|
آنچه را می خوانید بخش هائی از نامه مصطفی تاج زاده به علی
خامنه ایست که اخیرا در سایت های خبری، از جمله "نوروز"
بازانتشار یافته است.
جناب عالی در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری در اسفندماه
1391 با اعلام این که انتخابات در جمهوری اسلامی «یکی از
بهترین، آزادترین و استانداردترین انتخابات در دنیا» است و با
«مرسوم دانستن بررسی صلاحیت ها در دموکراسی های جهان»، هدف از
آن را «عرضه افراد دارای شرایط لازم و متناسب با میل و رغبت
مردم» خواندید و انتقادها در این زمینه را «غیرفنی و ناشیانه»
نامیدید. اجازه می خواهم به استحضارتان برسانم که در حال حاضر
شرایط برگزاری انتخابات در کشورمان نه تنها با دموکراسی های
باسابقه جهانی فاصله بسیار دارد بلکه با کمال تأسف باید بگویم
که ما از برخی کشورهای اسلامی و حتی همسایه های خود نیز در این
زمینه عقب افتاده ایم.
در انتخابات گذشته مجلس نهم و انتخابات آتی ریاست جمهوری چه
کسانی حق دارند نامزد شوند؟ از غیرمسلمانان می گذرم. سکولارها،
اعم از لیبرال یا سوسیالیست و کمونیست هم که حتی حق داشتن
روزنامه و تشکیل حزب را ندارند، چه رسد به حق داوطلب نمایندگی
مجلس شورای اسلامی و شورای شهر و روستا و خبرگان و ریاست
جمهوری شدن. منتقدان مسلمان قانون گرا مانند ملی-مذهبی ها و
نیز اعضای نهضت آزادی هم که اگر بازداشت و زندانی نشوند باید
کلاهشان را به هوا بیندازند. اعضای جبهه ملی هم که جای خود
دارند! هم چنین مسلمانان خواهان سبک های دیگر زندگی متفاوت با
آن چه رسماً تبلیغ می شود، در عرصه سیاست و حکومت ایران محلی
از اعراب ندارند. از سوی دیگر به گفته آقای جنتی، رئیس هیأت
نظارت بر انتخابات مجلس و ریاست جمهوری، فتنه گران (معترضان به
انتخابات 88)، ساکتین فتنه( کسانی که به هتاکی به معترضان
نپرداختند و حاضر نشدند سرکوب های
خونین اجتماعات مسالمت آمیز منتقدان و نیز احکام سنگین و
ناعادلانه دادگاه های فرمایشی علیه فعالان انتخاباتی و سیاسی
منتقد را تأیید کنند در عین حال از خواست آقایان موسوی و کروبی
هم حمایت نکردند) و منحرفان (نزدیک ترین همکاران احمدی نژاد)
در انتخابات آتی رد صلاحیت خواهند شد. به این ترتیب عملاً
نامزدهای یک جناح یعنی اصول گراها، آن هم نه همه آن ها حق
نامزد شدن دارند و اگر فشار افکار عمومی نباشد که شرایط دیگری
بر مرجع نظارت بر انتخابات تحمیل کند، از هم اکنون باید به
نامزد یک جناح خاص که روزنامه سپاه ویژگی مهم او را «نوکری ملت
و نوکری ولایت (جناب عالی) می خواند، پیروزی در انتخابات یک
اسبه خرداد 92 را تبریک گفت. تنها این سؤال باقی می ماند
که آیا واقعاً معتقدید که با این اوصاف ما یکی از آزادترین و
استانداردترین انتخابات جهان را داریم؟ بعید می دانم منظور
جناب عالی گفته آقای جنتی باشد که چون کسی را به زور مجبور نمی
کنند نامزد شود و یا رأی دهد، پس انتخابات ما آزادترین
انتخابات جهان است! او نمی داند که به این تعریف انتخابات
نمایشی رژیم ستمشاهی را نیز باید کاملا آزاد تلقی کرد.
چون نه در نامزد شدن و نه در رأی دادن از زور خبری نبود!
