|
سایت
"الف"
,وابسته
به احمد توکلی،
به نقل از یک اقتصاد دان بنام "ادیب" نوشت:
روحانی با 190 هزار میلیارد تومان بدهی معوق اقتصاد را از دولت
آقای احمدی نژاد تحویل می‌گیرد. درآمد خالص دولت در بودجه 91،
به صورت نقدی 92 هزار میلیارد تومان بوده است. به عبارت دیگر
دولت به ازای درآمد دو سال آینده کشور بدهی معوق دارد و یا به
زبان صریح‌تر درآمد دولت تا دو سال آینده پیش خورده شده است.
در گام دوم با بخشیدن 74 هزار میلیارد تومان بدهی بخش عمومی به
بانک مرکزی، این بانک بسیار کوچک می‌شود. به بیان دیگر آن چه
که در مجمع عمومی بانک مرکزی به تصویب رسید، چیزی بیش از
بخشیدن
74 هزار میلیارد بدهی دولت و بخش عمومی به بانک مرکزی نبود.
از آنجایی که در تورم معمولاً پولدار، پولدارتر و فقیر، فقیر
می‌شود در عمل مصوبه مجمع عمومی چیزی بیش از این نیست که هزینه
بدهی بخش عمومی به بانک مرکزی با تورم ایجاد شده از اقشار
فرودست و فقیر جامعه اخذ می‌شود.
در آمد دولت در سال گذشته به صورت نقدی 92 هزار میلیارد تومان
بوده است و بخشش 74 هزار میلیارد تومان یعنی بیش از دو سوم در
آمد دولت بخشیده شد. دولت حدود 40 میلیارد دلار در حساب صندوق
توسعه ملی از بانک مرکزی طلبکار است اما بدهی ریالی دولت به
بانک مرکزی حدود 40 هزار میلیارد تومان است. یعنی با دلار هزار
تومانی دولت معادل ریالی صندوق توسعه ملی را از بانک مرکزی
دریافت کرده است و یا دولت در شرایطی تحویل آقای روحانی می‌شود
که صندوق توسعه ملی منابع آن صفر شده است.
ممکن است دولت ادعا کند که معادل 40 میلیارد دلار از بانک
مرکزی طلب دارد و با دلار 3 هزار تومانی، در این چارچوب دولت
120 هزار میلیارد تومان ادعای طلب از بانک مرکزی می‌کند و بدهی
ریالی خود به بانک مرکزی را در تهاتر با معادل ریالی صندوق
توسعه ملی حساب می‌کند که در چنین حالتی بانک مرکزی 80 هزار
میلیارد تومان به دولت بدهکار می‌شود. اگر از این منظر قضیه
دنبال شود بانک مرکزی اکنون تقریباً 20 میلیارد دلار طلا دارد
که با دلار 3 هزار تومانی این معادل 60 هزار میلیارد تومان است.
معنای دیگر این حرف این است که اگر در فاز بعد نحوه تسویه حساب
دولت و بانک مرکزی به گونه ای باشد که بدهی ریالی و ارزی با
یکدیگر تهاتر نشود در عمل بانک مرکزی ورشکسته است. یعنی دولت
به گونه ای عمل می‌کند که بانک مرکزی را خالی به دولت جدید
تحویل بدهد.
پیک نت 27
تیــــــــــــر |
