|
درباره حوادث روزهای اخیر ترکیه، گزارش زیر از سوی یکی از
همکاران پیک نت در ترکیه ارسال شده که می خوانید. ظاهرا نباید
شتابزده در باره این حوادث قضاوت کرد، چرا که نشانه هائی از
دست های پنهان ارتش ترکیه در آن دیده می شود. ما نیز هیچ
قضاوتی نمی کنیم و صرفا گزارش دریافتی را منتشر می کنیم.
از بدو تاسیس و پیروزی حزب اسلام گرای "عدالت و توسعه" در
ترکیه جدال بین دو نیروی طرفدار طرفداران لائیک آتاتورک و مذهب
گرایان شکل تقابل به خود گرفت! سالهاست که تفکر "فتح الله
گولن" بر دستگاه انتظامی ترکیه حاکم بوده است. وی رهبر یک
جریان اخوان المسلمنی است که در آمریکا زندگی می کند و حتی
تبعیت آمریکا را نیز دارد.
اردوغان در سفر اخیرش به آمریکا با وی دیدار و گفتگوی مفصل
داشت.
از طرفی دیگر عبدالله اوجالان رهبر کردهای ترکیه در اولین
پیامش از برادری دینی سخن گفت.
یاداوری کنم که وی سنی مذهب است و با کردهای شیعه مذهب ترکیه
میانه چندانی ندارد.
کردهای شیعه مذهب (علوی) ترکیه کلا طرفدار "حزب جمهوریت
خلق"اند.
اردوغان که برای تثبیت موقعیت خود و جلوگیری از هر گونه اقدام
ارتش شماری از فرمانده هان ارشد قوای مسلح را بازداشت کرد و
تحت عنوان "اقدام به کودتا" روانه زندان کرد، اما طبیعی است که
ریشه مخالفان خود را در ارتش نتوانست خشک کند.
نام رمز آن کودتا " ارگنکن" بود.
با دستگیری فرماندهان ارشد ترکیه و بازنشسته کردن شماری از
آنها
مدافعین لائیتسه پشت ارتش سنگر گرفتند.
اما موفق شدند این فکر را در ترکیه تقویت کنند که
اردوغان ترکیه را به سوی یک روش زندگی مذهبی هدایت می کند.
درحالیکه من که سالهاست در ترکیه زندگی می کنم چنین احساس ترسی
را ندارم.
در رابطه با وقایع روزهای اخیر بسیاری از سخنگویان دولتی
اعتراف کردند که برخورد قوای انتظامی و نظامی با مردم بسیار
تند و غلط بوده است. البته اردوغان نیز انگشت بر مواردی گذاشته
که خشم بخش سکولار جامعه ترکیه را بر انگیخت.
دو هفته پیش قانون محدودیت فروش الکل
را از مجلس گذراند و همین نوع اقدامات بعنوان نشانه های مذهبی
تر کردن جامعه از سوی دولت تلقی شده است.
برخی از نزدیکان اردوغان گفته اند که پلیس نباید چنین با شدت
عمل با مردم معترض برخورد می کرد. رئیس مجلس "جمیل چیچک" و
سخنگوی دولت "بلند آرینچ" ضمن انتقاد از برخورد خشن نیروی
انتظامی خواهان خروج قوای انتظامی از میدان "تقسیم" شدند.
و حالا این سئوال مطرح است که آیا این شدت عمل در همآهنگی با
دولت بوده و یا از سوی فرماندهان نظامی و پلیس؟
اما این اعتراضات می تواند بتدریج از سطح به عمق نیز برود و
حضور فعال سندیکاها و احزاب چپ ترکیه در این تظاهرات چنین سمت
گیری را محتمل کرده است.
دولت اردوغان در این سالها تمامی بخش های اقتصاد دولتی را به
بخش خصوصی واگذار کرده است.
از مجلس قانون خرید مستغلات توسط اتباع دیگر کشورها را گذراند
که حالا روس ها. انگلیسی ها و آلمان ها و آذربایجانی ها وسیعا
صاحب زمین و ساختمان در ترکیه شده اند. دولت زمین های دولتی را
به اندک ترین قیمت به خریداران نزدیک به خود می فروشد.
چیزی شبیه به فروش صنایع ملی ایران به سپاه پاسداران تحت لوای
"خصوصی سازی
".
و جالب است که اردوغان هم مانند احمدی نژاد با "ژست" محروم
نوازی و فقر نوازی این برنامه ها را دراین سالها اجرا کرده و
موفق شده بخش فرودست جامعه را در برابر روشنفکران ترکیه قرار
بدهد.
پارک سبز نزدیک میدان تقسیم را نیز دولت گویا برای تبدیل کردن
آن به یک مرکز بزرگ خرید و فروش در نظر گرفته است و همین مسئله
اکنون بهانه تبدیل به موضوع اعتراضات مردم شده است.
حزب "عدالت و توسعه" شاید اکنون تاوان زندانی کردن فرماندهان
ارتش را پس میدهد.
هفته گذشته اولین کلنگ سومین پل بر روی تنگه بسفر زده شد. رییس
جمهور اعلام کرد که نام این پل "سلطان سلیم" خواهد بود.
"سلطان
یاووز سلیم" با شاه اسماعیل صفوی در چالدران جنگید و در آن جنگ
بسیاری از شیعیان علوی کشته شدند. و البته سنی ها نیز دراین
جنگ بسیار کشته شدند.
اکنون بخش بزرگی از علوی های ترکیه به این نامگذاری اعتراض
دارند.
اردوغان شدیدا شیفته امپراطوری عثمانی است.
حالا ما شاهد شکل گیری و یا بهتر است بنویسم علنی شدن دو صف
بندی در ترکیه هستیم:
1- سیمای "اخوان المسلمینی" دولت و تفکرات اسلامی- عثمانی
اردوغان
2- جمع لائیک های ترکیه که روی حمایت ارتش حساب می کنند
این صف بندی، حالا به مخالفت با سیاست خارجی ترکیه نیز کشیده
شده است. حزب "جمهوری خلق" که رقیب حزب حاکم است، پرچم مخالفت
با دخالت نظامی در سوریه را برافراشته است. اما ریشه مسئله در
همان نکاتی است که در بالا نوشتم. "کمال کیلیچدار اوغلو" رهبر
این حزب از مسلمانان شیعه علوی است و با حاکمیت اخوان المسلمین
مخالف است.
پیک نت 13
خـــــــرداد |
