|
آقای خمینی، محفوظات سیاسی- ادبی بسیار خوبی داشت. می گویند
آیت الله منتظری در حفظ متون اسلامی و فقه شیعه کم نظیر بود،
اما آقای خمینی محفوظات سیاسی – ادبی اش بسیار بیش از آقای
منتظری بود. به نوعی که با هیچیک از روحانیون پیش و پس از خود
قابل مقایسه نبود، حتی آیت الله مدرس سیاست پیشه در مجالس پیش
از استبداد سلطنتی رضاشاه. آیت الله کاشانی هم با آن که در
زمان محمدرضا شاه رئیس مجلس شد و تا مدت ها شانه به شانه مصدق
حرکت کرد نیز حتی به مدرس در شم سیاسی – ادبی نرسید، چه رسد به
آقای خمینی.
این محفوظات آقای خمینی و عبور از دالان تدریس فلسفه در حوزه
علمیه قم و تسلطش به مثنوی مولانا و دیوان و کتب بسیاری از
عرفای بنام ایران، به او نبوغ حاضر جوابی را نیز بخشیده بود.
کسانی که سخنرانی های آقای خمینی، در سالهای اول پس از انقلاب
57 را به یاد دارند، حتما "تکه" پرانی ها و حاضر جوابی های او
را در برخی دیدارها و سخنرانی هایش نیز به یاد دارند. یکی از
این حاضر جوابی ها و تکه پرانی ها، در سخنرانی بود که پس از
اشغال سفارت امریکا و در پاسخ به تهدیدهای امریکا ایراد کرد و
در آن، داستان شیر پیر در مثنوی مولانا را با همان زبان
عامیانه ای که بسیار مسلط و زیرکانه آن را برای توده مردم به
خدمت می گرفت تعریف کرد. او زبان فاخر ادبی نیز داشت که در
اعلامیه هایش از آن استفاده می کرد. بهرحال، آقای خمینی در آن
سخنرانی که هزاران نفر در برابرش از سر و کول هم بالا می رفتند
تا وی را ببینند گفت: شیر که پیر می شود و ناتوان، وقتی بقیه
شیرها قصد حمله به او را دارند، عقب عقب می رود و نعره ای هم
می کشد و همزمان، بادی هم از عقبش خارج می شود!
این یادآوری، این روزها، برای بازندگان انتخابات 92 مصداق کامل
دارد. شریعتمداری کیهان، سردار جوانی در اداره سیاسی سپاه و
کوچک ابدال های بیت رهبری و شورای نگهبان، در مجلس نعره ای می
کشند، درعین حال که عقب عقب می روند و از ترس بادی هم از آنها
خارج می شود. نعره می کشند که "جک استرا" وزیر خارجه اسبق
انگلستان نباید به ایران بیاید، نباید در مراسم تحلیف روحانی
در مجلس سروکله اش پیدا شود، خاتمی یک روزی باید محاکمه شود،
یونسی احکام اعدام در آغاز دهه 60 صادر کرده و نباید وزیر
اطلاعات و یا کشور دولت روحانی شود، برنامه دولت باید ادامه
دولت احمدی نژاد باشد، اگر مهاجرین سیاسی به ایران بازگردند
تعقیب قضائی می شوند و..... در عین حال که از وحشت ویرانی که
طی 8 سال به بار آمده، از وحشت گشوده شدن فضای سیاسی –
مطبوعاتی کشور، از وحشت قطع کاغذ و بودجه مجانی مطبوعات
حکومتی، تغییر مدیریت در صدا و سیما، مذاکره و تفاهم جهانی و
لغو تحریم ها و .... عقب عقب می روند و آن صدای مشکوک را هم
برای دوستانشان به یادگار می گذارند.
پیک نت 2
مـــــــــرداد |
