|
از سخنرانی های فراموش نشدنی علی خامنه ای که در تاریخ جمهوری
اسلامی ثبت مانده، سخنانی است که وی پس از ترور جنایتکار دهه
60 در زندان اوین "اسدالله لاجوردی" ایراد کرد.
رهبر جمهوری اسلامی در باصطلاح جلسه پرسش و پاسخ دانشگاه تربيت
مدرس (12/6/1377) در مورد ترور لاجوردی گفت: شهادت آقاى
لاجوردى دردناك بود؛ زيرا ايشان خدمات زيادى به انقلاب كردند.
ايشان بعد از كناره گيرى از سمت خود، در يك روسرى فروشى شهيد
شدند. آيا حكومت اسلامى نبايد از افرادى كه سابقا خدمتگزار به
نظام مقدس بوده اند، حمايت و حفاظت معقول نمايد؟ آيا سرنوشت
آقاى خلخالى هم همين خواهد بود؟ (البته بعدها آیت الله خلخالی
مغضوب ایشان شد و توسط وی ترور سیاسی شد!) به هرحال، ايشان
شخصيت برجسته اى بود. من از قبل از انقلاب - دهه ى چهل - ايشان
را مى شناختم . در آن دوره ، ايشان در چشم خود من و بيشتر
كسانى كه در خط مبارزه بودند، فرد پولادين به حساب مى آمد.
(همه میدانند که لاجوردی به رسم توبه و بخشش ملوکانه، در مراسم
سپاس آریامهر در زندان شرکت کرد و همراه با حبیب الله
عسگراولادی و جمعی دیگر از زندانیان مذهبی از امثال آیت الله
منتظری و آیت الله طالقانی و بقیه جدا شده و دسته جمعی آزاد
شدند و رفتند دنبال زندگی شان تا پس از انقلاب که شدند انقلابی
و در راس ارگان ها و نهادهای مهم حکوتی قرار گرفتند.)
همان طور كه من در اطلاعيه ى شهادت ايشان هم نوشتم، واقعا آدمى
بود كه در ميدان هاى سخت هميشه حاضر بود و هيچ ابايى از ورود
در كارهاى دشوار نداشت. البته سرنوشت او مورد غبطه ى ماست ؛
خوش به حالش . وقتى خبر شهادت لاجوردى را به من دادند، گفتم
حيف بود كه ايشان با آن سوابق بميرد؛ بايد شهيد مى شد!»
پیک نت 31
تیــــــــــــر |
