شیراز» نامید با حضور معاون
اول رئیس جمهور، استاندر فارس و امام جمعه شیراز به حرکت
درآمد.
اما در این زمینه دو نکته بسیار کوچک (و احتمالا بی اهمیت) نیز
وجود داشت که عبارتند از:
طی مسیر 900 کیلومتری شیراز به تهران که با اتوبوس در حدود 12
ساعت و با اتومبیل حدود 9 ساعت به طول می انجامید با توجه به
ویژگی های منحصر به فرد راه آهن ویژه دولت نهم در حدود
24 ساعت به طول انجامید. ضمنا
لازم به ذکر است که مسیر شیراز- آباده (محدوده بهره برداری شده
در یکساله اخیر) که با اتوبوس زمانی در حدود «4 ساعت» برای طی
آن مورد نیاز است، در مدت «11 ساعت» طی شده است!
(به روزنامه خبر جنوب مورخ 16/3/88 مراجعه شود)
پس از عبور قطار از روی راه آهن ویژه دولت نهم که به درستی از
سوی کارشناسان به عنوان «راه آهن یک بار مصرف» نام گذاری شده
است. کلیه ابنیه فنی پروژه نابود شده است و لازم است با هزینه
های قابل توجه (علاوه بر هزینه هنگفت ساخت راه آهن) کلا تخریب
شده و مجددا از ابتدا ساخته شود. در ادامه تصاویری از این
شاهکار مهندسی پس از عبور قطار ارائه شده است. لازم به ذکر است
که بر اساس خبر درج شده در روزنامه خبر جنوب مورخ 17/3/88 عبور
قطار از روی این راه آهن تا اطلاع ثانوی ممنوع است.
پیک نت 26
شهریور |
