|
یکی از زناشوئی های عجیب که البته تاپایان هم دوام نیآورد،
ازدواج مریلین مونرو با آرتور ميلر بود.
مریلین مونرو جنجالی ترین هنرپیشه دهه 1960 هالیوود بود که بی پروائی
و لوندی اش درتاریخ سینمای هالیوود بی رقیب ماند و آرتور میلر
نمایشنامه نویس بزرگ امریکائی بود که اندیشه های چپ و انقلابی
داشت. آن دو چگونه و چرا عاشق هم شدند نمی دانم، اما این اتفاق
افتاد.
مریلین مونرو در لس آنجلس به دنیا آمد. با موهای تیره! در
۹
سالگی او را تحویل یک یتیم خانه دادند. یازده خانواده او را از
یتم خانه تحویل گرفتند و پس دادند و در طول این مدت به 16
سالگی رسید. در همین سن با پسر یکی از همسایگان آخرین خانواده
ای که سرپرستی او را بر عهده داشتند ازدواج کرد و 4 سال بعد از
هم جدا شدند و او برای خرج زندگی در یک کارخانه اسلحه سازی
مشغول به کار شد. در همین کارخانه یک عکاس نظامی از او عکسی
گرفت که تبدیل به پشت جلد مجله رسمی ارتش شد و این آغاز شهرت
او بود. ابتدا مانکن لباس شد. در برابر دوربین قرار گرفت.
موهایش را به رنگ بلوند در آورد. ابتدا جاذبه جنسی اش همه را
خیره کرد، اما بتدریج که زبان به طنز روی صحنه گشود، بر این
جاذبه افزوده شد. اما این دو جاذبه هنوز کامل نبود تا زمانی که
او خواندن را نیز آغاز کرد. "مردها بلوندها را ترجیح میدهند"
ترانه ای بود که او خواند و به مشهورترین ترانه و آهنگ دورانش
تبدیل شد. و این سه جاذبه در کنار بازیگری اش در فیلم های
هالیوودی کار شهرت او را تمام کرد و به اوج رساند. مردان زیادی
شیفته او بودند اما او نگاهش مدت ها دنبال "آرتور میلر" و سپس
"جان اف کندی" رئیس جمهور وقت امریکا بود! فیلمی از حضور او در
مراسم جشن تولد کندی وجود دارد که مریلین مونرو شعر "تولدت
مبارک، آقای رئیس جمهور" را می خواند و جان اف کندی افسون شده
او را نگاه می کند.
پس از آن بود که از شوهر دومش که قهرمان بیسبال امریکا بود جدا
شد. آنها تنها
۹
ماه با هم زندگی کرده بودند.
از این مرحله به بعد فصل تازه و عجیبی در زندگی مریلین مونرو
آغاز شد. او عاشق "آرتور میلر" نمایشنامه نویس یهودی تبار و چپ
گرای امریکا شد. نمایشنامه نویسی که با نمایشنامه "نگاه از
فراز پل" حرف آخر را در دنیای روشنفکری زمان خود زد. او
رئالیسم اجتماعی را در نمایشنامه به اوج رساند. بحران بزرگ
اقتصاد آمریکا در دهه 1930، جنگ جهانی دوم، مک کارتیسم دهه 50
و زندگی مهاجران امریکا را نمایشنامه کرد. نمایشنامه "مرگ
فروشنده" میلر تابلوی بحران بزرگ اقتصادی دهه 1930 در
امریکاست. همانگونه که "ننه دلاور" "برتولد برشت" نمایشنامه
نویس آلمانی تابلوی همین بحران در اروپا و آلمان و عروج فاشیسم
در آلمان نازی است.
مریلین مونرو طولانی ترین دوران زناشوئی را با آرتورمیلر
گذراند، اما سرانجام از او نیز در سال
۱۹۶۱
جدا شد و یک سال بعد، در 35 سالگی – پنجم اوت 1962- خود را کشت
و در گورستان "وست وود" به خاک سپرده شد.
آرتور میلر پس از مریلین مونرو نیز به نبرد طولانی با زندگی
ادامه داد و در یک دوران نیز شانه به شانه "اليا كازان"
نمایشنامه هایش را به روی صحنه برد. برادوى نيويورك به صحنه
قدرت نمائی آن دو تبدیل شد.
پايان جنگ و تبديل اتحاد شوروی به قدرت جهانی، دوران مخوف "مك
كارتيسم" را بر امريكا مسلط ساخت و ميلر مانند صدها نویسنده و
روشنفکر و شاعر دیگر امریکائی به «كميته فعاليت هاى ضد
آمريكايى» كنگره آمريكا فراخوانده شد. كميته ای كه نقش
كليساهای دوران "انگيزاسيون" را ايفاء می‌كرد و آزادی را در
امريكا به محاكمه می كشيد. اين فصل جديدی از تاريخ امريكاست كه
بعدها به جنگ سرد جهانی انجاميد. جوزف مك كارتى در دهه1950
رياست این کمیته را برعهده داشت. آرتوميلر، بعدها نمایشنامه
«ساحره سوزان» را در باره دوران مکارتیسم نوشت.
آرتور ميلر که تا پایان زندگی عشق مریلین مونرو را در قلب خود
حفظ کرده بود، سرانجام و با اشاره به اعتیادی که مریلین گرفتار
آن شده بود، درباره این عشق جاودانه، غمناک ترین جمله را گفت:
"مریلین
شخصيتی خود ويران ساز بود".
آیا قلب آرتور میلر یگانه پناهگاه مریلین بود؟
میلرد یازدهم فوریه 2005 درگذشت.
هيچكس نمی داند زمانی که در "دالاس" گلوله "آسوالد" قلب جان
اف کندی را شكافت-
22 نوامبر 1963-
مریلين مونرو در آنجا نیز بود يا نه؟
در کنار او، ژاکلین کندی همسر جان اف کندی زنده ماند تا در قلب
"اوناسیس" ثروتمند افسانه ای یونان برای خود جا باز کند و برای
مدتی همسر او شد!
ژاکلین
در 19 ماه مه 1994 در گذشت. و پیش از او، اوناسیس در 15 مارچ
1975. سرانجام یکی پس از دیگری رفتند .
نقل از فیسبوک شبنم بهاری
https://www.facebook.com/shabnam.bahari.39
پیک نت 30
شهریور |
