هنگام ثبت نام
نامزدهای انتخابات شاید یک شوک به نظام وارد شود. منظورم اینست
که ممکن است یکباره
حادثه ای اتفاق
بیفتد که تا حالا همه از آن غافل بوده اند اما در ایماء و
اشاره های خاتمی و هاشمی و دست و بال زدن های حاکمیت محسوس
بوده است. منظورم اینست که احتمال دارد همانطور که آیت الله
خوئینی ها چند ماه پیش گفت، ناگهان موسوی از داخل حصر خواهان
ثبت نام خود بعنوان نامزد انتخابات شوند، او ممکن است طی نامه
ای بصورت مستقیم و یا بصورت وکالتی اعلام کند: حالا که چهار
سال است می گوئید جنبش سبز فتنه بوده و فتنه هم تمام شده و
مردم خودشان این فتنه را خنثی کردند و آنهائی هم که رای داده
بودند بعدا فهمیدند اشتباه کرده اند، من می خواهم خودم را
دوباره به رای مردم بگذارم. یعنی همان کاری که یکبار
خانم "اونگ سان سوچی" رهبر حزب
اتحاد ملی برای دموکراسی
در کشور 48 میلیون نفری "برمه" کرد و با پیروزی در انتخابات
دولت نظامی این کشور را خلع سلاح کرد.
"اونگ سان سوچی" رهبر حزب اتحاد ملی برای دموکراسی در کشور
برمه که از سال 2010 به "جمهوری اتحاد ميانمار" تغییر نام
يافته، در انتخابات پارلمانی سال 1990 با کسب بیش از 80% آراء
مردم به پیروزی دست یافت اما حکومت این کشور نتیجه انتخابات را
بی اعتبار اعلام کرد و خانم سوچی را بار دیگر با احکام فرمایشی
قضائی به حصرهای متوالی و نوبتی خانگی فرستاد تا آن که در سال
2012 این محکومیت پایان یافت و سیل جمعیت برمه به طرف خانه محل
حصر او حرکت کرد و از آن پس، عملا این خانم سوچی است که رهبر
برمه است.
اشارات خاتمی به این که بگذارید کسی را که مردم می خواهند
کاندیدا شود، این احتمال را قوی کرده است. بویژه در این روزها
که کاندیداهای دست دوم انتخابات هر جا می روند و هر کجا
سخنرانی می کنند، درباره موسوی و کروبی اظهار نظر می کنند.
حالا یا علیه آنها و یا تا حدودی به نفع آنها و در عمل، سایه
سنگین "موسوی" روی سر انتخابات است. شاید هم یکی از دلائل
جلوگیری از هر گونه تماس با آنها، دراین ماه های اخیر همین
مسئله باشد. یعنی مثلا دختر موسوی به نیابت از پدرش برود وزارت
کشور و خواهان ثبت نام پدرش شود و حاکمیت را که معتقد است جنبش
سبز یک فتنه خارجی بوده، در بزرگترین تنگنا قرار بدهد.
پیک نت 16
اردیبهشت |