|
"لورهنکن"
معاون انجمن اطلاعات نظامی آلمان مقاله ای تحلیلی درباره
استراتژی نظامی و سلطه جویانه امریکا نوشته که در نشریه "یونگه
ولت " این کشور منتشر شده است. دراین روزها که همه می خواهند
بدانند در "کره شمالی" چه می گذرد و صف آرائی ها نظامی و مبارز
طلبی های رهبر جوان و جانشین پدر شده در کره شمالی حتی اگر
برای مصرف داخلی و تثبیت موقعیتش باشد، در خدمت چه اهدافی می
تواند قرار بگیرد و چه حوادثی در کمین "چین" است، مطالعه دقیق
این مقاله تحلیلی راهگشاست. بگذریم از این نگرانی که ممکن است
آنچه با کره شمالی می شود، سرانجام ایران نیز باشد. نویسنده از
یک سند محرمانه پنتاگون
که
تاریخ فوریه 1992 را دارد، بعنوان سندی رهبردی معروف به "
No- Rivals- Plan
" در امریکا نام می برد.
در این سند آمده است:
"نخستین هدف ما (امریکا) این است که نگذاریم (بار دیگر) رقیبی
تازه سربلند کند، نه در خاک شوروی سابق و نه در هیچ جای دیگر.
رقیبی که خطری در حد خطر
شوروی سابق ایجاد کند. استراتژی امنیت آمریکا، در سال 2010 به
امضاء اوباما رسیده است. عروج نظامی و اقتصادی جمهوری توده ای
چین هژمونی آمریکا را به چالش کشیده است. کشوری که بزودی
بزرگترین قدرت بازرگانی جهان می شود و تا دهسال دیگر از
آمریکا که بزرگترین قدرت اقتصادی جهان است پیشی خواهد گرفت.
چین در پی آنست که تا سال 2020 در آمد ناخالص ملی خود را
دوبرابر سازد. آمریکا می کوشد تا بر همکاری های اقتصادی خود با
چین بیافزاید اما در عین حال برتوانائی های نظامی خود نیز می
افزاید. از این گذشته هنوز در آسیا از دوران جنگ سرد حلقه ای
از پایگاه های نظامی آمریکا در کره جنوبی، ژاپن، دیه گو گارسیا
و گوام وجود دارند. این ها پایگاه هائی هستند که تسلط آمریکا
را بر پاسیفیک باختری تثبیت می کنند و قراردادهای نظامی آمریکا
با ژاپن، تایوان، کره جنوبی و تایلند را تضمین می کنند. آمریکا
با تعمیق مناسبات خود با فیلیپین، سنگاپور، ویتنام و تایلند و
ایجاد مناسبات با برمه و لائوس، که همه با کمک فعال دولت
ژاپن صورت می گیرد، شبکه پایگاههای خود را گسترش می
دهد. پایگاههای کنونی آمریکا در افغانستان، پاکستان و
قرقیزستان مکمل حلقه محاصره چین هستند. فقط ناوگان هفتم آمریکا
که در پایگاه " گوام" مستقر است 285 ناوجنگی در اختیار دارد
که وظبفه 180 ناو آن حضور در منطقه اقیانوس آرام است. ناوگان
هفتم از ناوگان پنجم که مستقر در خلیج فارس است، بزرگتر است.
در حال حاضر چین فقط 80 کشتی جنگی دارد. ولی بگونه ای نظام
مند، در محدوده بودجه نظامی موجود نیروی نظامی خود را گسترش
می دهد. هزینه نظامی چین در سال 2011 به 143 میلیارد دلار بالغ
می گشت که برابر است با فقط یک پنجم از بودجه نظامی آمریکا.
" برنامه جنگ هوائی – دریائی
" علیه چین، یک برنامه عمل است. در این برنامه، عملیات و
توانائی های تاکتیکی نیروی هوائی، نیروی دریائی و واحدهای
دریائی در هم ادغام شده اند همراه با عناصری از فرمانهای
فضائی، فرمانهای سایبری و اطلاعاتی. (ترجمه کامل این مقاله
تحلیلی با ترجمه روان و استادانه "رضا نافعی" در وبلاگ وی
منتشر شده که ما نیز عنوان آن را در پیک نت امروز منتشر کرده
ایم. با باز کردن این عنوان، به وبلاگ مترجم مراجعه کرده و این
مقاله را با دقت مطالعه کنید.)
پیک نت 17
فروردین |
