|
حمله نظامی اسرائیل به سوریه موقعیت منطقه ای و بین المللی
اسرائیل را به وضوع نشان داد. متاسفانه از زمان تظاهرات مردم
برعلیه سیاست های "میلیتاریستی" اسرائیل در منطقه که از فوریه
2011 آغاز شد، مدتها می گذرد. رژیم سوریه بخش بزرگی از مسئولیت
درگیری های نظامی را بر عهده دارد، اما به هیج وجه نمی توان
منکر این واقعیت شد که گروهای اسلامگرا با بودجه مالی ـ نظامی
خاندان های "سلطنتی" حاکم بر کشورهای خلیج فارس به رهبری قطر و
عربستان سعودی حمایت شده و می شود. آنها بی ثباتی منطقه و
تقویت میلیتاریسم در منطقه را در سر دارند. توسعه "لجستیکی"
آنها در منطقه و سطح آموزش نظامی گروه های اسلامگر اتفاقی
نیست. اینها پیش از آغاز شورش در سوریه برنامه ریزی شده است.
فقط کافی است به درجه آموزش ارتش "آزاد سوریه" که توسط
فرماندهان فراری ارتش منظم سوریه رهبری میشوند را ارزیابی کرد.
ائتلاف ملی سوریه که هنوزهم برنامه ای مشخص برای حل بحران
ندارد و ساخته و پرداخته کشورهای غربی است بی جهت نیست. این
ائتلاف اهدافی را با متحدان اسلامگرای خود دنبال می کند. در
واقع دلیل عمده این تدارکات را باید در خواست ها و منافع
ایالات متحده و بخشی از کشورهای اتحادیه اروپا و حکام خلیج
فارس جستجو کرد که از ماهیت برنامه آنها برای سلطه بر منطقه
منشاء می گیرد و بی ثباتی رژیم سوریه ازاهدف اساسی آنهاست. با
اینکه مبارزان کمونیست و لایک سوریه، درابتدای جنبش نارضائی
بارها نسبت به سیاست ها وغقلت های اسد در مقابله با نارضائی
مردم اعتراض کردند، اما این اعتراض ها ثمری نداشت و کشور به
شورش کشیده شد. برزگترین اشتباه اسد پیروی از توصیه های ایران
است. در سال 2005 گروه های اسلامگرای "جهادی- سنی" که در رابطه
با خانواده "حریری" بودند و از پشتیبانی عربستان برخوردارند در
لبنان و سوریه برای بی ثباتی سوریه و قطع روابط سوریه ــ ایران
ــ حزب الله فعالیت خود راگسترش دادند. برغم اولین حمله
اسرائیل به لبنان در ژانویه 2011 اسرائیل تا هفته گذشته در
تردید حمله به سوریه بود. بخش هایی از بلندی های جولان که
متعلق به سوریه است با توافق طرفین در اشغال اسرائیل است و
حمله به تاسیسات سوریه تخلف از این توافق بود. هدف اسرائیل جدا
کردن سوریه از ایران و منزوی کردن جمهوری اسلامی است.
.http://www.humanite.fr/monde/tel-aviv-se-charge-du-sale-travail-536913ز
پیک نت 23
اردیبهشت |
