|
دکتر علی شکوری راد، عضو ارشد جبهه مشارکت
طی
یادداشتی به سخنان اخیر رهبر جمهوری اسلامی پاسخ داد.
شکوری راد در یادداشت خود نوشت:
جا دارد مقام معظم رهبری پاسخ بدهند که چرا قبل از اعلام نظر
شورای نگهبان که نهاد قانونی اعلام نظر در مورد صحت انتخابات
است و در حالی که هر سه نامزد دیگر به نتیجۀ اعلام شده معترض
بوده اند ایشان پیام تبریک پیروزی برای نامزدی که وزارت کشور
خودش او را پیروز اعلام کرده بود، فرستادند. آیا ایشان این
اشتباه را می پذیرند تا نوبت برسد به دیگران. چگونه ممکن بود
پس از این پیام تبریک تصور کرد که شورای نگهبان به اعتراضات
رسیدگی عادلانه بکند و نتیجه را هر چه شد ولو مغایر نظر رهبری
اعلام بکند.
شکوری راد با تاکید بر اینکه "آقایان موسوی و کروبی و نیز محسن
رضایی نتیجۀ اعلام شده را واقعی نمی دانسته اند و ادعای تقلب
بی پایه نبوده است"، به برخی موارد تقلب اشاره کرد و نوشت: همۀ
این موارد دلالت بر روند نامطمئن انتخابات می کرده اند. جا
داشت رهبری دستور می دادند که دست اندرکاران از همان ابتدا با
شفاف سازی، این نگرانی ها و دغدغه ها را برطرف می کردند.
آقایان موسوی و کروبی افراد غریبه و یا ناشناخته ای نبوده اند
که بتوان به راحتی آنان را متهم به اتهامات سخیفی که این روزها
ورد زبان شریعتمداری کیهان و من تبع اوست، کرد. آیا وقتی از
آنها پرسیده می شود که چرا با ادعای تقلب به نظام لطمه زده اند
و چرا به زعم ما به قانون تمکین نکرده اند. جا ندارد از خود و
خودی ها نیز بپرسیم که چگونه به کسانی که یک عمر برای انقلاب و
استقرار نظام جمهوری اسلامی تلاش کرده اند و قاطبۀ مردم و
شخصیت های سیاسی و دینی کشور هنوز به دلسوزی و درستی آنها
شهادت می دهند بی پروا اتهام فتنه گری و وطن فروشی و خیانت زده
ایم. آیا حواسمان هست آنها را دو سال و نیم است در حصر غیر
قانونی نگاه داشته ایم و حتی از دیدار و یا ارتباط تلفنی با
فرزندان باز داشته ایم.
در حالی که همۀ شعار و خواستۀ مهندس موسوی اجرای بدون تنازل
قانون اساسی بوده است او را متهم می کنیم که در برابر قانون
ایستادگی کرده است. او در برابر کدام قانون ایستاد؟ به راستی
اتهام او چیست؟ چرا به او اجازه داده نمی شود به انبوه نسبت
های ناروایی که به او زده می شود پاسخ بدهد. شأن او نیست پاسخ
های خود را در شرایط حصر و به یک بازجوی ناشناخته بدهد.
اردوکشی خیابانی مفهوم حقوقی ندارد که آن را قانونی یا غیر
قانونی بدانیم. اگر منظوراز اردوکشی خیابانی تجمع و راهپیمایی
باشد اصل 27 قانون اساسی آن را به شرط آنکه مسلحانه و مخل
مبانی اسلام نباشد مطلقاً آزاد دانسته است و قوانین موضوعه نیز
آن را مگر برای احزاب مقید نکرده اند. با این حال شروع کننده
احمدی نژاد بود که با تبلیغات وسیع صدا وسیما دو روز پس از
انتخابات در میدان ولی عصر تجمع برگزار کرد و در آن مردم معترض
را خس و خاشاک نامید. اگر در راهپیمائی بزرگ 25 خرداد در
خیابان و میدان آزادی از یک پایگاه بسیج خودسرانه به سوی مردم
تیراندازی نشده بود و یا پس از آن که این اتفاق افتاد در صدا و
سیما اخبار تحریک آمیز منتشر نمی شد شاید روند اوضاع آن گونه
که پیش رفت، نمی رفت. چرا نباید حاکمیت بپذیرد که در برخورد با
معترضین بیش از حد تند و غیر مسئولانه برخورد کرده است. چه می
شد فرضاً اگر معترضین روزها در خیابان اعتراض می کردند. شورای
نگهبان نظرش را می داد و دولت و حاکمیت به کار خود مشغول می
شدند. کسی که مانع کار آنها نبود. تا روز سی خرداد که سرکوب
خشن معترضین آغاز شد همۀ تجمعات و راهپیمائی ها بدون بی نظمی
از جانب شرکت کنندگان در آنها برگزار شده بود.
مرحوم پدرم که خدایش در این
۲۱
رمضان که سالروز خاکسپاریش است، رحمت کند همیشه توصیه می کرد
که فرمان خود را به دست دیگران ندهید. منظورش از این گفته این
بود که در حل اختلافتان با دیگران خودتان پا پیش بگذارید. اگر
اقدام خود را منوط به پیش قدمی دیگران کنید معنایش این است که
اختیار خود را به دست او داده اید. این توصیه برای ما،
انسانهای کوچک، همیشه راه گشا بوده است. برای بزرگان که جای
خود دارد.
پیک نت 10
مــــــــــرداد |
