|
یا شادی مردم ایران از نتیجه انتخابات ریاست جمهوری از حد فزون
است؟ این سئوالی است که گاه سیاسیون بدبین، کسانی که انتخابات
را تحریم کرده بودند و حتی گاه از جانب مردم نگران آینده ، با
استناد به دوران آقای خاتمی مطرح می کنند.
ما نمی دانیم که این شادی واقعا از حد فزون است یا در همان حدی
است که باید باشد، اما این را میدانیم که چند نکته، سهم بزرگی
در این شادی ملی دارد:
- مردم نشان دادند که حاضر نیستند در لاک خود فرو رفته و نا
امید از تلاش برای تحمیل اصلاحات به حاکمیت، خانه نشین شوند، و
نتیجه انتخابات مهر تائیدی شد بر این امید ملی.
- مردم درمحاصره تبلیغات حکومتی به سود دیگر کاندیداها – بویژه
جلیلی و قالیباف- و انواع کارشکنی ها برای جلوگیری از شور
انتخاباتی و حتی محدودیت های بسیار برای ستادهای انتخاباتی
عارف و روحانی، توانستند از محاصره گریخته و آقای روحانی را
جانشین احمدی نژاد کنند.
- مردم پاسخ چهار سال کوبیدن امام جمعه ها و صدا و سیما و مقام
رهبری و ... که اعتراض به کودتای انتخاباتی سال 88 را فتنه و
سرکوب خونین آن را یک پیروزی اعلام می کردند را دادند. آن هم
پای صندوق های رای.
- آقای جلیلی کاندیدای مستقیم جبهه قتل و جنایت و ارتجاع، یعنی
جبهه پایداری به زعامت آیت الله مصباح یزدی بود و عکس های
فراوانی از ایشان در کنار آیت الله مصباح بصورت پوسترهای
انتخاباتی در سراسر ایران پخش شده بود. فرماندهان سپاه نیز
آشکارا گوشه چشمشان به ایشان بود. مصباح یزدی رای به ایشان را
"حجت شرعی" اعلام کرده و آنقدر نسبت به این حجت شرعی مطمئن بود
که حاضر نشد با روحانیت مبارز که از ولایتی حمایت می کرد
همکاری و همراهی کند. مردم دراین انتخابات تفکر مصباح یزدی را
طرد کردند. کسی که دست گشاده ای در مجلس خبرگان دارد و برای
ریاست بر این مجلس خیز برداشته و دیدارهای حکومتی به سبک دیدار
با رهبر برایش ترتیب می دادند و فرماندهان نظامی و گروه های
برگزیده حکومتی را دسته دسته به خدمتش می بردند. این انتخابات
مرگ رویاهای مصباح یزدی و کابوس مردم بود.
- مردم گریبان خود را از چنگان دولتی بیرون کشیدند که در راس
آن احمدی نژاد بود. وصله ای که به هیچ روی با تن مردم ایران
همآهنگی نداشت و "وصله ناجور" بود. دولتی که حداقل در 4 سال
گذشته با یک کودتای خونین بر سر کار بود.
- مردم احساس کردند که از همان نخستین ساعات اعلام پیروزی حسن
روحانی، توازن دلار و ریال به سود ریال تغییر کرد و آبی زیر
پوست اقتصادی که از آن پوست و استخوانی احمدی نژاد باقی گذاشته
دوید.
- مردم خطر تکه پاره شدن ایران، خطر حمله نظامی به ایران و
انواع خطرهای دیگر را دفع کردند. و درباره این دو نکته آخر حسن
روحانی در دیدار با ستادهای انتخاباتی اش اشاراتی کرده که باید
روی آنها مکث کرد.
- مردم احساس کردند که اینبار حکومت، نیاز مردم به اصلاحات و
تحولات را درک و قبول کرده و عزم سرکوب و مقاومت را ندارد.
اینها و دهها دلیل دیگر نباید انگیزه شادی مردم باشد؟ واقعا از
حد فزون است این شادی؟
پیک نت 1
تیــــــــــــر |