2 وظیفه ذاتی نیروهای مسلح پاسداری از امنیت عمومی و ملی و یک
پارچگی سرزمین است نه مهندسی معقول و منطقی انتخابات! در دیگر
جوامع فرماندهان نظامی حق اظهارنظر در مورد فعالیت های سیاسی و
انتخاباتی را ندارند نه این که مانند ایران بیش از چهره های
سیاسی و حزبی به تحلیل انتخابات و مسائل آن و حتی ارائه توصیه
و پیشنهاد در این باره بپردازند. آیا حتی برای نمونه یک کشور
را می توانید نشان دهید که در آن هم چون سردار مشفقی با افتخار
عملکرد نیروهای مسلح را در زمینه پیروزی یک نامزد و به شکست
کشاندن رقبای او گزارش دهد و اقدام های خود و هم قطارانش را
علیه ستاد انتخاباتی نامزد رقیب جناح حاکم که «ستاد دشمن» می
نامد، لطف امام زمان بخواند؟ آیا در این کشورها فرماندهان
نظامی تعیین می کنند که صلاحیت کدام کاندیدا باید رد یا تأیید
شود؟ آیا ارتش ها در این جوامع روزنامه، خبرگزاری و سایت
سیاسی دارند؟
در ترکیه، مصر، لبنان و ... هرجریان فکری و سیاسی از شبکه های
رادیو و تلویزیونی خود بهره مند است و تمام شبکه ها در انحصار
هیچ فرد و گروه و حزب و جناح خاصی نیست و به طریق اولی در
اختیار حکومت هم نیست. در میهن ما صدا و سیما به جای آن که
ملّی بوده محلی برای تضارب آراء و عقاید باشد، ستایشگر جناب
عالی، توجیه گر و مروج جناح مورد تأیید شما و تخریب گر و اهانت
کننده به اشخاص و احزاب منتقد است. تصور نمی کنم چنین وضعی با
هیچ استاندارد دموکراتیکی سازگار باشد. به راستی در کدام کشور
دموکراتیک رادیو- تلویزیون صرفا براساس میل یک نفر اداره می
شود؟
روزنامه ها و مجلات اصول گرا و ذوب شده در ولایت از مصونیت
آهنین برخوردارند و در مقابل، نشریات اصلاح طلب یا مستقل در
وضعیت ناامنی مطلق به سر می برند. در حال حاضر انعکاس سخنان یا
چاپ عکس آقای خاتمی، رئیس جمهور سابق کشور، موجب تعطیل روزنامه
می شود! درباره حق سکولارها و کمونیست ها و ملی گراها و ... در
زمینه انتشار ارگان های مطبوعاتی خاص خود چه حرفی برای زدن
داریم؟ هنگامی که توقیف فله ای مطبوعات و بازداشت های کیلویی
روزنامه نگاران مسلمان قصه پر غصه دو دهه گذشته ایران بوده
است، درباره دیگران چه می توان گفت؟
می پرسم که آیا قصد دارید ما را به کدام سو رهبری کنید؟
انتخاباتی آزاد، عادلانه، سالم و قانونی یا مهندسی شده و
نمایشی؟ آیا هم چنان «میزان رأی ملت است» یا «رأی یک نفر»؟
از چهار سال پیش اعلام کردم که انتخابات 92 میدان «راستی
آزمایی» ادعاهای جناح حاکم درباره انتخابات 88 است. اکنون که
به خرداد 92 نزدیک می شویم، فرصت مناسبی برای قضاوت درباره آن
چه در 88 رخ داده فراهم شده است.
یقین دارم در ایران نیز همچون بسیاری از کشورهای اسلامی در
آینده نه چندان دور شاهد برپایی انتخابات آزاد خواهیم بود.
امیدوارم جنابعالی خود داوطلبانه پرچم دار برپایی چنین
انتخاباتی با همه لوازم آن شوید پیش از آن که فشار زمانه امکان
انتخاب دیگری را در برابر شما قرار ندهد.
پیک نت 31
فروردین |
