|
روز گذشته (یکشنبه) دکتر عارف یکی
از دو کاندیدای متفاوت با 6 کاندیدای جبهه راست، برای تبلیغات
انتخاباتی وارد اصفهان شد.
گزارش زیر از این همایش انتخاباتی برای پیک نت ارسال شده است:
از میتینگ انتخاباتی
"عارف
" باز می گردم. از حسینه اعظم در محله ای که آیت الله طاهری تا
قبل از درگذشتش در آنجا ساکن بود. رقم مردمی که برای سخنرانی
عارف جمع شده بودند را نمی توانم بصورت دقیق برایتان بنویسم
اما حدس می زنم 6 هزار نفری بودند. شعار اصلی مردم " عارف -
روحانی اتحاد اتحاد" و "یا حسین میر حسین" و "مناظره به پاشد،
مشت جلیلی وا شد" بود. نیروهای انتظامی در فاصله نسبتا زیادی
از محل مستقر بودند و کوچکترین دخالتی نداشتند. حتی زمانی که
تندترین شعارها سرداده شد. نیروهای لباس شخصی هم دزدکی عکس می
گرفتند و زود دوربین هایشان را زیر لباسشان پنهان می کردند.
این جمعیت قابل مقایسه با جمعیتی که در جریان انتخابات 88 در
میدان نقش جهان برای حمایت از موسوی و به ابتکار محمد خاتمی
برپا شد نبود. در آن میتینگ نزدیک به یکصد هزار نفر میدان را
پر کرده بودند. اما فراموش نکنیم که جمع شدن همین 6 هزار نفر
برای شنیدن سخنرانی انتخاباتی عارف، با توجه به فضای امنیتی که
علیه تحرک انتخاباتی مردم در شهر برقرار است حادثه بزرگی بود.
یکی از وعده های عارف به مردم در بازگرداندن آب به زاینده رود
بود که مردم با فریاد شادی از آن استقبال کردند.
درباره زاینده رود یادداشت زیر را برایتان می نویسم تا بدانید
چرا مردم اصفهان تا سر حد حیات خویش به زاینده رود علاقمند
هستند:
در اطراف بستر زاینده رود بخشی از آب به دلیل سختی زمین دوباره
به سطح بر می گشته و گویی کف زمین از خود زایش آب می کرده است.
این فلسفه تاریخی نامی است که بر زاینده رو نهاده اند.
نیاکان ما از حدود 4000 سال قبل از میلاد اولین نشانه های حیات
را در امتداد و حاشیه زاینده رود شکل دادند.
در جلگه حاصل خیز و پر طراوت آن کشاورزی آموختند, هنر آفریدند
و پایه های تمدن و شهر نشینی را در پیوند با این رود افسانه ای
بطرزی شگرف بنا نهادند.
کوههای " زرد کوه " بختیاری این سرچشمه جوشان و حیات آفرین
"زنده رود" با بخشایشی بی نظیر روح زندگی, طراوت, شادمانی و
عشق را به سرزمین جان های سخت کوش و هنر پرور سپاهان اهداء
کردند تا زیباترین جلوه های تمدن بشری را در" شهر موزه "
(اصفهان) بیافریند و آنگاه پرخروش, اما به مهر در گذر از پلهای
تاریخی از جمله پل خواجو و 33 پل در آغوش تالاب گاوخونی
بیاساید.
به گواهی تاریخ، در تمامی تهاجماتی که به ایران و اصفهان وارد
شد، از جمله حمله اسکندر مقدونی , حمله اعراب، حمله مغول و
تسلط ظالمانه افغان ها بر اصفهان قلب تپنده شهر "زنده رود"
زنده ماند. در قتل عام مردم اصفهان بدست تیموریان "میر خان" از
نزدیکان تیمور در کتاب "سریع الطیف" می نویسد: "در اصفهان همه
را سر بریدند و تنها زنده شهر زنده رود بود
".
در تصور هیچیک از مهاجمین ظالم حتی "ظل السلطان" فرزند
ناصرالدین شاه که بدستور او بسیاری از شاهکارهای معماری نظیر
کاخ "آئینه خانه", کاخ "جهان نما" و عمارت "سرپوشیده" بکلی
ویران گردید خطور نکرد که تنها میتوان خروش زندگی و آبادانی در
اصفهان را با نابودی قلب تپنده این شهر یعنی " زنده رود "
بپایان رساند.
نابودی زاینده رود نه تنها بر اثر خشکسالی سالهای اخیر و
نه اثر انتقال آب به شهر یزد و نه یافتن گنجینه های بجا مانده
از زمان شاه عباس در زیر پایه های 33 پل و نه براثر عبور تونل
مترو ...... بلکه به دلیل بی کفایتی, نداشتن دانش و آگاهی ,
عدم دلسوزی و مدیریت خردمندانه مسئولین است. همین مدیریت با
جهالت خویش می رود تا آنچه را ظل السلطان نتوانست انجام دهد را
به سرانجام برساند!
مردم اصفهان هر روز با حسرت و قلبی دردمند به گل نشستن پلهای
تاریخی شهر بر بستر زخمی و ترک خورده " زاینده رود " را تماشا
می کنند.
پیک نت 20
خـــــــرداد |
